Κατεβάστε δωρεάν βιβλίο θετικής εκπαίδευσης από εδώ!!

Ενα βιβλιο για να μαθετε το κουταβι (ή τον ενηλικο σκυλο) σας
να ειναι μερος της οικογενειας με θετικες μεθοδους.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ:

Θετικη εκπαιδευση ειναι οι εκπαιδευτικες μεθοδοι που στοχο εχουν την εκμαθηση εντολων στον σκυλο χωρις τη χρηση βιαιων μεθοδων οπως πνιχτης, ηλεκτρικο κολλαρο, ξυλο.

Το βιβλιο αυτο θα σας βοηθησει να συμβιωσετε αρμονικα
με τον σκυλο σας και να του μαθετε καποια βασικα 
πραγματα οπως:

1.Να μην σας δαγκωνει
2.Εκμαθηση τουαλετας
3.Κοινωνικοποιηση

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:

1. Σημείωμα από το συγγραφέα

2. Εισαγωγή
*Γιατί χρησιμοποιούμε εκπαίδευση θετικής ενίσχυσης ; 
*Ο σκύλος μου, μου έκανε αυτό από φθόνο 
*Απαιτώ απόλυτο σεβασμό και επιτυχία 
*Πρόληψη και διαχείριση - ο ακρογωνιαίος λίθος για να αναθρέψετε ένα κουτάβι 
*Φαγητό 

3. Η εκπαίδευση θετικής ενίσχυσης 
*Κοινωνικοποίηση 
*Χειρισμός 
*Παρεμπόδιση δαγκώματος 

4. Πρόληψη προβλημάτων συμπεριφοράς 
*Σχέση - τίποτα στη ζωή δεν είναι δωρεάν 
*Πρόληψη του άγχους αποχωρισμού 
*Πρόληψη της περιφρούρησης των πραγμάτων 
*Άσκηση & παιχνίδι 

5. Κοινά προβλήματα συμπεριφοράς 
*Εκπαίδευση για το σπίτι
*Εκπαίδευση με Crate 
*Μάσημα 
*Υπερβολικό γαύγισμα 
*Μην πηδάτε παρακαλώ 

6. Παράρτημα Α: Οι αγάπες του σκύλου μου 

7. Παράρτημα Β: Πίνακας Κοινωνικοποίησης 

8. Παράρτημα Γ: Παράδειγμα εβδομάδας εργασίας με ένα νέο κουτάβι 

Μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ

Read More

Ποιος είναι ο σωστός τρόπος για να συναντηθούν δύο σκυλιά την πρώτη φορά;

Όλοι όσοι έχουν σκύλο, σίγουρα έχουν βρεθεί στην θέση όπου ο σκύλος τους έπρεπε να συναντήσει στον δρόμο έναν άλλο σκύλο.

Ή σύντομα θα έρθουν σε αυτή τη θέση. Είτε η συνάντηση γίνει στο σπίτι, είτε στην αυλή ή ακόμα στον δρόμο, υπάρχουν θεμελιακοί κανόνες τους οποίους πρέπει να γνωρίζουμε όλοι έτσι ώστε να έχουμε μια σωστή, ασφαλή συνάντηση μεταξύ τους.

Να έχετε πάντα κατά νου οτι αν και ο σκύλος σας μπορεί να δείχνει χαρούμενος, αυτό δεν σημαίνει, απαραίτητα, οτι όλα τα σκυλιά τα πάνε καλά μεταξύ τους, ούτε οτι υπάρχει χημεία από την πρώτη κιόλας επαφή -τίποτα δεν είναι εγγυημένο. Αν τύχει να συναντήσετε έναν σκύλο στην βόλτα αλλά δεν νιώθετε άνετα να τον γνωρίσει ο σκύλος σας, δεν υπάρχει πρόβλημα. Πολύ ευγενικά ζητήστε από τον άλλο ιδιοκτήτη να αποφύγετε αυτή τη στιγμή.

Θα πρέπει να γνωρίζετε τον σκύλο σας. Αν έχει δαγκωθεί στο παρελθόν ή δείχνει σημάδια επιθετικότητας τότε συμβουλευτείτε έναν ειδικό για να σας βοηθήσει και προσπεράστε αυτόν τον κανόνα των τριών δευτερολέπτων….για όλους εσάς ισχύουν διαφορετικοί κανόνες.

Πριν δύο σκυλιά να βρεθούν μεταξύ τους, πρέπει πρώτα να συμφωνήσουν και οι δύο ιδιοκτήτες. Μην αφήσετε κανέναν να σας μεταπείσει αν εσείς δεν νιώθετε σίγουροι γι’ αυτό και μην μεταπείσετε κανέναν που δεν νιώθει άνετα να το κάνει. Είναι εντελώς λογικό να ρωτήσετε αν ο άλλος σκύλος είναι φιλικός.

Αν συμφωνήσετε να συναντηθούν τα σκυλιά, τότε φροντίστε να είστε και οι δύο ήρεμοι( σκύλος και ιδιοκτήτης) και το λουρί του σκύλου χαλαρό. Φροντίστε να υπάρχει πάντα διέξοδος διαφυγής. Μην επιτρέπετε να πλεχτούν τα λουριά τους και φυλακιστείτε στο πλέξιμο αυτό.

Όταν τα σκυλιά συναντηθούν:
- Τρία δευτερόλεπτα είναι ο μέγιστος χρόνος που πρέπει να συναντηθούν αρχικά τα σκυλιά. Μετράμε τα τρία δευτερόλεπτα και αποχωρούμε. Κάποια σκυλιά δεν ανέχονται ούτε τα τρία δευτερόλεπτα. Αν κάποιο , ή και τα δύο, γαβγίζουν ή γρυλίζουν από πριν , φύγετε. Η κατάσταση θα παρεκτραπεί.
- Όταν συναντηθούν για τα τρία δευτερόλεπτα και αποχωρίσετε – δηλαδή όλα πήγαν καλά- κάντε το σκύλο να ξεχαστεί με κάτι άλλο, να είναι χαλαρός και ξανασυναντηθείτε.
- Να έχετε τα σκυλιά υπό συνεχή παρακολούθηση.
- Όταν τα σκυλιά έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο, είναι καταστροφή. Αν δείτε κάτι τέτοιο μην τα επιτρέπετε να έρθουν σε επαφή.
- Η στάση της ουράς λέει πολλά. Αν είναι ακίνητη, μαζεμένη ή κουνιέται μόνο στην άκρη της – σαν κροταλίας- τότε πρέπει τα σκυλιά να απομακρυνθούν πρίν τα τρία δευτερόλεπτα.
- Αν ο ένας σκύλος βάζει το κεφάλι του πάνω από το σώμα του άλλου, απομακρυνθείτε.
- Αν παρατηρήσετε τα σαγόνια να είναι σφιγμένα και τα σκυλιά κρατάνε την αναπνοή τους, απομακρυνθείτε.
- Αυτό που πραγματικά θέλουμε , είναι μια στάση χαλάρωσης από μεριάς των σκύλων, με κουνιστές ουρές και χαλαρά σαγόνια.
- Είναι πολύ φυσιολογικό , τα σκυλιά να γνωρίζονται μυρίζοντας ο ένας το πίσω μέρος του άλλου. Η μυρωδιά του γεννητικού και ουροποιητικού συστήματος είναι χαρακτηριστική για κάθε σκύλο και είναι αυτή που δίνει στον άλλο την δυνατότητα να «διαβάσει» τις απαραίτητες γι ‘αυτόν πληροφορίες.
- Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, είναι η χρήση αυτού του κανόνα των τριών δευτερολέπτων να μην γίνετε μόνο στην πρώτη συνάντηση. Ακολουθήστε την διαδικασία αυτή κάθε φορά και σιγά -σιγά θα έρθει η ώρα να μην χρειάζεστε πια να τον τηρείτε τόσο αυστηρά. Πάντα όμως να τον έχετε κατά νου.

Μαθαίνοντας στον σκύλο μας ποιος είναι ο σωστός τρόπος να συναντά άλλα σκυλιά στον δρόμο- ή όπου αλλού- βάζουμε τις βάσεις για την ύπαρξη ενός δυνατού δεσμού με αυτόν, όπως και του σκύλου μας με άλλα σκυλιά. Είναι ένας τρόπος να του δώσουμε να καταλάβει οτι δεν χρειάζεται να ανησυχεί για τίποτα αφού τον έλεγχο για όλες τις καταστάσεις τον έχουμε εμείς.

Είναι σημαντικό για τον σκύλο να κοινωνικοποιείται με άλλα σκυλιά και ανθρώπους. Αυτό είναι που δημιουργεί ισορροπία και ολοκλήρωση στον σκύλο. Γι ‘αυτό δουλέψτε πάνω σ’ αυτό και μην αποθαρρύνεστε . Έχετε τα μάτια και τα αυτιά σας ανοιχτά και την προσοχή σας στον σκύλο σας.

Tου Δημοσθένη Μουμιάδη
Επαγγελματία Εκπαιδευτή Σκύλων
πηγη : kynagon.gr

Read More

VIDEO: Ο Ίαν Ντάνμπαρ μιλάει για τη φιλική προς τους σκύλους εκπαίδευση σκύλων

Μιλώντας στο συνέδριο EG το 2007, ο εκπαιδευτής Ίαν Ντάνμπαρ μας ζητάει να δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια των αξιαγάπητων σκύλων μας. Γνωρίζοντας την οπτική των κατοικίδιών μας, μπορούμε να κερδίσουμε την αγάπη και την εμπιστοσύνη τους. Είναι ένα μήνυμα που έχει απήχηση πέρα από το ζωικό βασίλειο.

Dog Lover News Blogspot

Read More

Πώς μαθαίνουμε το σκύλο να γαβγίζει ή να σιωπά

Η εντολή ΜΙΛΑ ταυτίζεται απόλυτα με το έμφυτο ένστικτο του σκύλου μας να γαβγίζει για να επικοινωνήσει, να προειδοποιήσει ή να εκφοβίσει  και είναι κυρίως πολύ χρήσιμη  στο να εκπαιδεύσουμε το σκύλο μας ώστε να μας προειδοποιεί όταν παρατηρεί ή ακούει οτιδήποτε ασυνήθιστο ή ύποπτο ή ως εκφοβισμό κάποιου ύποπτου. Θα μας φανεί  χρήσιμη ακόμα και αν σκοπεύουμε να εκπαιδεύσουμε το σκύλο μας σε ιχνηλασία

Όταν του μάθουμε την εντολή, μπορούμε να τον κατευθύνουμε πότε πρέπει να γαβγίζει αλλά και πότε όχι (σε συνδυασμό με την εντολή σώπα).

Κάποιοι επιλέγουν να εκπαιδεύσουν το σκύλο τους πρώτα στην εντολή μίλα και μετά στην εντολή σώπα. Κάποιοι άλλοι το αντίθετο. Θα σας πρότεινα αν ο σκύλος ήδη γαυγίζει πολύ συχνά να του μάθετε πρώτα την εντολή σώπα. Ενώ αν γενικά είναι πολύ συγκρατημένος στο γαβγισμα και σπάνια γαβγίζει 
να του μάθετε πρώτα να γαβγίζει με την εντολή μίλα.

Ο πιο εύκολος τρόπος να τον μάθουμε να γαβγίζει είναι να τον βάλουμε να τον έχουμε μπροστά μας και να κρατήσουμε με υψωμένο το χέρι μας μια αγαπημένη του λιχουδιά αφού πρώτα του την έχουμε δείξει. Ταυτόχρονα του λέμε με ενθουσιασμό μίλα κουνώντας δελεαστικά το χέρι μας αλλά χωρίς να του δίνουμε την λιχουδιά. Τα περισσότερα σκυλιά γρήγορα γαβγίζουν με αυτό τον τρόπο. Σε αυτή την περίπτωση απλά μόλις γαβγίζει του λέμε αμέσως μπράβο και του δίνουμε ταυτόχρονα την λιχουδιά για ανταμοιβή και επαναλαμβάνουμε τακτικά τη διαδικασία μέχρι να μάθει την εντολή. 

Αν δε γαβγίσει με αυτό το τρόπο, μια άλλη μέθοδος είναι να του λέμε μίλα (με ενθουσιασμό στη φωνή μας) τις στιγμές που ήδη από μόνος του γαβγίζει  Απαιτεί λίγο περισσότερη υπομονή από την πλευρά μας αλλά αν το κάνουμε κάθε φορά , γρήγορα θα συνδυάσει την εντολή με το λύγισμα  Όταν φτάσει στο σημείο να γαυγίζει με την εντολή μας επαινούμε και ανταμοίβουμε για να εμπεδώσει θετικά την εντολή και επαναλαμβάνουμε. 

Αν έχουμε εντοπίσει πως γαβγίζει κάθε φορά που χτυπάει το κουδούνι της πόρτας, μπορούμε να τον εκπαιδεύσουμε με αυτό τον τρόπο. Του λέμε μίλα, χτυπάμε το κουδούνι και μόλις γαβγίσει επαινούμε και ανταμοίβουμε. Μετά από αρκετές επαναλήψεις δοκιμάζουμε χωρίς να χτυπήσουμε το κουδούνι και αν μας ακούσει επαινούμε και ανταμοίβουμε, αλλιώς κάνουμε ένα βήμα πίσω και επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία. 

Γενικά όταν ο σκύλος μας γαβγίζει  είναι καλό να μη του λέμε να σωπαίνει αμέσως, εκτός κι αν γαβγίζει για να του δώσουμε σημασία, διαφορετικά όταν γαβγίζει γιατί κάτι άκουσε ή είδε που θεωρεί ύποπτο, είναι πολύ χρήσιμο να σηκωνόμαστε από τη θέση μας και να δείχνουμε στο σκύλο πως ελέγχουμε αυτό που άκουσε ή είδε, και αν πράγματι ήταν κάτι που θέλουμε και στο μέλλον να αντιδρά γαβγίζοντας τον επαινούμε λέγοντας: μπράβο μίλα. Ίσως φανεί υπερβολικό αλλά προσωπικά όταν πράγματι γαβγίζει για κάποιον σωστό λόγο (πχ γιατί κάποιος περίμενε ύποπτα κάτω απο το μπαλκόνι μας, εννοώ ύποπτα για το σκύλο ακόμα κι αν στη συνέχεια αποδειχτεί πως απλά είχε ραντεβού στο σημείο και τελικά δεν ήταν κακοποιός κλπ) προσθέτω και τη φράση μπράβο φύλακας.  Με αυτό τον τρόπο έχει καταλάβει πως όταν οι περιστάσεις το απαιτούν και του λέω την φράση φύλακας, τότε πραγματικά δε κλείνει μάτι και γαυγίζει στην παραμικρή κίνηση και στον παραμικρό ήχο - κάτι που μπορεί να φανεί εξαιρετικά χρήσιμο πχ σε ελεύθερο camping.

ΣΩΠΑ

Αν κρίνουμε πως δε συντρέχει λόγος να γαβγίζει (πχ απλά γαύγισε γιατί άκουσε το σκουπιδιάρικο να μαζεύει τα σκουπίδια) τότε με καθησυχαστικό τόνο του λέμε οκ ή εντάξει και σώπα . Αν δε σταματήσει χτυπάμε παλαμάκια και του λέμε πάλι σώπα. Μόλις αποσπάσουμε τη προσοχή του και σταματήσει του λέμε μπράβο σώπα. Για να μην επανέλθει στο γαύγισμα εκείνη τη στιγμή μπορούμε να του αποσπάσουμε περαιτέρω την προσοχή με κάποια άλλη εντολή (πχ έλα, κάτσε, ξάπλα κλπ).

Είναι προτιμότερο να μάθουμε την εντολή σώπα με την παραπάνω μέθοδο, παρά ανταμείβοντας με λιχουδιές γιατί αν προσπαθήσουμε να τον μάθουμε με λιχουδιές και δε το κάνουμε σωστά, υπάρχει ο κίνδυνος να του περάσουμε το αντίθετο μήνυμα. Πως δηλαδή ένας ωραίος τρόπος να πάρει λιχουδιά είναι να γαβγίζει χωρίς λόγο.

 Πάντως η μέθοδος εκμάθησης της εντολής σώπα με λιχουδιές είναι η εξής:
1) Την ώρα που γαυγίζει του λέμε σώπα και παράλληλα του δείχνουμε τη λιχουδιά για να αποσπάσουμε την προσοχή του και να σταματήσει να γαβγίζει.
2) Περιμένουμε 5 δευτερόλεπτα κι αν δεν ξαναγαβγίσει του λέμε μπράβο σώπα και ανταμοίβουμε με τη λιχουδιά.
3) Επαναλαμβάνουμε την παραπάνω διαδικασία και σταδιακά αυξάνουμε το χρόνο σιωπής προκειμένου να πάρει την ανταμοιβή του από τα 5 δευτερόλεπτα στα 10, μέχρι τα 30.

Όπως είδαμε παραπάνω, το να κρατάμε μια λιχουδιά στο χέρι μας δείχνοντάς την στο σκύλο χωρίς να του τη δίνουμε είναι μια θαυμάσια μέθοδος για να τον κάνουμε να γαβγίσει. Αυτό από μόνο του μας δείχνει πόσο αμφίβολα είναι τα αποτελέσματα της δεύτερης μεθόδου που αναφέραμε - χωρίς όμως να σημαίνει πως δε φέρνει αποτελέσματα. Πολύ συχνά, κάθε σκύλος ανταποκρίνεται διαφορετικά σε διαφορετικές μεθόδους. Είναι πάντως προτιμότερο να προσπαθήσουμε να τον μάθουμε με την απλούστερη πρώτη μέθοδο.

skylogato.blogspot.gr

Read More

Πώς θα λερώνει μόνο έξω

Πρόκειται για τη σημαντικότερη απορία κάθε πρωτάρη αφέντη και για τον κυριότερο, ίσως λόγω εγκατάλειψης ή επιστροφής του κουταβιού.

Και ενώ τα πράγματα θα ήταν πολύ ευκολότερα, τουλάχιστον ως προς την τουαλέτα του, αν ο πρώτος μας σκύλος ήταν ενήλικος, συνεχίζουμε να επιμένουμε με μανία σε κουτάβια. Ας μάθουμε τουλάχιστον πως θα τους μάθουμε να λερώνουν μόνο έξω. Αναμφισβήτητα, ακόμα και αν έχετε την τύχη το κουτάβι σας να είναι ήδη εκπαιδευμένο για να λερώνει έξω, αυτό ισχύει για το χώρο όπου ζούσε μέχρι σήμερα. Φτάνοντας στο νέο του σπίτι, θα χρειαστεί μια περίοδο προσαρμογής στη δική σας ρουτίνα και στο νέο χωροταξικό σχέδιο – πού δηλαδή επιτρέπεται να λερώνει, πού να παίζει, πού να ανεβαίνει, πού να κοιμάται, κλπ. Η εκπαίδευση του κουταβιού να λερώνει στο μέρος της δικής σας επιλογής αποτελεί το πρώτο και πιθανότατα το πιο κρίσιμο κομμάτι της εκπαίδευσης.

9 συμβουλές για να λερώνει «σωστά»

1. Η καλύτερη μέθοδος είναι να βγάζετε το κουτάβι σας έξω για λίγο α) μετά από κάθε γεύμα, β) κάθε φορά που ξυπνάει, γ) όποτε πίνει πολύ νερό, δ) μετά από κάθε παιχνίδι. Πρόκειται για προβλέψιμες στιγμές που το εντεράκι και η κυστούλα είναι γεμάτα. Παρατηρείστε τη σχέση που έχει το λέρωμα του δικού σας κουταβιού με τις δραστηριότητες αυτές.

2. Ταΐστε το κουτάβι σας σε προγραμματισμένες ώρες και αποφύγετε τους μεζέδες ανάμεσα στα γεύματα, κατά το δυνατόν. Αν έχει συνεχώς πρόσβαση σε φαγητό και νερό θα είναι πολύ δυσκολότερο να προβλέψετε τη στιγμή που θέλει να ξαλαφρώσει.

3. Αποφύγετε τα ατυχήματα βγάζοντας το κουτάβι έξω πριν συμβεί το κακό. Συνήθως τα κουτάβια έχουν ανάγκη να λερώνουν κάθε τρεις με τέσσερις ώρες, στην αρχή. Όσο οι μήνες περνάνε, τόσο καλύτερα ελέγχει και το κουτάβι την ουροδόχο κύστη του.

4. Φροντίστε να αναγνωρίσετε έγκαιρα τα σήματα προειδοποίησης: κύκλοι γύρω από μια περιοχή, απότομο κάθισμα, κλαψούρισμα, μύρισμα του πατώματος, υπερβολική δραστηριότητα (ενθουσιασμός), ξαφνική εξαφάνιση από το χώρο ή πορεία προς την πόρτα (ή την μπαλκονόπορτα). Οδηγείστε το άμεσα έξω. Ακόμα κι αν δεν ήσασταν αρκετά γρήγοροι αυτήν τη φορά, θα πρέπει να το βγάλετε έξω για να τελειώσει ότι ξεκίνησε.

5. Ο περιορισμός σε ένα ελεγχόμενο μικρό χώρο, πχ. σκυλίσιο πάρκο ή μεταλλικό κλουβί, βοηθά και ιδιαίτερα τις ώρες που δεν μπορείτε να παρατηρείτε τα προειδοποιητικά του σήματα. Σε μικρούς χώρους το κουτάβι αποφεύγει να λερώσει και ειδικά σε αυτόν που θεωρεί «σπίτι του». Έτσι, αρχίζει αναγκαστικά να εξασκεί την κυστούλα του στο να κρατιέται. Εσείς εύκολα μπορείτε να το πάρετε αγκαλιά τις προβλέψιμες στιγμές (μετά το φαγητό, μόλις ξυπνάει, όποτε πίνει πολύ νερό, μετά από παιχνίδι) και να το εναποθέσετε στο έδαφος κατευθείαν στο επιθυμητό μέρος για ξαλάφρωμα.

6. Ιδανικά βγάλτε το βόλτα, το αργότερο 15 λεπτά μετά κάθε γεύμα. Οδηγείστέ το στο ίδιο σημείο κάθε φορά. Αν είναι πολύ μωρό για να περπατά με λουρί, κουβαλήστε το έξω σε ένα ασφαλές, περιφραγμένο μέρος. Καθίστε κοντά του και παίξτε ή χαϊδέψτέ το.

7. Επαινέστε το άμεσα, με την ολοκλήρωση του «έργου». Ένα εύγευστο μεζεδάκι, κάθε φορά που λερώνει στο σωστό μέρος μπορεί να ενισχύσει την επιθυμητή συμπεριφορά (αρκεί να το κάνετε άμεσα και όχι αφού επιστρέψετε μέσα στο σπίτι). Σταδιακά μειώστε τις φορές που το επιβραβεύετε με μεζέ, μέχρι να σταματήσετε τα δωράκια, με την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης.

8. Μη σας ξεγελάει το γεγονός πως έτυχε να τα κάνει όλα σωστά τις πρώτες εβδομάδες. Αρχίστε τώρα την εκπαίδευση μέχρι να μη γίνεται κανένα ατύχημα, ακόμα και αν σας φαίνεται βαρετό. Είναι πραγματικά πολύ κρίσιμο, να το κάνει πάντα σωστά.

9. Τα ατυχήματα είναι αναμενόμενα όσο μαθαίνει. Μη χάνετε το κουράγιο και την ψυχραιμία σας. Αν θυμώσετε θα μπερδέψετε το κουτάβι. Καλύτερα να σκεφτείτε με ηρεμία γιατί την πατήσατε ΚΑΙ αυτήν τη φορά για να διορθώσετε τη δική σας αντίδραση και να προλάβετε το επόμενο ατύχημα.

10. Ψυχραιμία γιατί…

• Αν το τιμωρήσετε επειδή λέρωσε μέσα στο σπίτι, ίσως το παρεξηγήσει και αποφεύγει να λερώνει όσο είστε παρόντες. Είναι δύσκολο για ένα κουτάβι να συσχετίσει το λέρωμα ΜΕΣΑ στο σπίτι με τιμωρία. Όμως εύκολα θα συσχετίσει την τιμωρία με την παρουσία του «τιμωρού» – τη δική σας. Κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει σε προβληματική συμπεριφορά, όπως φόβο για το αφεντικό.
• Αν το κουτάβι σας κατάφερε να λερώσει μέσα χωρίς να το καταλάβετε, δεν έχει νόημα να το σύρετε στον τόπο του εγκλήματος. Είναι πια πολύ αργά. Για να μην εκνευριστείτε (και το στρεσάρετε) σκεφτείτε πως εσείς ευθύνεστε, που δεν το προλάβατε και πως η δικαιολογημένη τιμωρία σας θα είναι ένα ακόμα σφουγγάρισμα. Ας προσέχατε.
• Το κουτάβι δεν μπορεί να συσχετίσει τη συμπεριφορά με την τιμωρία. Βγάζοντάς το έξω τακτικά, από την ΙΔΙΑ πόρτα, προς το ΙΔΙΟ πάντα μέρος, θα μάθει: ΕΔΩ πρέπει να λερώνω και παίρνω και ένα καλό μεζέ για αυτό! Άρα συμφέρει.

Κάθε φορά που κατευθύνεται προς τη σωστή πόρτα που οδηγεί στο «σωστό μέρος» για να λερώσει επαινέστε το. Είστε ένα βήμα πιο κοντά στο να λερώνει μόνο εκεί.

Να είστε πάντα προετοιμασμένοι για μερικά ατυχήματα. Κουτάβι δε θέλατε; Ευκαιρία να βελτιώσετε την ικανότητά σας στο σφουγγάρισμα.Aπό τη Κλέα Μοριανού

mousouda.gr

Read More

Γιατί ο σκύλος σου τραβάει το λουρί στην βόλτα;

Πολλές από τις συμπεριφορές που εμείς οι άνθρωποι ονομάζουμε "μη επιθυμητές", δεν είναι τίποτε άλλο από φυσιολογικές σκυλίσιες συμπεριφορές. Επίσης σκέψεις εύκολες και λογικές για εμάς, δεν είναι τόσο απλές και λογικές για τους σκύλους μας.

Σήμερα υπάρχουν έρευνες που υποστηρίζουν πως κάποια σκυλιά που οι ιδιοκτήτες τους αρχίζουν απαιτητική εκπαίδευση από πολύ μικρή ηλικία, δεν πρόκειται να πάρουν το βραβείο του καλύτερου μαθητή μέχρι να είναι αρκετά ώριμα ώστε να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις τους. Είναι σαν να προσπαθούμε να διδάξουμε σε ένα πολύ μικρό παιδί ανώτερα μαθηματικά. Είναι ένα θέμα που θέλει μεγάλη συζήτηση αλλά απλά το αναφέρω για τις ανάγκες του κειμένου.

Ένας πολύ βασικός επίσης λόγος που τα σκυλιά δεν ανταποκρίνονται στην εκπαίδευση είναι ότι ο τρόπος/πρακτική που εφαρμόζουμε, δεν είναι ο σωστός οπότε το ζητούμενο δεν μπορεί να γίνει κατανοητό.

Ο Dr. Brian Hare(bio), ίσως ένας από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους ερευνητές σε θέματα που αφορούν τους τετράποδους φίλους μας, υποστηρίζει πως οι σκύλοι δεν μπορούν να αντιληφθούν την "συνδεσιμότητα". Στην περίπτωση του λουριού δηλαδή, το γεγονός πως δύο ζωντανοί οργανισμοί είναι δεμένοι ο ένας με το άλλον και πρέπει να περπατούν δίπλα-δίπλα. Είναι απλό στη σκέψη, στη φύση δεν συμβαίνει ποτέ κάτι τέτοιο.

Δύο σκύλοι δεν περπατούν ποτέ ο ένας δίπλα στον άλλον (ακόμα και αν είναι οι καλύτεροι φίλοι). Πάντα ο ένας θα προπορεύεται, έστω και λίγο. Οπότε η συμπεριφορά που ζητάμε δεν είναι σκυλίσια. Οι σκύλοι δεν γνωρίζουν τι είναι "το λουρί" και ποια η χρησιμότητα του.

Ο σκύλος που τραβάει στην βόλτα δεν είναι πεισματάρης, ούτε θέλει να αποδείξει πως αυτός είναι το αφεντικό ή να δείξει έλλειψη σεβασμού προς εμάς. Τραβάει το λουρί γιατί ποτέ δεν του έδωσες να καταλάβει ότι δεν θέλεις να το κάνει. Στην βόλτα υπάρχουν τόσα πιο ενδιαφέροντα πράγματα από το να περπατάει δίπλα σου. Γάτες, πουλιά, χώμα και δέντρα να μυρίσει, άλλα σκυλιά για να παίξει, μεγάλος χώρος -επιτέλους- για να τρέξει. Προσπαθεί να καταλάβει τι στο καλό συμβαίνει με αυτό το λουρί που του στερεί την διασκέδαση. Όσο θα περνάει ο καιρός και ο σκύλος θα παραμένει συγχυσμένος και μπερδεμένος, το πρόβλημα δεν θα είναι μόνο το τράβηγμα. Ένα από τα συχνότερα φαινόμενα που αναπτύσσονται με το καιρό είναι αυτό που ονομάζουμε "επιθετικότητα του λουριού" (leash aggression). Θα το αναπτύξουμε σε άλλο άρθρο στο μέλλον.

Δεν ωφελούν οι πνίχτες, αντιθέτως κάνουν τα πράγματα πολύ χειρότερα. Ο εξοπλισμός που οι διαφημιστές ονομάζουν "no pulling" δεν μπορεί από μόνος του να κάνει θαύματα. Πρέπει με θετική προσέγγιση να δώσουμε στο σκύλο μας να καταλάβει τι ακριβώς ζητάμε από αυτόν. Αυτό φυσικά ισχύει για κάθε τι στη σχέση μας μαζί του. Εάν θέλουμε να ζούμε αρμονικά με τον σκύλο μας θα πρέπει να βρούμε τον σωστό τρόπο επικοινωνίας. Εάν κάτι τέτοιο δεν μας είναι εύκολο ή δεν έχουμε την υπομονή, καλό θα είναι να ζητήσουμε την βοήθεια ενός επαγγελματία. Οι φωνές και η τιμωρία δεν θα βοηθήσουν και γιαυτό θα πρέπει να αποφεύγονται.

Το λουρί είναι πολύ σημαντικό εξάρτημα για την ασφάλεια του. Είναι μεγάλος ο αριθμός των σκύλων που σκοτώνονται ή τραυματίζονται σοβαρά όταν βγαίνουν βόλτα χωρίς λουρί σε αστικό περιβάλλον (κυρίως). Ο σκύλος στις περισσότερες περιπτώσεις θα ακολουθήσει το ένστικτό του και αυτό είναι κάτι που τον χαροποιεί ιδιαίτερα. Γνωρίζουμε όλοι πως οι αντιδράσεις του είναι πολύ γρήγορες. Προσωπικά δεν έχω γνωρίσει μέχρι σήμερα άνθρωπο που είναι πιο γρήγορος από τον σκύλο του. Είναι πολύ δύσκολο να τον προλάβουμε όταν θα αποφασίσει να κυνηγήσει τη γάτα στο απέναντι πεζοδρόμιο, με κίνδυνο να τον χτυπήσει αυτοκίνητο. Επίσης πόσο σίγουρος είσαι πως όταν τον φωνάξεις, θα γυρίσει σε σένα, αντί να ακολουθήσει το ένστικτό του;

Πηγή: www.livingwithdogs.gr

Read More

Πώς θα εξοικειώσετε το σκύλο σας με το φίμωτρο

Οι περισσότεροι φοράμε για πρώτη φορά το φίμωτρο στο σκύλο μας,όταν πραγματικά μας χρειαστεί. Τότε όμως,βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα προβληματάκι...

Με την πρώτη προσπάθεια να το περάσουμε,ο σκύλος αντιδρά βίαια,χτυπιέται προσπαθώντας να το βγάλει και καταλήγουμε με το κεφάλι του κεφαλοκλείδωμα ανήμποροι να κάνουμε κάτι. Και όταν τελικά τα καταφέρουμε και στα χείλη μας σχηματιστεί το χαμόγελο το νικητή,διαπιστώνουμε ότι ο σκύλος κυλιέται στα πατώματα προσπαθώντας να το βγάλει. Αυτό φυσικά έχει και άλλη μια συνέπεια. Για να ξαναβάλεις φίμωτρο σε σκύλο που είχε τέτοια εμπειρία,πρέπει πρώτα να τον πιάσεις! Προς αποφυγή όλης αυτής της μάχης λοιπόν, καλό είναι να εξοικειώνουμε το σκύλο μας με το φίμωτρο όσο ακόμη είναι νωρίς. Πριν το χρειαστούμε δηλαδή. 

Η διαδικασία αυτή είναι πολύ απλή.Αφού αγοράσουμε το φίμωτρο της επιλογής μας,πρέπει να του το ''πασάρουμε'' σαν κάτι ευχάριστο. Και τι πιο ευχάριστο απ'τη βόλτα; Πρίν από κάθε βόλτα, κρεμάμε το φίμωτρο στο λαιμό του και το αφήνουμε να κρέμεται σε όλη τη διάρκειά της. Μόλις τελειώσει, το βγάζουμε. Μπορούμε επίσης να τοποθετήσουμε μέσα μερικές λιχουδιές και να τον παροτρύνουμε να τις φάει. Όταν έχει εξοικειωθεί κάπως με το άγνωστο αυτό αντικείμενο ,του φοράμε το φίμωτρο με μια γρήγορη κίνηση και αμέσως το βγάζουμε και επιβραβεύουμε. Μετά ισχύουν όσα ήδη ξέρετε. Επανάληψη!! Μετά από αρκετές επαναλήψεις αυξάνουμε το χρόνο που μεσολαβεί μέχρι να το βγάλουμε,έως ότου φτάσουμε σε σημείο που ο σκύλος δέχεται το φίμωτρο αδιαμαρτύρητα,για όση ώρα χρειαστεί. 

Με αυτή την απλή διαδικασία θα γλυτώσουμε τις επικές μάχες κατά την επίσκεψη στον κτηνίατρο ή όπου αλλού χρειαστεί η χρήση φιμώτρου και επιπλέον δεν θα χρειαστεί να υποβάλλουμε το ζώο μας σε μια αγχωτική,δυσάρεστη εμπειρία. Προσοχή θα πρέπει να δώσετε στη σωστή εφαρμογή του φιμώτρου. Θα πρέπει να είναι όσο σφιχτό χρειάζεται ώστε να μή βγεί, χωρίς όμως να πιέζει σφιχτά τη μουσούδα του. Και τελευταίο αλλά πολύ σημαντικό: ΠΟΤΕ δεν φοράμε φίμωτρο σε σκύλο χωρίς συνεχή επίβλεψη. Μπορεί το ζώο να κάνει εμετό και να πνιγεί αφού το στόμα του θα είναι κλειστό. Θα πρέπει λοιπόν να είμαστε έτοιμοι να το βγάλουμε άμεσα αν αυτό χρειαστεί.

blog.eshopkatoikidio.gr

Read More

Το φίμωτρο στη βόλτα δεν είναι καταπίεση αλλά ασφάλεια!

Ζώντας σε μια κοινωνία όπου δυστυχώς οι φόλες χρησιμοποιούνται 
ανεξέλεγκτα από ανθρώπους που δεν συμπαθούν τα ζώα, κάνει το φίμωτρο να αποτελεί το μέσο που θα προστατέψει το σκύλο σας!

Στην Ελλάδα δυστυχώς η κατάσταση δεν είναι ρόδινη όσο αφορά την ασφάλεια των ζώων, κυρίως τωναδέσποτων που καθημερινά η ζωή τους απειλείται από αυτοκίνητα, καιρικές συνθήκες αλλά και από την κακή πρόθεση ανθρώπων που τα αντιμετωπίζουν, στην κυριολεξία, ως μιάσματα. Αυτό τους κάνει να συμπεριφέρονται παράλογα, απαράδεκτα για να ήμαστε ειλικρινείς, χρησιμοποιώντας διάφορους τρόπους για να εξολοθρεύσουν γάτες και σκύλους στην πλειοψηφία. 

Ο πιο συνηθισμένος τρόπος από όλους είναι η φημισμένη φόλα, κοινώς δηλητήριο, που το τοποθετούν μέσα σε κιμά. Το ζώο που θα φάει το δηλητήριο θα υποφέρει από ένα φρικτό, αργό θάνατο, αιμορραγώντας από παντού, μη μπορώντας ασφαλώς να καταλάβει τι του συμβαίνει, μέχρι να εκπνεύσει. Δεν είναι λίγες φορές που ακόμα και οικόσιτα ζώα έχουν πεθάνει μ’αυτό τον οδυνηρό τρόπο, τρώγοντας τη τροφή που περιείχε το δηλητήριο, σε κάποια από τις βόλτες τους. 

Μπορεί να συμβεί σε όλους τους ιδιοκτήτες σκύλων καθώς κάποια ζώα είναι τόσο λαίμαργα που «φυλακίζουν» τη τροφή στο στόμα τους, με το αφεντικό τους να μην μπορεί να αντιδράσει εγκαίρως. Έτσι λοιπόν το να τοποθετείται φίμωτρο στο σκύλο δεν είναι καταπίεση, όπως υποστηρίζουν πολλοί, αλλά πρόληψη και ασφάλεια. Αρκεί βέβαια να διαλέξετε για το ζώο σας το σωστό μέγεθος έτσι ώστε οι σιαγόνες να είναι χαλαροί αλλά όχι με απόλυτη ελευθερία κινήσεων.

Υπάρχουν πλαστικά και υφασμάτινα φίμωτρα σε κάθε μέγεθος, ξεκινώντας από το Νο1 που αφορά τα μικρόσωμα σκυλιά και φθάνοντας μέχρι το Νο6 που προορίζεται για πολύ μεγαλύτερα. Αν θέλετε μπορείτε να διαλέξετε και ένα πάνινο φίμωτρο, αυτό είναι καθαρά προσωπική επιλογή. Σημασία έχει το σκυλί σας να είναι προστατευμένο από τον κίνδυνο για να μην καταλήξει η βόλτα μία οδυνηρή και δυσάρεστη εμπειρία.

blog.eshopkatoikidio.gr

Read More

«Σκυλοκαυγάς; Πώς να τον σταματήσετε»

Ο  σκύλος σας στερείται της καθημερινής και αδιαπραγμάτευτης βόλτας του γιατι εσείς φοβάστε μηπως μπλεχτεί σε σκυλοκαυγά και τραυματιστεί;
Ενώ εσεις φοβάστε αυτός μένει κλεισμένος σε ένα σπίτι στερούμενος κάθε δυνατότητα κοινωνικοποίησης και φυσιολογικής σκυλοζωής. Η λύση λοιπόν δεν είναι να μην τον βγάζετε βόλτα, αλλά να γνωρίζεται τί πρέπει να κάνετε σε περίπτωση που τσακωθεί με έναν άλλο σκύλο.
Το πιό σημαντικό απ’όλα είναι να παραμείνετε ψύχραιμοι. Ως αρχηγός αγέλης των δυό σας οφείλετε να έχετε αυτοπεποίθηση και να δείξετε στο τετράποδό σας τί πρέπει να κάνει.

Συνήθως οι σκύλοι συγκρούονται για λόγους ιεραρχίας και επίδειξη ικανοτήτων, όχι για να κάνουν κακό ο ένας στον άλλον και έτσι ξεκινάει ένας σκυλοκαυγάς. Στόχος τους είναι να αποφύγουν ένα σοβαρό τραυματισμό. Τα μεγάλα προβλήματα τα προκαλούμε εμείς που παρεμβαίνουμε, στέλνοντας λάθος μηνύατα στο σκύλο μας, προετοιμάζοντας το έδαφος για βιαιότερη αναμέτρηση.

Κανόνας πρώτος: Μην φωνάζετε και μην τρέχετε προς το μέρος των σκύλων ουρλιάζοντας γιατί απλώς θα κάνετε τον σκυλοκαυγά τους χειρότερο. Καλέστε ήρεμα το σκύλο σας κοντά σας και αρχίστε να απομακρύνεστε απο την περιοχή.

Κανόνας δεύτερος: Σε καμμία περίπτωση μην επιχειρήσετε να χωρίσετε τους σκύλους με τα χέρια σας. Το πιθανότερο είναι να καταλήξετε στο νοσοκομείο με δαγκωματιές, ακόμα και από τον δικό σας σκύλο.

Κανόνας τρίτος: Αν δεν έχετε εμπειρία ή αν δεν είστε σίγουροι για το τί πρέπει να κάνετε μή μπείτε στη μέση μόνοι σας προκειμένου να σταματήσετε το σκυλοκαβγά.
Αν κρίνετε ότι μπορείτε να παρέμβετε έχετε τις ακόλουθες εναλλακτικές:
Καταβρέξτε τους σκύλους με ένα λάστιχο ή ρίξτε παγωμένο νερό στα κεφάλια τους
Βάλτε κάποιο εμπόδιο μεταξύ τους, όπως για παράδειγμα ένα μεγάλο κοντάρι, χωρίς όμως να τα χτυπάτε με αυτό.
Πετάξτε κάτω ένα αντικείμενο που κάνει θόρυβο για να τους αποσπάσετε την προσοχή
Εάν είστε δύο άτομα αμφότεροι ιδιοκτήτες σκύλων προσπαθήστε να τους απομακρύνετε ταυτόχρονα. Προσοχή, η μέθοδος αυτή απαιτεί μεγάλη εμπειρία και καλό συγχρονισμό. Κάθε ένα άτομο αρπάζει τα πίσω πόδια ενός σκύλου, τα σηκώνει ψηλά στον αέρα σχεδόν κάθετα σαν να κρατάει καροτσάκι αποσκευών. Μετά και οι δύο ταυτόχρονα τραβούν προς τα πίσω απομακρύνοντας τα ζώα. Όσο οπισθοχωρείτε να κάνετε κινήσεις ζιγκ-ζαγκ , ταλαντεύοντας το σκύλο ώστε να μην μπορέσει να γυρίσει το κεφάλι του και να σας δαγκώσει. Όταν απελευθερώσετε τα ζώα περιορίστε το ένα απο τα δύο σε έναν ασφαλή χώρο.
 
Και μην ξεχνάτε!
Μετά από έναν σκυλοκαυγά είναι ιδιαίτερα σημαντικό να φέρετε τον σκύλο σας σε επαφή με άλλα ζώα το συντομότερον δυνατόν.
Φροντίστε οι συστάσεις να γίνουν με ήρεμο τρόπο και τα ζώα να είναι φιλικά και υπό έλεγχο.
Τώρα που ξέρετε τί να κάνετε σε περίπτωση ενός σκυλοκαβγά σας ευχόμαστε…

ΚΑΛΕΣ ΒΟΛΤΕΣ!

 blog.focuswebtv.gr

Read More

Άλλο επιβράβευση και άλλο δωροδοκία

Πρόβλημα: Προσπαθώ να εκπαιδεύσω τον σκύλο μου να υπακούει σε διάφορες εντολές. Ακολουθώ τη θετική μέθοδο της επιβράβευσης. Έχω κομματάκια ξηρή τροφή στην τσέπη και του δίνω συνέχεια για να τον ανταμείψω κάθε φορά που κάνει αυτό που του λέω. Το πρόβλημά μου είναι ότι χωρίς τροφή δεν κάνει τίποτα. Πρέπει να του δείξω την τροφή πρώτα και μετά να πεισθεί να κάνει κάτι έχοντας πάντα τα μάτια στραμμένα στην τροφή. Δοκίμασα χωρίς τροφή, αλλά τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά.

Απάντηση: Όταν του δείχνεις την τροφή και μετά του ζητάς να κάνει κάτι, αυτό δεν είναι επιβράβευση, είναι δωροδοκία. Του δίνεις το δώρο πρώτα, το δόλωμα για να τον πείσεις να κάνει αυτό που θέλεις. Λοιπόν, πρώτο συμπέρασμα: όχι δωροδοκίες, μόνο ανταμοιβές.

Στην αρχή μπορείς να δίνεις συνέχεια τροφή στο σκύλο, αλλά σύντομα θα πρέπει να χρησιμοποιείς παράλληλα και τη λέξη κλειδί, την εντολή, π.χ. «κάτσε». Ταυτόχρονα χρησιμοποιείς ανάλογες χειρονομίες και τις ηθικές ανταμοιβές, τα χάδια και τα καλά λόγια. Στη συνέχεια αραιώνεις την τροφή, ενώ χρησιμοποιείς πάντα τη λέξη-εντολή και τις ηθικές ανταμοιβές. 

Όταν ο σκύλος θα έχει εμπεδώσει την έννοια της εντολής και θα την εκτελεί πιστά, η τροφή θα έχει χάσει τη μεγάλη της δύναμη και η λέξη θα αποκτήσει μεγαλύτερη αξία. Μπορείς τότε να σταματήσεις την παροχή τροφής. Είναι όμως πολύ βοηθητικό να δίνεις τροφή αραιά και πού, για να ενισχύεις την επιθυμητή συμπεριφορά.

anthroposkaiskylos.blogspot.gr

Read More

Πως να εκπαιδεύσετε ένα σκύλο στο σπίτι

• 

Αποκτήσατε ένα νέο σκύλο και θέλετε να τον εκπαιδεύσετε μόνοι σας, αλλά δεν ξέρετε πως; Τότε πρέπει να διαβάσετε το παρακάτω άρθρο. Ίσως είναι ευκολότερο απ’ όσο νομίζετε.

Υπάρχουν κάποιοι εύκολοι κανόνες για το πώς να εκπαιδεύσετε ένα σκύλο και να τον κάνετε να ακούει σε εντολές: κρατήστε το μικρό, κρατήστε το απλό, κρατήστε το διασκεδαστικό – και για τους δυο σας. Η στάση και συμπεριφορά σας κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης είναι εξίσου σημαντικά με αυτά του σκύλου σας. Αν δεν έχετε διάθεση, ξεχάστε το – αναβάλλετε το μέχρι να είστε. Ο στόχος σας είναι να ενισχύσετε την κοινωνική σχέση που πρέπει να έχει ο σκύλος μαζί σας. Είστε ο αρχηγός της αγέλης και το σκυλί είναι ένας υπάκουος οπαδός.

Τα σκυλιά είναι όμορφα πλάσματα και η άφιξη ενός νέου κουταβιού στην οικογένεια είναι μια πολύ συναρπαστική εμπειρία. Τα κουτάβια είναι πασίγνωστο το πόσο χαριτωμένα είναι όταν αρχίζουν να κουνάνε τις ουρίτσες τους.

Γαύγισμα. Ακούγεται γνώριμο; Στη μέση της νύχτας, ατελείωτο γαύγισμα. Σκάψιμο στον κήπο σας. Δάγκωμα τον επίπλων. Είναι όλα κλασσικά παραδείγματα συμβίωσης με ένα σκύλο.

Μπορεί να είστε στα όρια να χάσετε την υπομονή σας, τουλάχιστον εγώ έφτασα στα όρια αρκετές φορές. Αλλά πριν το κάνετε, θυμηθείτε ότι το κουτάβι σας είναι σαν ένα μικρό παιδί. Χρειάζεται καθοδήγηση από τους γονείς του και τους ηλικιωμένους ανθρώπους γύρω του. Ακριβώς, θα πρέπει να το εκπαιδεύσετε. Όχι, δεν μιλάω να πάτε τον σκύλο σας σε δαπανηρούς εκπαιδευτές σκύλων. Εννοώ να το κάνετε μόνοι σας. «Δεν ξέρω πώς να το κάνω αυτό, δεν είμαι επαγγελματίας!». Ούτε εγώ είμαι, και αφού μπόρεσα να το κάνω εγώ, μπορείτε και εσείς. Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο νομίζετε. Στην πραγματικότητα, μπορεί να είναι πολύ πιο εύκολο απ’ ότι φαντάζεστε.

Ορίστε μερικές βασικές συμβουλές που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κατά τηνεκπαίδευση του σκύλου σας.

1. Μόλις το κουτάβι φτάσει σπίτι σας, ξεκινήστε την εκπαίδευση. Όσο νωρίτερα ξεκινήσετε, τόσο συντομότερα θα ξεκινήσει να συμπεριφέρεται σωστά.

2. Το σκυλί σας θα πρέπει να εκπαιδευτεί σε ένα ήσυχο μέρος – ένα μέρος που θα αποσπάται λιγότερο η προσοχή του. Η συγκέντρωση τόσο η δική σας όσο και του σκύλου είναι πολύ σημαντική και αυτό είναι πιο εύκολο να γίνει με λιγότερη φασαρία και θορύβους τριγύρω.

3. Μην διστάσετε να δίνετε ανταμοιβές στον σκύλο όταν κάνει κάτι σωστά. Χαϊδέψτε το στο κεφάλι ή δώστε του να φάει κάτι που δεν είναι μέρος της συνηθισμένης διατροφής του.

4. Μην εκπαιδεύετε τον σκύλο για μεγάλες χρονικές περιόδους. Οι σύντομες περίοδοι δουλεύουν καλύτερα.

5. Η συνέπεια είναι το κλειδί. Κάντε τα ίδια πράγματα μέχρι το κουτάβι σας τα έχει μάθει απ’ έξω.

6. Μην κάνετε τεράστια βήματα. Ξεκινήστε με μικρά, απλά βήματα. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να προσαρμοστεί πιο εύκολα.

7. Όταν κάνει κάτι λάθος, μην το χτυπάτε. Αντί για αυτό, ενθαρρύνετε το για να το κάνει καλύτερα, για παράδειγμα χρησιμοποιώντας ανταμοιβές. Επίσης, θα απολαμβάνει την εκπαίδευση περισσότερο με αυτό τον τρόπο. Και όσο περισσότερο το απολαμβάνει, τόσο περισσότερο θα μαθαίνει.

Να είστε υπομονετικοί. Ακριβώς όπως τα παιδιά δυσκολεύονται να μάθουν μερικές φορές, έτσι και τα σκυλιά. Ωστόσο, εάν απολαμβάνει την εκπαίδευση, με το που μάθει κάτι, θα συνεχίσει να μαθαίνει και άλλα πράγματα ακόμα ευκολότερα.

dailyarticle.gr

Read More

"Αυτό το σκυλί δε με ακούει καθόλου!"

Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει ή ακόμα και χρησιμοποιήσει την παραπάνω έκφραση σε στιγμές απελπισίας και αγανάκτησης...και φυσικά δεν υπαινισσόμαστε κάποιο παθολογικό πρόβλημα ακοής του σκύλου!

Παραφράζοντας όμως το γνωστό ρητό "Μη βλέπεις τι ΔΕΝ κάνει ο σκύλος σου, δες τι έχεις κάνει εσύ για τον σκύλο σου".

Θα πρέπει καταρχήν να κατανοήσουμε πως ο σκύλος δε γνωρίζει και ποτέ δε θα μάθει...Ελληνικά ή κάποια άλλη γλώσσα.Ποτέ δε θα είναι ικανός να κατανοήσει την ειρωνεία μας, τον σαρκασμό μας, την λεκτική οργή μας και γενικά την πολυλογία μας.

Η επικοινωνία μας θα πρέπει να βασιστεί σε πολύ πιο "βασικά" πράγματα και πολύ πιο "ξεκάθαρα".

Πριν όμως αρχίσουμε να επιλέγουμε λέξεις για τις εντολές μας, τρόπους επιβράβευσης ή διόρθωσης, μέρη για εκπαίδευση, κλπ...θα πρέπει να "επενδύσουμε τα πάντα" στο "χτίσιμο" της σχέσης μας.

Ο "ακρογωνιαίος λίθος" για οτιδήποτε θέλουμε, καταφέρουμε ή πάθουμε στο μέλλον στην συμβίωση μας με το σκύλο είναι αυτός, η σχέση μας.

Αυτή θα πρέπει να βασίζεται στην εμπιστοσύνη (που κερδίζεται με κόπο συνήθως) του ενός στον άλλο και φυσικά στον σεβασμό.Για αυτά θα χρειαστούμε ισχυρές "δόσεις" υπομονής, επιμονής και ηρεμίας με "μικρές αλλά σημαντικές δόσεις" δικαιοσύνης, διορατικότητας και πυγμής.

Τα παραπάνω μη σας φαίνονται τα προσόντα του τέλειου "στρατιωτικού" ή του "σκληρού"...Το αντίθετο!

Σημαντικότερο, φανταστείτε, κομμάτι της σχέσης μας με τον σκύλο επιτυγχάνεται ή δομείται μέσα από το παιχνίδι.Δεν πρέπει να ξεχνάμε να παίζουμε με τον σκύλο μας (όπως και με τα παιδιά μας) και σίγουρα από τα μεγαλύτερα προσόντα ενός "καλού ιδιοκτήτη" αλλά και εκπαιδευτή είναι να μην έχει χάσει το "παιδί" από μέσα του (μάλλον προσόν για κάθε άνθρωπο, σε κάθε ρόλο).

Το παιχνίδι θα πρέπει να καλύπτει ένα μεγάλο μέρος του χρόνου μας με τον σκύλο, να μην είναι ανεξέλεγκτο αλλά εποικοδομητικό.Δηλαδή, να εμπεριέχει "Μπράβο!" και "Μη!", να θέτει όρια, να έχει τρυφερότητα, να έχει αυστηρότητα, να έχει πυγμή αλλά να δίνει και χώρο στην εκτόνωση...

Δεν υπάρχει το "τέλειο παιχνίδι με τον σκύλο".Παιχνίδια επαναφοράς, διελκυστίνδας, κυνηγητού, κρυφτού ή πάλης μπορούν να είναι χρήσιμα.

Επίσης, σημαντικές οι βόλτες με τον σκύλο να περπατά μαζί μας (δίπλα μας ή μπροστά μας, δεν έχει σημασία).Μεγάλες και με στιγμές "συζήτησης" και χαδιών, σε διάφορα μέρη και με διάφορα ερεθίσματα.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε να μιλάμε στον σκύλο μας, αλλά να μην υπερβάλλουμε πολυλογώντας αδιάφορα και "άχρηστα".Να δίνουμε βάση σε ξεκάθαρες έννοιες ή εντολές που θα δίνονται στο σκύλο με την μορφή μιας λέξης (καλύτερα), εύηχης και με σταθερή φωνή και τόνο.

Να δίνουμε σημασία περισσότερο στην χροιά της φωνής μας και στο πως η λέξη, ο ήχος που θα βγεί από τα χείλη μας, θα δίνει στο σκύλο να καταλάβει ξεκάθαρα την δυσαρέσκεια ή την ευχαρίστηση μας, την σημαντικότητα της εντολής και την "επιτακτική ανάγκη" να την εκτελέσει γιατί εμείς δεν θα υποχωρήσουμε ή την "τρυφερότητα" και την "αγάπη" μας.

Δεν θα μπορούσαν να λείπουν από την "λίστα" και οι "στιγμές ηρεμίας".Εκείνες οι στιγμές που ο σκύλος κι εμείς θέλουμε να χαλαρώσουμε ή να ξεκουραστούμε και θα κάτσουμε κοντά ο ένας στον άλλο, χωρίς απαραίτητα να υπάρχει σωματική επαφή ή άλλου είδους.Απλά βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο και απολαμβάνουμε τον "χώρο και τον χρόνο μας" σεβόμενοι και τον "χώρο και το χρόνο" του άλλου.

Σημαντικό και το "φαγητό" στην σχέση μας, όπου η προετοιμασία του αλλά και ο τρόπος που δίδεται στον σκύλο μπορούν να παίξουν το ρόλο τους.Καλό είναι, για παράδειγμα, μερικές φορές να ταΐζουμε τον σκύλο (το κουτάβι) από το χέρι μας, να του προσφέρουμε τροφή, να χρησιμοποιούμε συγκεκριμένες λέξεις και συναισθήματα για να κάνουμε την ώρα του φαγητού "σημαντική", ευχάριστη αλλά και ήρεμη χωρίς εντάσεις και "άγχοι".

Ας μη βγάζουμε λοιπόν βιαστικά συμπεράσματα για τον σκύλο μας και ας μην είμαστε έτοιμοι να μεταφέρουμε τις ευθύνες στο "άλογο ον".Θα πρέπει να κοιτάξουμε και να αξιολογήσουμε εμάς και την στάση μας (τον ρόλο μας) στην συμβίωση μας με τον σκύλο...Τι προσφέρουμε και τι απαιτούμε;

Δέκα λεπτά την ημέρα βολτούλα, ένα πιάτο φαΐ, πεταμένα παιχνίδια στο μπαλκόνι, ακριβό σπιτάκι και/ή "καλό pedigree" δεν "αγοράζουν" μια αρμονική σχέση.

dogforum.gr 

Read More

Τάϊσμα με το χέρι

Ένα πολύ ωραίο μάθημα για το σκύλο σας είναι να μάθει να παίρνει προσεκτικά λιχουδιές από εσάς. 


Όλοι οι σκύλοι απολαμβάνουν ένα τέτοιο μάθημα, αλλά ταυτόχρονα μαθαίνουν και να αλληλεπιδρούν με τους ανθρώπους. Επιπλέον, το τάϊσμα με το χέρι συμβάλει στο να εμπιστευθεί ένα φοβικό ή φοβισμένο ζώο τον άνθρωπο. Κατά τη διάρκεια εκμάθησης επιθυμητών συμπεριφορών μπορείτε να δίνετε λιχουδιές στο σκύλο σας αρκεί φυσικά να είναι κοινωνικοποιημένος.

Και λιχουδιά και εκπαίδευση…τι καλύτερο;!


webpet.gr

Read More

Αν το κουταβάκι σας δαγκώνει

Τα κουτάβια εκτός από γλυκά και χαριτωμένα, έχουν και κοφτερά δοντάκια! Ξέρετε γιατί δαγκώνουν με μανία τα παιχνίδια τους, τα παπούτσι σας ή τα χέρια και τα πόδια σας; Πρώτα πρέπει να κατανοήσετε ΓΙΑΤΙ ΔΑΓΚΩΝΟΥΝ ΤΑ ΚΟΥΤΑΒΙΑ.

Τα κουτάβια εξερευνούν τον κόσμο με το στόμα τους. Όταν γεννιούνται, είναι τυφλά και κουφά οπότε δεν μπορούν να δουν ή

να ακούσουν τι γίνεται γύρω τους. Με το στόμα τους όμως βρίσκουν την μαμά τους και το γάλα.

Μέσα σε λίγες εβδομάδες, ανακαλύπτουν διαφορετικά πράγματα με το στόμα τους, παίζουν με τα αδερφάκια τους και

ακουμπούν την μητέρα τους. Με το στόμα τους έχουν τις πρώτες εμπειρίες κοινωνικοποίησης αφού με αυτό επικοινωνούν με την μαμά και τα αδέρφια τους. Όταν σας συναντήσουν, θα χρησιμοποιήσουν αυθόρμητα και φυσικά, το στόμα τους.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ανέχεστε το δάγκωμα, ειδικά όσο μεγαλώνουν που δεν είναι αποδεκτό. Αλλά εφόσον καταλάβετε το δάγκωμα, τότε μπορείτε και πιο εύκολα να το σταματήσετε, με σωστούς τρόπους.

ΜΗΝ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΕΤΕ ΤΟ ΔΑΓΚΩΜΑ.

Αν τα σκυλιά παίρνουν ό,τι θέλουν όταν κάνουν κάτι συγκεκριμένο, τότε μαθαίνουν να συνεχίζουν να το κάνουν.

Για τα κουτάβια η φωνή μαλώματος σας δεν είναι τίποτα παρά ένας ήχος, αν τους αρέσει να δαγκώνουν κάτι.

Είναι δύσκολο να αντισταθούν ενώ το μάλωμα σας είναι μη παραγωγικό για τη σχέση σας με το ζώο. Τα κουτάβια καταλαβαίνουν

τον τόνο της φωνής και όχι τα λόγια μας. Οπότε δαγκώνουν, ακούνε τη φωνή σας (παρότι εσείς τα μαλώνετε) και θεωρούν ότι τα επιβραβεύετε επειδή δαγκώνουν.

Το ίδιο συμβαίνει και αν αφήνετε να σας πάρουν κάτι που τραβάνε με δύναμη. Πρέπει να το αφήνουμε όταν δαγκώνουν αλλά σημαίνει νίκη, ότι πήραν το παιχνίδι.

ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΕΤΕ ΤΟ ΔΑΓΚΩΜΑ

Μπορείτε να κάνετε διάφορα πράγματα για να αποθαρρύνετε το κουτάβι σας από το δαγκώνει.

Καταρχήν, σταματήστε αμέσως να παίζετε μαζί του αν δαγκώνει. Ετσι σταματάτε την ''πλάκα'' και την προσοχή που έχει εκείνη την ώρα από εσάς. Ετσι μαθαίνουν ότι χάνουν αυτό που τους αρέσει αν δαγκώνουν. Οποτε σταματούν να δαγκώνουν.

Επίσης, μην φωνάζετε και μην μαλώνετε. Το αντίθετο. Επιλέξτε μία μικρή εντολή όπως το ''ΟΧΙ'' ή το ''ΜΗ'', που μπορεί εύκολα να το ''πιάσει'' το κουτάβι σας και να καταλαβαίνει ότι θα το ακούσει όταν κάνει κάτι λάθος. Είναι πιο εύκολο

με μία μικρή λέξη να είστε άμεσος και αποτελεσματικός.

Δεν πρέπει ποτέ να χτυπήσετε το σκυλάκι σας επειδή δάγκωσε. Αλλά μπορείτε να κάνετε το δάγκωμα ανεπιθύμητο και ''να μην έχει πλάκα'' για το κουτάβι, αν για παράδειγμα πιάσετε το σαγόνι του ή κάνετε το χέρι σας μία γροθιά που δεν μπορεί να πιάσει. Δεν τους αρέσει και έτσι θα στρέψουν την προσοχή τους αλλού.

ΔΙΟΧΕΤΕΥΣΤΕ ΑΛΛΟΥ ΤΟ ΔΑΓΚΩΜΑ.

Τα κουτάβια όταν βγάζουν τα δοντάκια τους, όπως και τα μωρά, πρέπει να μασάνε πράγματα για να ανακουφίζουν τον πόνο και την ενόχληση που νιώθουν. Δώστε τους παιχνίδια που μπορούν να δαγκώσουν αλλά και για να μην δαγκώνουν τα πράγματα σας, πχ τα παπούτσια σας!

adespoto.gr

Read More

Η φοβία των σκύλων προς αγνώστους.

Ένα σκυλί που δεν έχει επαρκώς κοινωνικοποιηθεί με ανθρώπους σε μικρή ηλικία (4η -12 εβδομάδα) και για τόσο μεγάλη χρονική περίοδο, πιθανόν θα έχει προβλήματα με ανθρώπους για αρκετό καιρό και ίσως για όλη του την ζωή. Παρόλα αυτά αν εργαστείς συστηματικά και με την βοήθεια κάποιου έμπειρου θετικού εκπαιδευτή, είμαι σίγουρος ότι θα βελτιωθεί πολύ.....

Μην πιέζετε το σκυλί σε καταστάσεις που δεν νοιώθει ευχάριστα και άνετα. Επιτρέψτε του να είναι σε απόσταση ,όπου νοιώθει άνετα και ασφαλή. Αφήστε τον να αποφασίσει εκείνος πόσο κοντά θέλει να είναι στους ανθρώπους. Μην προσπαθείτε να τον "καλοπιάσετε" να πλησιάσει, μην του μιλάτε και προπαντός μην τον τραβάτε να πλησιάσει.
Επιβραβεύσετε (με μεζεδάκια, μπράβο κ.λ.π.) κάθε μικρή κίνηση που κάνει από μόνος του προς τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι θα πρέπει να στέκονται με την πλευρά τους προς τον σκύλο και να κοιτούν μακριά του. Να μην κουνούν χέρια και πόδια και να μη προσπαθήσουν να τον χαϊδέψουν. Μπορούν να αφήνουν (με ήρεμο τρόπο) μεζεδάκια να πέφτουν από τα χέρια τους , αργότερα ίσως να αφήσουν το σκυλί να πλησιάσει από μόνο του να τις πάρει από το ακίνητο χέρι τους.

Αν δείχνει σημάδια αβεβαιότητος μπορείτε να τον βοηθήσετε με το να είσαστε ανάμεσα στους άγνωστους (τους έχετε ήδη εξηγήσει την όλη διαδικασία) και στο σκυλί. Έτσι παίρνετε εσείς το "βάρος" της κατάστασης και το σκυλί χαλαρώνει λιγάκι. Το ίδιο μπορεί να γίνει και μέσα στο σπίτι. Αφήστε τις πόρτες του δωματίου ανοικτές έτσι ώστε το σκυλί να μπορεί να απομακρυνθεί αν νοιώσει στενάχωρα. Μην τον μαλώσετε ή του δώσετε καμιά σημασία αν γρυλίσει. Απλώς νοιώθει ανασφάλεια. Μιλήστε χαλαρά στους αγνώστους /επισκέπτες, τοποθετηθείτε ανάμεσα στο σκυλί και εκείνους, αγνοήστε το σαν να μην υπάρχει.

Αν το σκυλί νοιώθει άνετα, βάλτε το στο λουρί, καθίστε μακριά από τον άγνωστο, αφήστε μεζεδάκια μπροστά του στο πάτωμα. Μην του δίνει κανείς ιδιαίτερη σημασία. Μην του μιλάτε ησυχαστικά ή τον χαϊδεύεται. Αν κοιτάξει προς τους άγνωστους και είναι ήρεμο , δώστε μια πολύ καλή λιχουδιά. Αργότερα ίσως ο άγνωστος/ επισκέπτης μπορεί ήρεμα να του πετάξει μια λιχουδιά αλλά χωρίς να κινηθεί προς το μέρος του ή να τον κοιτάξει. Αν φανεί ότι το σκυλί είναι ικανοποιητικά ήρεμο , πετάξτε τις λιχουδιές μερικά εκατοστά προς το μέρος του άγνωστου έτσι ώστε το σκυλί να κάνει ένα μικρό βηματάκι για να τις πάρει. Μην υπερβάλετε και μην προσπαθήσετε να λύσετε το πρόβλημα σε μια φορά. Συνήθως χρειάζονται αρκετές εβδομάδες και μήνες. Κάθε υπερβολή μπορεί να ζημιώσει κατά πολύ την όλη διαδικασία. Θυμηθείτε , το σκυλί είναι αυτό που αποφασίζει πόσο άνετα νοιώθει και προς τα που θα κινηθεί.

Το γρύλισμα σας δείχνει ότι οι άνθρωποι είναι πολύ κοντά ή φαίνονται απειλητικοί με κάποιον τρόπο. Ίσως το δωμάτιο είναι πολύ μικρό για να νοιώσει το σκυλί ασφαλή.
Κατά την γνώμη μου η βοήθεια ενός καλού εκπαιδευτή είναι απαραίτητη και θα σας γλιτώσει από αφάνταστες παλινδρομήσεις. Είναι σημαντικό να μπορεί να εκτιμάται ακριβώς η κατάσταση, η διαδικασία, το επίπεδο ψυχολογικής πίεσης , ο χρόνος πίεσης, η πρόοδος και τα επόμενα βήματα κάτι που μόνο ένας έμπειρος , θετικός εκπαιδευτής μπορεί να κάνει με αρκετή ακρίβεια.

puppy-doggy.blogspot.com

Read More

Όταν ο ισχυρός «τα βάζει» με τον αδύναμο

Το ένστικτο του κυνηγού, βαθιά ριζωμένο μέσα σε κάθε σκύλο, κληρονομιά από τον... προπάππου του τον λύκο, μπορεί να τον κάνει εξαιρετικά επικίνδυνο. Ειδικά όταν «ξυπνήσει» σε έναν μεγάλο σκύλο και «δει» ως θήραμά του έναν άλλο, μινιόν σκύλο.

Μικρός ή μεγάλος, παιχνιδιάρης ή πιο συγκρατημένος, ο σκύλος είναι κατά κοινή ομολογία το πιο δημοφιλές κατοικίδιο. Είναι έξυπνος, μαθαίνει γρήγορα και δημιουργεί ένα δυνατό δεσμό με το αφεντικό του.


Ο σκύλος παρότι ένα κατοικίδιο που έχει «εντυπωμένη» στο DNA του τη «φιλία» του με τον άνθρωπο, έχει παράλληλα και κάποια άγρια ένστικτα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε εξάλλου πως δεν είναι παρά ο εξημερωμένος απόγονος του λύκου. Βέβαια οι λύκοι έχουν όλοι λίγο πολύ το ίδιο μέγεθος ενώ ο σκύλος έχει εκτραφεί και διασταυρωθεί κατά τέτοιον τρόπο ώστε να δημιουργηθούν άπειρες ράτσες με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά και μεγέθη.
Ωστόσο σε όλους τους σκύλους, αν και η ένταση του ενδιαφέροντος ποικίλει ανάλογα με τη ράτσα, αρέσει να κυνηγούν μπάλες, ξύλα και διάφορα αντικείμενα που τους πετάμε για να παίξουν. Αυτή η διάθεση είναι η συμπεριφορά του κυνηγού που φαίνεται να «ξυπνά» ξαφνικά εκεί που δεν το περιμένουμε. Για αυτό σε συγκεκριμένες ράτσες είναι πιο έντονη. Παραδείγματος χάριν, στα τεριέ, στα τσοπανόσκυλα κόλεϊ (border collies herd sheep) κ.ά., αρέσει πολύ να σκοτώνουν μικρά ζώα. Επίσης τα βλέπουμε να εκδηλώνουν αυτή τη συμπεριφορά σε λούτρινα ζωάκια τα οποία τραντάζουν με δύναμη στην προσπάθειά τους να τα... εξοντώσουν.


Δαυίδ εναντίων Γολιάθ
Τα σοβαρά προβλήματα ωστόσο αρχίζουν όταν το ένστικτο του κυνηγού παίρνει σάρκα και οστά στη θέα άλλων σκύλων. Ακόμα και ο πιο ήρεμος σκύλος που ποτέ δεν έχει «εκρήξεις» είναι πιθανό να εκδηλώσει αυτήν την επιθετικότητα υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Καθότι ενστικτώδης, αυτή η συμπεριφορά εγείρεται ξαφνικά εφόσον συντρέχουν οι λόγοι. Για παράδειγμα, εάν ένας σκύλος φοβηθεί όταν πέσει... μουσούδα με μουσούδα με έναν άλλο και τραπεί σε... άτακτη φυγή, τότε αμέσως δημιουργούνται συνθήκες κυνηγιού. Ο ένας υιοθετεί συμπεριφορά θηράματος ενώ ο άλλος, όσο ήπιος κι αν είναι στην καθημερινότητά του, μετατρέπεται σε κυνηγό που τρέχει πίσω από το θύμα του. Φυσικά αυτό το «παιχνίδι» διευκολύνεται αν ο κυνηγός είναι μεγαλόσωμος και το θήραμα μικρόσωμο.


Ανάλογες αντιδράσεις έχουμε όταν κατά τη διάρκεια ενός «σκυλοκαυγά», το ένα ζωάκι βγάζει κραυγές πανικού και παλεύει να ξεφύγει. Εδώ τα πράγματα μπορεί να βγουν εκτός ελέγχου γιατί ο ισχυρός μπορεί να τραυματίσει σοβαρά τον αδύναμο, ή ακόμα και να τον οδηγήσει στο θάνατο. Κι αυτό γιατί οι δαγκωματιές υπό αυτές τις συνθήκες είναι πιο ισχυρές ενώ συνοδεύονται και από το ανάλογο τράνταγμα που μπορεί να αποβεί θανατηφόρο. Ιδιαίτερα όταν, όπως προαναφέρθηκε, οι δύο αντίπαλοι δεν «παίζουν» επί ίσοις όροις, αφού ο ένας είναι μεγάλος και άλλος μικρός σε μέγεθος. 


Συνεπώς δεν πρέπει να αφήνουμε χωρίς επιτήρηση δύο σκύλους με πολύ διαφορετικό... εκτόπισμα γιατί είναι πιθανόν ο μεγάλος να δει ως «παιχνίδι» τον μικρό και να έχουμε κακά ξεμπερδέματα. Κάτι τέτοιο πρέπει να αποφεύγεται ιδιαίτερα όταν ο μεγαλόσωμος έχει... βεβαρυμένο παρελθόν ενώ ο μικρόσωμος δεν διακρίνεται για τη... ψυχραιμία του. Ειδικά όταν θέλουμε να έχουμε στο σπίτι δύο τετράποδους φίλους επιβάλλεται, να μην έχουν τεράστια διαφορά μεταξύ τους και ο μικρός να έχει τουλάχιστον το μισό βάρος του μεγάλου. Σε κάθε περίπτωση η πιο σοφή επιλογή θα ήταν να είναι περίπου ίδιοι ώστε να μην έχουμε δυσάρεστες εκπλήξεις.


katoikidio.com

Read More

Όταν το ζωάκι μας κάνει τη... λαδιά του

Όσο καλά κι αν έχουμε εκπαιδεύσει το κατοικίδιό μας, υπάρχουν φορές που θα λερώσει μες στο σπίτι και κατά προτίμηση πάνω στο χαλί. Ο σωστός καθαρισμός του λέκε που άφησε πίσω του είναι απαραίτητος για πολλούς λόγους... Ένα από τα πιο βασικά «στοιχήματα» που βάζουμε με τον εαυτό μας όταν έχουμε υιοθετήσει κάποιο ζωάκι είναι να το μάθουμε να μη λερώνει μες στο σπίτι. Πρόκειται για επίπονη διαδικασία που χρειάζεται χρόνο, επιμονή και όχι νευρικές αντιδράσεις απέναντι στο σκύλο ή τη γάτα μας, καθώς έτσι δεν πρόκειται να κερδίσουμε απολύτως τίποτε.
Φυσικά τον πρώτο καιρό αλλά και αφού πια το κατοικίδιό μας έχει εκπαιδευτεί, θα υπάρξουν φορές που δεν θα αποφύγουμε τα... ατυχήματα εντός των «τειχών». Έτσι οι λεκέδες στα χαλιά μας είναι σχεδόν... μονόδρομος.

Σε αυτήν την περίπτωση επιβάλλεται να πάρουμε άμεσα μέτρα για να αποφύγουμε την επανάληψή του φαινομένου. Η εκπαίδευση είναι το πρώτο και κύριο που πρέπει να κάνουμε ωστόσο και ο σωστός καθαρισμός του σημείου όπου λέρωσε το ζωάκι μας είναι εξίσου σημαντικός. Κι αυτό γιατί πέρα από τα ζητήματα υγιεινής, η αφαίρεση της βρωμιάς εξασφαλίζει σε μεγάλο βαθμό να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο.
Ως γνωστόν τα ζώα και κυρίως τα σκυλιά αλλά και οι γάτες έχουν την τάση να «μαρκάρουν» την περιοχή τους. Και όταν έχουν «μαρκάρει» ένα σημείο του σπιτιού και αυτό δεν έχει καθαριστεί σωστά, οι οσμές προκαλούν το ζωάκι μας να κάνει ακριβώς το ίδιο στο σημείο αυτό.  Ας μην ξεχνάμε πως έχει πολύ πιο δυνατή όσφρηση από τη δική μας και πιάνει στον... αέρα μυρωδιές που εμείς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε.

Σε περίπτωση που θέλουμε να καθαρίσουμε έναν τέτοιο λεκέ πρέπει να έχουμε κατά νου πως τα απλά οικιακά καθαριστικά όπως απορρυπαντικά, σαπούνι, υγρά μαντηλάκια, αρωματικά σπρέι ή καθαριστικά για χαλιά κ.τ.λ., απλά θα «σκεπάσουν» το πρόβλημα χωρίς να το εξαφανίσουν αφού το σκυλάκι ή το γατάκι μας θα το... μυριστεί στην πρώτη ευκαιρία.

Η σωστή μέθοδος
Πιο εύκολα καθαρίζεται ένας λεκές όταν είναι ακόμα υγρός. Με ένα στεγνό πανί ή ακόμα καλύτερα με κάποιο ειδικό πανί με απορροφητικές «κυψέλες» «ταμπονάρουμε» σχολαστικά πάνω του.  Έπειτα εφαρμόζουμε πάνω στην περιοχή κάποιο εξειδικευμένο προϊόν για λεκέδες από κατοικίδια που μπορεί να είναι σε υγρή μορφή ή σε σπρέι.
Αυτά τα προϊόντα δεν «σκεπάζουν» απλά τη βρωμιά αλλά αντιθέτως επειδή είναι «ζωντανά», αφού περιέχουν φυσικά αντιμικροβιακά ένζυμα. «Επιτίθενται» στις μυρωδιές και τις εξουδετερώνουν ενώ παράλληλα καθαρίζουν εις βάθος, μέχρι και την τελευταία ίνα του χαλιού μας, όσο πυκνό κι αν είναι. Τα «καλά» βακτηρίδια καταναλώνουν τα «κακά» βακτηρίδια και βοηθούν να επανέλθει το χρώμα του χαλιού στην αρχική του κατάσταση, αφήνοντας μια ευχάριστη μυρωδιά.

Αν πάλι είμαστε αρκετά άτυχοι και δεν αντιληφθήκαμε έγκαιρα τη... ζημιά δεν σημαίνει πως επειδή στέγνωσε δεν θα καθαρίσει ποτέ. Απλά πολλές φορές τα προϊόντα για υγρούς λεκέδες δεν είναι το ίδιο αποτελεσματικά στους στεγνούς. Οι τελευταίοι μάλλον χρειάζονται πιο «επιθετικά» ένζυμα, που να διεισδύουν σε βάθος και για να πετύχουμε καλύτερα αποτελέσματα, συνήθως χρειάζεται το καθαριστικό να εφαρμοστεί και δεύτερη φορά μετά από ένα 24ωρο.
Επομένως αν έχουμε εξασφαλίζει το κατάλληλο προϊόν και το χρησιμοποιήσουμε όπως πρέπει, θα καθαρίσουμε το χαλί μας και θα το σώσουμε από μελλοντικά... ατυχήματα. 

katoikidio.com

Read More

Πως να γίνει ο σκύλος σας αγαπητός στους γείτονες

Αποκτήσαμε νέο συγκάτοικο: Έναν γλυκύτατο σκύλο που από εδώ και στο εξής θα μας συντροφεύει στην καθημερινότητά μας. Όμως πόσο σίγουροι είμαστε πως έχουμε λάβει τα κατάλληλα μέτρα ώστε να μην ενοχλεί τη γειτονιά; Έχουμε αποφασίσει να υιοθετήσουμε ένα σκυλάκι γιατί πραγματικά θέλουμε να βάλουμε στη ζωή μας αυτό το τρυφερό πλάσμα. Εκτός από εμάς που σίγουρα θα το αγαπάμε, πρέπει να καταλάβουμε πως είναι απολύτως απαραίτητο να γίνει εξίσου «δημοφιλές» και στον περίγυρο δηλαδή τη γειτονιά ή την πολυκατοικία μας. Οπότε πρέπει να λάβουμε υπόψη κάποιους παράγοντες για να μην έχουμε αργότερα προβλήματα.

Παράγων σπιτονοικοκύρης
Ένα πρόσωπο που μπορεί να βάλει «φρένο» σε αυτήν την συγκατοίκηση δεν είναι άλλος από τον ιδιοκτήτη του σπιτιού και κυρίως του διαμερίσματός μας, σε περίπτωση που δεν έχουμε δική μας στέγη. Γιατί μπορεί ο νόμος να μας καλύπτει υπό προϋποθέσεις (για παράδειγμα ότι δεν θα τον έχουμε συνέχεια στο μπαλκόνι), ωστόσο οι περισσότεροι σπιτονοικοκύρηδες δεν είναι πολύ θετικοί, σκεπτόμενοι από τη μία ενδεχόμενες ζημιές κι από την άλλη τη φασαρία. Οπότε για να μην έχουμε μπερδέματα πρέπει πρώτα να το συζητήσουμε ξεκάθαρα μαζί του, να τον διαβεβαιώσουμε πως θα είμαστε πολύ προσεκτικοί και φυσικά να τηρήσουμε την υπόσχεσή μας ακολουθώντας μια σωστή εκπαίδευση για τον σκύλο μας. Σε αντίθετη περίπτωση υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αναγκαστούμε να διαλέξουμε ανάμεσα στον αποχωρισμό ή τη μετακόμιση...

Παράγων φασαρία
Συνήθως οι γείτονες «κατσαδιάζουν» τους ιδιοκτήτες σκύλων γιατί όταν οι πρώτοι λείπουν, οι δεύτεροι σηκώνουν στο πόδι όλη τη γειτονιά με το γάβγισμα και το κλάμα τους.
Δεν είναι εύκολη υπόθεση να μάθουμε τον σκύλο μας να παραμένει ήσυχος όσο απουσιάζουμε, ενώ απαραίτητη προϋπόθεση είναι να είναι τουλάχιστον 14 εβδομάδων. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως δεν θα εκπαιδευθεί στην ηρεμία αν τον μαλώνουμε κατόπιν εορτής καθώς οι σκύλοι έχουν πολύ σύντομη μνήμη. Όταν για παράδειγμα γυρίζουμε σπίτι και το βρίσκουμε άνω κάτω,  νομίζουμε πως ο σκύλος μας μας «τιμωρεί» που τον εγκαταλείψαμε. Ωστόσο, το άγχος και ο φόβος που νιώθει μακριά μας, τον «σπρώχνουν» να εκτονωθεί με αυτόν τον τρόπο και μόλις δέκα λεπτά αργότερα να ξεχάσει εντελώς τη... σκανταλιά που έκανε. Επομένως όσο σκληρά κι αν του φερθούμε δεν θα καταλάβει το γιατί.
Εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να τον κάνουμε να νιώθει ολοένα και πιο ασφαλής μαζί μας.

Η «συνταγή» είναι να είμαστε τρυφεροί μαζί του και να τον αποχωριζόμαστε ήρεμα. Του μιλάμε γλυκά, του αφήνουμε λίγο νερό, λίγη τροφή (όχι μεγάλες ποσότητες) και τα αγαπημένα του παιχνίδια και ύστερα φεύγουμε. Δεν πρέπει να φεύγουμε κρυφά γιατί τότε σοκάρεται χειρότερα. Την πρώτη φορά πάντως καλό είναι να παραμείνουμε κάπου κοντά ώστε να γυρίσουμε πίσω μόλις ακούσουμε πως άρχισε τη γκρίνια. Αυτή η διαδικασία πρέπει να επαναληφθεί πολλές φορές, κάθε μέρα, ώστε να συνηθίσει στην απουσία μας.
Εκτός από όλα τα παραπάνω, είναι απαραίτητο να του κάνουμε βόλτα με λουρί και φυσικά να φροντίζουμε να μαζεύουμε τα περιττώματα από το πεζοδρόμιο προς αποφυγήν «ατυχημάτων». Τέλος, καλό θα ήταν να κάναμε μια φιλική κουβέντα με τους γείτονές μας ενημερώνοντας τους πως προσπαθούμε να εκπαιδεύσουμε το σκυλάκι μας, ώστε να δείξουν κι αυτοί λίγη κατανόηση. 

katoikidio.com

Read More