Web Toolbar by Wibiya Dog Lover Blogspot: αφοσίωση

Τι να κάνετε αν το ζωάκι σας τρέμει τις βροντές

Αν με την πρώτη βροντή ο σκύλος σας τρέμει σαν... κουτάβι στο χιόνι διαβάστε τι μπορείτε να κάνετε!!

Δώσε μου μία ευκαιρία! Υιοθέτησε με γιατί:

Διαφέρω - Είμαι Pit Bull - Είμαι ηλικιωμένος - Είμαι τυφλός!! Σε χρειάζομαι πραγματικά!! Χάρισε μου ένα σπίτι και μία αληθινή αγκαλιά!

Kουτί πρώτων βοηθειών: Σωτήριο για το ζωάκι μας

Παντού μπορούν να συμβούν ατυχήματα σε ένα κατοικίδιο. Γι αυτό πρέπει να είμαστε σε ετοιμότητα και να έχουμε μαζί μας ένα πλήρως εξοπλισμένο φορητό φαρμακείο.

Ιδανικός σκύλος δε σημαίνει (μόνο) όμορφο κουτάβι

Το πιο σημαντικό πριν αποκτήσει κανείς σκύλο είναι να γνωρίζει την πορεία εξέλιξής του. Ποιο είναι το μέγιστο βάρος, τι προβλήματα υγείας μπορεί να παρουσιαστούν, τι κλίμα προτιμάει (τα ντόγκο αρτζεντίνο δεν μπορούν το κρύο για παράδειγμα), και πόση ενέργεια έχει..

Διαβάστε: Γιατί όχι στο κόψιμο αυτιών και ουράς;

Σκεφτείτε ότι το μόνο που κάνετε είναι να ακρωτηριάζετε στην κυριολεξία μέλη του σώματος του ζώου σας. Αξίζει για καλλωπιστικό λόγο να του το κάνετε; Αν απλά θελετε να «φαίνεται άγριο»,απλά δεν κάνετε για σκύλο και κακώς πήρατε.

Τι κάνει το πακέτο τσιγάρων μου στα ζώα;;;;

* Το κάπνισμα προκαλλεί καρκίνο των πνευμόνων, του λάρυγγα, της γλώσσας, των σιελογόνων αδένων, του στόματος, του φάρυγγα, και του οισοφάγου και πολλά άλλα...

Μύθοι και αλήθειες για τα ζώα στα καταφύγια

Υιοθέτησε ένα σκυλάκι από ένα καταφύγιο, χάρισε του μία όμορφη ζωή!!

Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013

Hachiko: Ο σκύλος σύμβολο - Ο πιο αφοσιωμένος σκύλος στο αφεντικό του!

Ο Hachiko προσέλκυσε το ενδιαφέρον πολλών ανθρώπων, οι οποίοι έβλεπαν καθημερινά τον καθηγητή με το σκύλο του στο σταθμό. Άρχισαν να φέρνουν φαγητό στο σκύλο που περίμενε το αφεντικό του. Αυτό συνεχίστηκε για 9 χρόνια κατά τα οποία ο Hachiko εμφανιζοταν καθημερινά περιμένοντας το τρένο με το οποίο ερχόταν ο κύριος Ueno.

Την ίδια χρονιά, ένας μαθητής του καθηγητή είδε το σκύλο στο σταθμό, το ακολούθησε μέχρι το σπίτι του όπου έμαθε και την ιστορία του. Κατά τη διάρκεια μιας έρευνας έμαθε ότι υπήρχαν μόνο 30 καθαρόαιμα Ακίτα στην Ιαπωνία, συμπεριλαμβανομένου και του Hachiko. Συχνά επισκεπτόταν τον Χάτσικο και δημοσίευσε πολλά άρθρα με την ιστορία του και για την αξιοθαύμαστη αφοσίωσή του. Το 1932, ένα άρθρο του δημοσιεύθηκε σε εφημερίδα του Τόκιο και από τότε έγινε εθνικό σύμβολο. Η αφοσίωση στο αφεντικό του συμβόλιζε πλέον την αφοσίωση στην οικογένεια που όλοι πρέπει να ενστερνίζονται. Δάσκαλοι και γονείς έθεταν τον Hachiko ως παράδειγμα στα παιδιά.

Ο Hachiko πέθανε στις 8 Μαρτίου 1935, ενώ μόλις πέρσι, εν έτει 2011 επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ο σκύλος πέθανε από καρκίνο. Το σώμα του Hachiko ταριχεύθηκε και φυλάσσεται στο Εθνικό Επιστημονικό Μουσείο της Ιαπωνίας στο Τόκιο.

Το 1934 ένα χάλκικο άγαλμα του αφοσιωμένου σκυλιού ανεγέρθηκε στο σταθμό όπου για τόσα χρόνια περίμενε υπομονετικά το αφεντικό του. Το άγαλμα διαλύθηκε για να χρησιμοποιήθηκε ο χαλκός κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1948 ανατέθηκε στο γιο του πρώτου καλλιτέχνη να φιλοτεχνήσει ξανά το άγαλμα το οποίο υπάρχει μέχρι και σήμερα. Προς τιμήν του, η κοντινή προς το άγαλμα έξοδος του σταθμό πήρε το όνομά του.

Το 1987 η ιστορία του έγινε ταινία με τίτλο «Ηachiko Monogatori» με πρωταγωνιστή τον Kaoru Yachigusa, ενώ τo 2009 γυρίστηκε και αμερικανική ταινία με το ίδιο θέμα με πρωταγωνιστή τον Richard Gere.

Μια παρόμοια ιστορία έλαβε χώρα και στη Ρωσία όπου μια οικογένεια πέθανε σε αυτοκινητικό δυστύχημα από το οποίο επιβίωησε μόνο το σκυλί της οικογένειας, ένας γερμανικός ποιμενικός. Ο Constantine, όπως ήταν το όνομά του, γύριζε στο σημείο του δυστυχήματος επί 7 χρόνια. Σε αυτή την περίπτωση, ένα άγαλμα στήθηκε στο σημείο το 2003 για να τιμηθεί η αφοσίωση αυτού του εξαιρετικού σκυλιού.

www.katoikidio.gr

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

Eξομολόγηση από καρδιάς: Γιατί έκανα τατουάζ το σκύλο μου

Το 2012 αποφάσισα να πάρω ένα σκύλο. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να πάρω πιτ μπουλ, να ναι ''τούμπανο'', φύλακας και να του κόψω τα αυτιά για να είναι άγριο.

Άτομο της οικογένειας που ασχολείται χρόνια με τα αδέσποτα και πάντα ήταν αυτή που κουβάλαγε τα ζώα στο σπίτι μου ξέκοψε μαχαίρι από την αρχή ότι δεν πρόκειται ούτε να μ αφήσει να αγοράσω σκύλο, ούτε να του κόψω τα αυτιά εξηγώντας μου ότι είναι
παράνομο.

Δεν το γνώριζα και κατάλαβα ότι δεν υπήρχε νόημα να κόψω τα φυσικά άκρα του σκύλου μου ενώ μου υποσχέθηκε ότι μπορεί να μου βρει πιτ μπουλ από το δρόμο.

Στην αρχή ήθελα κουτάβι και καθαρόαιμο. Γιατί; Γιατί έτσι. Δεν ήξερα ούτε εγώ, η κλασσική μάλλον στάση του πρωτάρη που θέλει σκύλο.

Ένα βράδυ, μου έστειλε φωτογραφία ενός πιτ μπουλ, που είχε βρεθεί να σέρνει μία αλυσίδα, με αίματα στο κεφάλι.

Δεν έγραψε τίποτα. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι αυτό το σκυλί θα γινόταν δικό μου και δεν με ένοιαζε ούτε η ηλικία του ούτε η ράτσα του.

Μετά τα απαραίτητα, στείρωση, microchip, εμβόλια, αντιβιώσεις κλπ την έφερα σπίτι.

Αμέσως έγινε πρώτη φίλη με την άλλη μας θηλυκιά σκυλίτσα.

Την γάτα στην αυλή την είχε όλη μέρα αγκαλιά για χάδια και φιλιά.

Όλοι οι φίλοι μου την λατρεύουν, την ξέρουν με το όνομα της και την ζουλάνε συνέχεια.

Δεν με νοιάζει που ο σκύλος μου δεν είναι τούμπανο, δεν είναι άγρια, δεν είναι ανεξέλεγκτη.

Δεν με νοιάζει αν είναι πιτ μπουλ ή ΑμΣταφ ή ημίαιμο.

Με νοιάζει που έχω ένα σκύλο που με υποδέχεται κάθε φορά στο σπίτι σαν να μαι ο Θεός της.

Με νοιάζει που με τα μάτια της μου δείχνει χαρά, πίστη, αφοσίωση.

Με νοιάζει που με μία μου λέξη κάνει αυτό που της ζητάω με χαρά.

Με νοιάζει που βοήθησε την άλλη μας σκυλίτσα που έχει δυσπλασία να περπατήσει ξανά, προκαλώντας την για παιχνίδι και βόλτες.

Με νοιάζει που έχει ξεχάσει ό,τι κακό πέρασε, παρότι όταν σηκώσω το χέρι απότομα ακόμα θυμάται μάλλον το ξύλο που έτρωγε και σκύβει το κεφάλι κλείνοντας με φόβο τα μάτια.

Με νοιάζει που έχω ένα πιτ μπουλ πιο φιλικό και από κανίς, που αγαπάει τα σκυλιά, τα παιδιά, τις γάτες, τον κόσμο όλο.

Με νοιάζει που μες στις υποχρεώσεις της ζωής μου έχω μία ακόμα, πολύ γλυκιά: να την πάω βόλτα ή στο γιατρό ή να την ταϊσω πάντα προτού φύγω για την δουλειά μου ή την διασκέδασή μου.

Με νοιάζει που έχει γίνει το άλλο μου μισό.

Με νοιάζει να την κάνω μπάνιο και να ναι αστραφτερή ενώ υποτίθεται έχω αλλεργία στις τρίχες.

Με νοιάζει να την περπατάω με τις ώρες και να περνάμε γειτονιές και αυτή με τη γλωσσάρα της να μου δίνει φιλιά.

Με νοιάζει να την βλέπω με το μωβ κολλάρο της και να ναι μία κούκλα.

Με νοιάζει να είναι καλά, γιατί αγχώθηκα πολύ όταν της βγήκαν οι επιγονατίδες απ το πολύ τρέξιμο που κάνει στο βουνό.

Με νοιάζει να την πηγαίνω στον κτηνίατρο για τα εμβόλια της και να μου λέει πόσο τέλειο σκυλί είναι και πώς δεν έχει ξαναδεί τέτοιο χαρακτήρα - μάλαμα.

Με νοιάζει κι ας μην το παραδέχομαι , ότι μου άλλαξε τη ζωή. Γιατί είναι ένας γίγαντας, μυώδης, σαν και μένα, αλλά με ψυχή βούτυρο, σαν και μένα. (Δεν τα γράφω εγώ για τον εαυτό μου...Είναι προσθήκη του...δαίμονα του τυπογραφείου!).

Με νοιάζει που με έκανε να σκέφτομαι κάθε ζώο εκεί έξω και όταν βρήκα ένα σκυλί να τρέχει μες στο δρόμο, το μάζεψα ενώ παλιά ούτε που θα το σκεφτόμουν. Και μετά από 18 ώρες βρήκα την ιδιοκτήτριά του που το ψαχνε και έκλαιγε . . .

Και επειδή με νοιάζει, αποφάσισα να την κάνω τατουάζ για πάντα πάνω μου, στις 4/10/13.


Το μόνο που θέλω για αυτήν είναι να την πάω τόσες φορές βόλτα στη ζωή της ώστε να ξεχάσει τις όσες φορές πέρασε άσχημα .

Πηγή: Γιατί έκανα τατουάζ το σκύλο μου

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Μία εικόνα χίλιες λέξεις: Ο Hachiko της Θεσσαλονίκης!

Απίστευτη εικόνα αγάπης και αφωσίωσης. Το αφεντικό του δυστυχώς πέθανε... Ο σκύλος του όμως, ο πιο πιστός φίλος που σίγουρα είχε ποτέ παραμένει δίπλα στο τάφο του για παραπάνω από ένα μήνα περιμένοντας μάταια να ξαναδεί ζωντανό το αγαπημένο του αφεντικό.












Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Facebook: Ο σκύλος, το αγοράκι και το μήνυμα αγάπης

Facebook: Ο σκύλος, το αγοράκι και το μήνυμα αγάπηςΜια πολύ συγκινητική φωτογραφία με το δικό της μήνυμα αγάπης κάνει τις τελευταίες ώρες το γύρο του Facebook.

Ένα αγοράκι με πατερίτσες και ένας σκύλος βοηθός του σε μια στιγμή πραγματικής φιλίας δίνουν ένα φιλί.

Είναι γνωστό ότι τα σκυλιά μπορούν να προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια σε ανθρώπους με κινητικά προβλήματα ή σε τυφλούς. Εκτός όμως από το γεγονός ότι μπορεί να είναι οδηγοί η αθωότητα και η πίστη τους βοηθούν πάρα πολύ στην ψυχολογία του ασθενούς.

Η εικόνα του μικρού αγοριού και του σκύλου δείχνει πόση αγάπη χωράει ανάμεσα σε έναν άνθρωπο και ένα ζώο. Τα likes και τα shares απο τους χρήστες του Facebook είναι δεκάδες....
skilos
mediagate

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Τι είναι η αγάπη ενός ανθρώπου μπροστά στην αγάπη ενός σκύλου;

Αν ασχοληθούμε λίγο με το τι σημαίνει αγάπη και με το πώς τη δείχνουν κάποιοι στα σκυλιά τους, μάλλον θα καταλήξουμε στο ότι, ή ποτέ δεν πήραν αγάπη για να μπορούν να την προσφέρουν, ή απλά δεν είναι ικανοί να αγαπήσουν οπότε και δεν τους αξίζει να αγαπηθούν ποτέ από κανέναν.

Σαν άνθρωπος με λογική, δεν είμαι σκληρός είμαι όμως όταν βλέπω άλλους, να χρησιμοποιούν λέξεις που εκφράζουν τα δυνατότερα συναισθήματα που μπορεί να νιώσει κάποιος ,όπως αγάπη, για να δικαιολογήσουν την ακατανόητη συμπεριφορά τους. Το αγαπούσα τόσο το σκυλί μου, που δεν μπορούσα να το έχω κλεισμένο μέσα στο σπίτι, έτσι το άφησα στο βουνό να νιώθει ελεύθερο. Τι ωραία πρόταση, για να πείσεις ένα πεντάχρονο παιδάκι πως δεν είσαι εγκληματίας!!!

Είμαστε κουρασμένοι, δεν έχουμε χρόνο, θέλουμε να πάμε διακοπές και δεν μπορούμε να τα πάρουμε μαζί μας, γέννησε η γυναίκα μου και δεν μπορώ να έχω πια σκύλο, είναι πολλά τα έξοδα και δεν μπορώ να τον κρατήσω πια, δεν στείρωσα το σκυλί μου και ζευγάρωσε αλλά τα κουτάβια δεν έχω τι να τα κάνω. Όλα αυτά είναι γνωστά και μπορούμε να τα σκεφτούμε, πριν θελήσουμε να υιοθετήσουμε ένα σκυλί αν και κάποιοι, επιλέγουν να το κάνουν, παρασυρόμενοι από το να έχουν ένα, όπως έχουν και οι άλλοι γύρω τους. Το αποτέλεσμα είναι, να έρθουν αντιμέτωποι με την πραγματικότητα, που δεν ήθελαν, ή δεν είχαν την ικανότητα να σκεφτούν και να πετάξουν το σκυλί τους στο δρόμο, σαν σκουπίδι ή σαν αντικείμενο που δεν έχει αισθήματα. Και αναρωτιέμαι, οι ίδιοι άνθρωποι τι θα έλεγαν αν οι γονείς τους, τους άφηναν σε ένα ίδρυμα για οποιονδήποτε λόγο. Θα είχαν την φροντίδα των ανθρώπων του ιδρύματος και παράλληλα το παράπονο, πως κάποιος δεν τους ήθελε όσα και αν αξίζουν.

Αν στα μάτια του σκύλων μας είμαστε μικροί θεοί, που φροντίζουμε κάθε πτυχή της ζωής τους και φερόμαστε τόσο σκληρά και άδικα, πως έχουμε το δικαίωμα να παραπονιόμαστε και να μονολογούμε, πως υπάρχουν στιγμές που ο δικός μας θεός, μας ξεχνάει; Καλά μας κάνει και καλά να πάθουμε…

Έχουν γεμίσει τα φιλοζωικά σωματεία σκυλιά, που τα φροντίζουν άνθρωποι με αυτοθυσία και χωρίς καμία κρατική ενίσχυση και υπάρχουν δεκάδες ιδιώτες, που έχουν μετατρέψει τα κτήματα τους σε καταφύγια αδέσποτων, ενώ ουσιαστικά έχουν αφήσει τον εαυτό τους στην άκρη. Γιατί; Για να μπορούν κάποιοι ανεύθυνοι να νιώθουν ξαλαφρωμένοι, από ένα πλάσμα που δεν τους κτύπησε ποτέ την πόρτα, αλλά μόνοι τους επέλεξαν να έχουν;

Αίσχος και ντροπή για την Ελλάδα, που διασύρεται παγκοσμίως. Καμία νομοθεσία όσο σκληρή και αν είναι, δεν θα μπορέσει να το αλλάξει ούτε αυτό ούτε το ότι ο καθένας παίρνει το σκυλί του και το αφήνει να κάνει την ανάγκη του στα πάρκα, που κυλιούνται και παίζουν μικρά παιδιά χωρίς να καθαρίσει μετά. Δε λέω ακούω από πολλούς γονείς, πως είναι απαράδεκτο, τους φωνάζουν και μπράβο τους. Όμως οι ίδιοι άνθρωποι που τους κρίνουν, είναι το ίδιο ένοχοι αφού στην βόλτα τους, αφήνουν παντού κουτάκια αναψυκτικών, γόπες τσιγάρων και κάθε λογής σκουπίδια.

Όλοι λένε με καμάρι πως το έθνος μας, υπήρξε παράδειγμα δημοκρατίας και πολιτισμού. Δεν βαρεθήκατε να μιλάνε όλοι στον αόριστο; Γιατί πάψαμε να αποτελούμε παράδειγμα προς μίμηση και γίναμε παράδειγμα προς αποφυγή; Καμία νομοθεσία δεν μπορεί να συνεφέρει ένα έθνος, που οι πολίτες του πάσχουν από έλλειψη παιδείας και κοινής λογικής.

Μην πετάτε ζώα και σκουπίδια στο δρόμο, αν και για κάποιους που μόνο χώρο πιάνουν στον πλανήτη, αυτά τα δυο είναι το ίδιο.

Η ανθρώπινη αγάπη σταματά, εκεί που νιώθουμε πως η ευκολία και η καλοπέραση παύει, η αγάπη των σκύλων για εμάς σταματάει μόνο μαζί με το σταμάτημα των κτύπων της καρδιάς τους!!!
 
puppy-doggy.blogspot.com

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Συνταρακτικο θεαμα σκυλου που θρηνει (video)


Το αίσθημα της απώλειας είναι τόσο δυνατό στα ζώα όσο και στον άνθρωπο.
Ίσως τα ζώα να βιώνουν το αίσθημα αυτό ακόμα πιο δυνατά, αφού λειτουργούν τελείως με τα ένστικτά τους και όχι με την “ανθρώπινη λογική.”

Το βίντεο που ακολουθεί, σίγουρα αποτελεί τεράστια απόδειξη αυτού του γεγονότος.

Ένας σκυλάκος, στη θέα του νεκρού φίλου του, όχι μόνο θρηνεί την απώλεια του, αλλά προσπαθεί και να τον επαναφέρει στη ζωή.

Το θέαμα είναι τελείως συνταρακτικό και σπαραξικάρδιο.
Δείτε το βίντεο...


veria-city-news.blogspot.com

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Τρίκαλα: Σκύλος αρνείται να εγκαταλείψει το νεκρό φίλο του!!


Τη φωτογραφία τραβήξαμε σήμερα το πρωί λίγα μέτρα έξω από τα Τρίκαλα, στο δρόμο προς το Πλατύ και δείχνει την αφοσίωση ενός σκύλου που αρνείται να εγκαταλείψει το νεκρό φίλο του.
Πληροφορηθήκαμε ότι ο σκύλος παραμένει εδώ και μέρες στο ίδιο σημείο και δεν φαίνεται διατεθειμένος να φύγει.
Η εικόνα είναι συγκινητική, με το τετράποδο να δίνει ένα μάθημα αγάπης και αφοσίωσης σε όλους μας.

 
Σε εμάς απομένει, αφού πάρουμε το μάθημά μας, να πάρουμε από το σημείο αυτό και να  θάψουμε το άψυχο ζώο.

Με αφορμή την αφοσίωση του ''δικού'' μας σκύλου, θυμηθήκαμε την συγκλονιστική ιστορία του Χάτσικο, του θρυλικού σκύλου Ακίτα, που περίμενε επί εννέα χρόνια το νεκρό πια αφεντικό του έξω από τον σταθμό του μετρό στο Τόκιο, όπου τον υποδεχόταν κάθε απόγευμα όσο ζούσε και δίδασκε στο πανεπιστήμιο της πόλης.

trikala-imathias.blogspot.com

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Ένας Σκύλος Περιμένει.

Ένας σκύλος κάθεται και περιμένει στον κρύο φθινοπωρινό ήλιο

Πολύ πιστός για να φύγει, πολύ φοβισμένος για να τρέξει μακριά.

Βρίσκεται εκεί μέρες τώρα χωρίς να έχει τίποτε να κάνει,

Απλά κάθεται στο δρόμο, και σε περιμένει.

Δεν μπορεί να καταλάβει γιατί τον άφησες εκείνη την ημέρα.

Νόμιζε ότι εσύ σταμάτησες για να παίξεις μαζί του.

Είναι σίγουρος ότι θα γυρίσεις πίσω, και γι’ αυτό μένει εκεί

Πόσο καιρό θα υποφέρει; Πόσες ακόμη μέρες;

Τα πόδια του έχουν ατονήσει, ο λαιμός του έχει ξεραθεί,

Τώρα πια είναι άρρωστος από την πείνα και πέφτει στο έδαφος, με έναν αναστεναγμό.

Ξαπλώνει το κεφάλι του και κλείνει τα μάτια του.

Μακάρι να μπορούσες να δεις πώς πεθαίνει ένας σκύλος που πάντα περιμένει.
puppy-doggy.blogspot.com

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Αξιόπιστη και ανιδιοτελής συντροφιά


Η αξιόπιστη και ανιδιοτελής συντροφιά που προσφέρει ένα κατοικίδιο μπορεί να δώσει σε κάποιον μεγάλη ικανοποίηση. Οι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων και ζώων δεν απαιτούν την ίδια προσπάθεια όπως οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, ενώ η ανταμοιβή είναι η αγάπη, η ευγνωμοσύνη, η διασκέδαση και η συντροφιά. Το χάϊδεμα ενός ζώου φέρνει ανακούφιση στο αφεντικό όπως και ανακούφιση από τις απαιτήσεις των ανθρώπινων σχέσεων.

Ο μοντέρνος τρόπος ζωής μπορεί να οδηγήσει σε μοναξιά, απομόνωση και αίσθημα αδυναμίας. Τα ζώα συντροφιάς βοηθούν να αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα. Οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων, σύμφωνα με διεθνή μελέτη, είναι λιγότερο πιθανό να αναφέρουν αισθήματα μοναξιάς σε σχέση με όσους δεν έχουν κάποιο κατοικίδιο, ενώ ποσοστό 58% των ιδιοκτητών δηλώνουν ότι συνάντησαν και απέκτησαν φίλους μέσω του ζώου. Έρευνες έχουν δείξει ότι ενισχύεται η κοινωνική επαφή αν τα άτομα με ειδικές ανάγκες έχουν μαζί τους ένα ζώο. Τα ζώα καταργούν τα εμπόδια. Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά των ζώων εκτός απο αυτήν της συντροφιάς.
Τα ζώα-ήρωες!

Παρακάτω αναφέρονται κάποια πραγματικά γεγονότα με σκυλιά-ήρωες

Norton

Έσωσε τη ζωή της ανθρώπινης «μαμάς» του, η οποία είχε υποστεί αναφυλακτικό σοκ έπειτα από δάγκωμα αράχνης. Ο Νόρτον, ο οποίος είχε σωθεί από μια αρένα κυνομαχιών, πήγε στο κεντρικό υπνοδωμάτιο όπου κοιμόταν ο σύζυγος της ιδιοκτήτριάς του και τον έσπρωχνε μέχρι να ξυπνήσει και να σώσει την σύζυγο του.

Popsicle

Ο Νο1 σκύλος τελωνείων στην Αμερική είναι ένα American Pit Bull Terrier με το όνομα Γρανίτα. Πως πήρε το όνομά του? Βρέθηκε κατά τη διάρκεια μιας σύλληψης της δίωξης ναρκωτικών μέσα σ’ένα ψυγείο, όπου είχε αφεθεί να πεθάνει αφού πριν είχε χρησιμοποιηθεί σε κυνομαχία.

Weezie

Ένα βράδυ δύο ένοπλοι άνδρες εισέβαλλαν στο σπίτι της Μελίσσα Γουίλι. Την απείλησαν με όπλο ενώ ο γιος της στεκόταν από πίσω της. Ο Γουίζι, το αρσενικό τους Πιτ Μπουλ ήρθε για να τους σώσει! Ο Γουίζι μπήκε ανάμεσα από την οικογένεια και τον κίνδυνο και με όλη του την προσοχή στους ένοπλους άνδρες έσπρωξε την οικογένεια προς τα πίσω μέχρι να φτάσουν στην έξοδο. Κράτησε τους ένοπλους άνδρες προσηλωμένους επάνω του ώστε η οικογένειά του να είναι ασφαλής.

Weyla

Μια μέρα ενώ βρισκόταν έξω και παρακολουθούσε ένα από τα παιδιά της οικογένειάς της η Γουίλα, ξαφνικά χτύπησε με το σώμα τον 11χρονο Γκάρι και τον πέταξε μακριά. Η Λόρι, μαμά του Γκάρι, είδε το όλο σκηνικό και εξεπλάγην καθώς η Γουίλα πάντα έπαιζε αρμονικά με τα παιδιά. Αμέσως μετά το χτύπημα στον μικρό Γκάρι, η Λόρι είδε έναν μεγάλο κροταλία να βυθίζει τα δόντια του στο πρόσωπο της Γουίλα και κατάλαβε ότι η Γουίλα μόλις είχε σώσει τη ζωή του Γκάρι! Μερικά χρόνια αργότερα η Γουίλα έσωσε τις ζωές 30 ανθρώπων, 29 σκύλων, 13 αλόγων και 1 γάτας. Καταρρακτώδης βροχές προκάλεσαν την καταστροφή μιας γέφυρας στον ποταμό Τιχουάνα. Η Γουίλα τραβούσε δέματα τροφής 15-25 κιλών διασχίζοντας το ποτάμι και τα μετέφερε σε ένα μικροσκοπικό νησί για να ταϊζονται τα ζώα και αυτό γινόταν για έναν ολόκληρο μήνα καθημερινά.

Cheyenne, Dakota and Tahoe

Ένα από τα κορυφαία σκυλιά διάσωσης είναι η Ντακότα, ένα American Pit Bull Terrier. Η Κρις Κρόουφορντ, η οποία έχει άλλα δύο Πιτ Μπουλ διαπιστευμένα ως σκύλοι διάσωσης είναι ο ιδιοκτήτης της Ντακότα. Η Ντακότα είναι τόσο καλή σ’αυτό που κάνει που η Nasa ζήτησε απ’την Κρις και την Ντακότα να βοηθήσουν στην διάσωση των αστροναυτών κατά την συντριβή του διαστημοπλοίου το 2003. Η Κρις και η Ντακότα έλαβαν επίσης μέρος στις έρευνες της υπόθεσης Λασι Πετερσον. Η Κρις και η ομάδα της έχουν εμπλακεί σε πολλές υποθέσεις και έχουν γίνει πρώτη είδηση σε όλη τη χώρα αρκετές φορές. Οι Σεγιέν, Ντακότα και Ταχόε είναι επίσης διαπιστευμένα therapy dogs νοσοκομείων. Παρουσιάζονται συχνά σε πανηγύρια κατοικίδιων, διάφορες επιδείξεις, σχολεία, κλπ. Είναι πολύ σημαντικό για την Κρις να έχει τα κορίτσια συνεχώς έξω επιμορφώνοντας το κοινό για το πραγματικό πνεύμα του Πιτ Μπουλ και να διδάσκει στα παιδιά κανόνες συμπεριφοράς για την ασφάλειά τους όταν βρίσκονται μεταξύ σκύλων. Το Animal Planet πρόσφατα έβγαλε στον αέρα μια ιστορία για την Κρις Κρόουφορντ και το ίδιο έκανε και το National Geographic στην εκπομπή «Εργαζόμενοι Σκύλοι».

puppy-doggy.blogspot.com

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

«Ένας φίλος φεύγει... »

Μας χαρίζουν αγάπη, αφοσίωση και στιγμές χαράς, αλλά "φεύγουν" νωρίτερα από εμάς τους ανθρώπους. Οι τετράποδοι φίλοι μας αξίζουν και αυτοί, ίσως με το παραπάνω, τη θλίψη και τον πόνο που μας προκαλεί η απώλειά τους. Αποτελούν ένα από τα πιο γλυκά κομμάτια της ζωής μας και η θέση τους, ακόμα και μετά το θάνατό τους, είναι μέσα στην καρδιά μας.

Για κάποιο λόγο, σύμφωνα με τα ρωσικά έντυπα που αναφέρονται στους σκύλους, σχεδόν κανείς δεν γράφει τίποτα σχετικά με το θάνατο του αγαπημένου τετράποδου φίλου του. Ίσως αυτό είναι σωστό, γιατί δεν υπάρχει λόγος να ξύνει την πληγή στην καρδιά του, εφόσον αυτό είναι ένα αναπότρεπτο γεγονός. Καλύτερα να μην το σκέφτεσαι και να ζεις ήρεμα το παρόν. Όμως, έμεινα έκπληκτη όταν, διαβάζοντας τα αγγλικά περιοδικά κυνολογίας, είδα ότι η αναφορά σε αυτό το θέμα είναι συνήθης, σχεδόν εθιμική. Σε κάθε έκδοση των τελευταίων ετών έβλεπα μία στήλη «Νεκρολογία» με τη φωτογραφία ενός σκύλου που είχε πεθάνει και τα αποχαιρετιστήρια λόγια που ήθελαν να πουν οι ιδιοκτήτες του.

Πολύ συχνά έβλεπα τον τίτλο «Χάνοντας ένα φίλο» σε μία ενότητα όπου διάφοροι άνθρωποι (κτηνίατροι,


ψυχοθεραπευτές, κ.λπ.) έγραφαν και μοιράζονταν τις εμπειρίες τους και έδιναν συμβουλές στους ιδιοκτήτες (π.χ. τι να κάνουν αν ο νεκρός σκύλος λείπει πολύ στο φίλο του ή στο ταίρι του). Και μου φαινόταν ότι σ' αυτές τις περιπτώσεις ίσως υπάρχει κάποιος καλύτερος τρόπος αντί της σιωπής και ότι οι ιδιοκτήτες χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη και κατανόηση όταν πεθαίνουν οι σκύλοι τους.


Θλίψη και τύψεις

Οι Άγγλοι ειδικοί σε θέματα κυνολογίας γράφουν χαρακτηριστικά: «Η πικρία κι ο πόνος ακολουθούν κάθε θάνατο. Όλοι οι πραγματικοί λάτρεις των σκύλων νιώθουν ένα βαθύ κενό στην καρδιά τους για μεγάλο διάστημα αφού πεθάνει ο σκύλος τους. Αισθάνονται θλίψη και μετανιώνουν για κάτι που δεν έκαναν ή που δεν πρόσφεραν ακόμα περισσότερη αγάπη και προσοχή. Έρχεται στο μυαλό σου εκείνη η φορά που την τιμώρησες, κλείνοντάς την στο κουτί της, όταν σου πήρε τη μπάλα για να παίξετε, ή εκείνο το σαββατοκύριακο που δεν πήγατε εκείνη τη βόλτα, που περίμενε με τόση χαρά, επειδή εσύ έπρεπε να φύγεις ξαφνικά για δουλειά. Και τώρα θυμάσαι με τύψεις πώς σε κοίταξε τότε. Ένας καταρράκτης σκέψεων πλημμυρίζει το μυαλό σου: «Τι θα γινόταν αν... », «Θα μπορούσα να έχω κάνει περισσότερα... ». Όλα αυτά αποτελούν ένα μέρος της θλίψης μας που μόνο ο χρόνος μπορεί να θεραπεύσει. Κάθε ιδιοκτήτης το ξέρει αυτό.


Μια νέα "μαλλιαρή" παρηγοριά

Μερικές φορές, όταν χάσουν το λατρευτό τους σκύλο οι άνθρωποι μένουν κολλημένοι στη μνήμη του και αποφασίζουν να μην επιτρέψουν σε κανένα αδέξιο και ζωηρό κουτάβι να μπει στο σπίτι τους. Είναι δύσκολο να επιλέξεις μεταξύ της αγάπης για ένα αστείο κουτάβι, με μικρή ουρίτσα και μουσούδα και τέσσερα μικρά ποδαράκια, και της αφοσίωσης και πίστης του χαμένου φίλου σου. Θα ξαναϋπάρξει νέος χωρισμός και νέος πόνος - οι άνθρωποι ζούνε περισσότερο από τους σκύλους. Όμως, φαντάσου τη χαρά που σε περιμένει αν δώσεις ξανά την καρδιά σου σε ένα αδέξιο, παιχνιδιάρικο κουτάβι με μεγάλες πατούσες...

Ο Κόνραντ Λόρενζ (Konrad Lorenz), ειδικός σε θέματα συμπεριφοράς σκύλων, στο βιβλίο του "Man Meets Dog" δίνει την εξής περιγραφή γι' αυτό το συναίσθημα: «Στην ανθρώπινη ζωή όλες οι χαρές πληρώνονται με λύπη και θεωρώ ότι κάποιος ο οποίος αρνείται στον εαυτό του τις απλές χαρές, που δεν βλάπτουν από ηθικής πλευράς, μόνο εξαιτίας του φόβου, αργά ή γρήγορα η ζωή θα τον τιμωρήσει, κάνοντάς τον έναν συναισθηματικά νεκρό άνθρωπο».
Αν χάσεις κάποιο σκύλο κι αμέσως μετά πάρεις ένα κουτάβι της ίδιας ράτσας, τότε, αν όλα ακολουθήσουν τη φυσιολογική πορεία τους, σύντομα θα δεις ότι θα γεμίσει το κενό στην καρδιά σου και στη θλιμμένη ζωή που έζησες μετά τον αποχωρισμό σου από τον τετράποδο φίλο σου.


Εκδηλώστε τα συναισθήματά σας

Όταν χάνουμε ένα σκύλο, χάνουμε τη μελλοντική μας κοινή ζωή. Ποτέ ξανά δεν θα έρθει στο κρεβάτι σου για να σε ξυπνήσει, σπρώχνοντάς σε ανυπόμονα με την υγρή μύτη του ή γλείφοντας απαλά το πρόσωπό σου. Δεν θα ξανακάνετε ήρεμες βόλτες μαζί. Μετά το θάνατο του φίλου του, ο άνθρωπος ζει σαν μέσα σε... ομίχλη. Για να βγει απ' αυτή, οι Άγγλοι ψυχολόγοι προτείνουν τα εξής:

- «Μην καταπιέζετε τα συναισθήματά σας όταν βρίσκεστε σε φιλικό περιβάλλον. Εκφράστε τα μεγαλόφωνα».
- «Κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει διαφορετικά την απώλεια. Ο γιος σου μπορεί να παίζει με τους φίλους του, ενώ εσύ δεν μπορείς να βρεις τίποτε να σε παρηγορήσει. Αυτό οφείλεται, απλά, στο ότι εσύ νιώθεις διαφορετικά».
- «Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να σε πληγώσουν, ακόμα και εσκεμμένα, όταν προσπαθήσουν να σε ηρεμήσουν, λέγοντάς σου: «Μα είναι μόνο ένας σκύλος».
- «Συχνά, ο άνθρωπος ξεφεύγει με τη δουλειά του. Ίσως αυτό να βοηθάει πολύ. Όμως, μη ξεχνάτε την οικογένειά σας. Αισθάνονται τον ίδιο πόνο με σας. Μην κρύβεστε από αυτούς μέσα στη μοναξιά σας».


Πενθεί και ο τετράποδος "σύντροφός" του...

Όταν υπάρχουν περισσότεροι σκύλοι στο σπίτι, ειδικά αν είναι φίλοι μεταξύ τους, προκύπτει κι άλλο ένα θέμα: ένα ζώο μπορεί να υποφέρει πολύ αν εξαφανιστεί ξαφνικά ο φίλος του. Στη βόλτα, ο σκύλος μπορεί να σας τραβήξει έντονα προς τη μεριά ενός ζώου που μοιάζει με το χαμένο του φίλο. Φυσικά, δεν μπορείτε να του εξηγήσετε ότι αυτός δεν είναι ο πιστός σας... Τζόκερ. Σε αυτή την περίπτωση η εξής μέθοδος έχει αποδειχτεί ότι μπορεί να βοηθήσει: πάρτε ένα κουτάβι της ίδιας ράτσας. Αν ο σκύλος σας έχει συνηθίσει να ζει παρέα με έναν άλλο σκύλο και να κάνουν έτσι μια μικρή αγέλη, θα υποφέρει πολύ όταν μείνει μόνος. Το σύνηθες είναι ότι θα αναλάβει να μεγαλώσει ένα νεοφερμένο μωρό, σύμφωνα με τους δικούς του κανόνες.
Να είστε σίγουροι ότι θα χαρείτε ξανά, όταν η μαλλιαρή τύχη σάς συναντήσει στην πόρτα σας, κουνώντας την ουρά της πέρα-δώθε και κλαψουρίζοντας χαρούμενα.
puppy-doggy.blogspot.com 

Σκυλίσιες ευχές!

Ο σκύλος μου, πάντα τρελαινόταν με τα χριστουγεννιάτικα στολίδια. Μεγαλώνοντας, ανακάλυψε ότι μπορεί να πλησιάζει με ασφάλεια μόνο τις γιρλάντες κι αυτό αφού τις είχε... κερδίσει με δόλιους τρόπους και τεχνικές επαγγελματία πορτοφολά.

Που τα έμαθε αυτά τα κόλπα το σκυλί μου; Κάθε πρωτοχρονιά, λοιπόν, καταφέρνει να περιφέρεται περιχαρής μέσα στο σπίτι με ένα ξύλινο στολίδι κρεμασμένο στην ουρά του και μία κόκκινη κορδέλα που σέρνεται πίσω του σκορπώντας παντού χρυσόσκονη.

Δεν προλαβαίνω να πω «μη» και κάνει τον... «Κινέζο», λες και πρώτη φορά ακούει τη λέξη.

Τώρα που τα γιορτινά στολίδια μπαίνουν πια στις κούτες τους, ο σκύλος μου, άρρεν σκύλος σε μεγάλα κέφια, με παρατηρεί προσεκτικά και μου ζητά να σας διαβιβάσω ένα κατεβατό ευχές, με την υποσημείωση ότι ο πολιτισμός μας κρίνεται από τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε στα ζώα, καθώς πουθενά δεν είναι γραμμένο (εκτός από τα παλιά παπούτσια ορισμένων) ότι ο πλανήτης ανήκει μόνο στον άνθρωπο...

Η λίστα με τις ευχές του για τη νέα χρονιά περιλαμβάνει όρκους για πολλές βόλτες, αγάπη για όλα τα σκυλάκια του κόσμου και στοργή για όλα τα κατοικίδια -ακόμη και για τις γάτες στις οποίες δεν τρέφει και ιδιαίτερη συμπάθεια...
puppy-doggy.blogspot.com

Η προσευχή του σκύλου

ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΖΩΑΚΙΑ ΑΛΛΑ.........ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ...




filoitonzoon.blogspot

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

Ο πιο συμπονετικός φίλος του ανθρώπου

Τα σκυλιά δείχνουν να μας συμπονούν, ενώ άλλα γίνονται σκύλοι θεραπείας για να βοηθήσουν άρρωστους ανθρώπους.Το ζήτημα ίσως είναι πιο πολύπλοκο απ ότι νομίζουμε.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, πρέπει να ξεχωρίζουμε την συμπόνοια από το φαινόμενο που λέγεται συναισθηματική μετάδοση (Emotional contagion).

Η συναισθηματική μετάδοση είναι μια αυτόματη αντίδραση σε διάφορες συμπεριφορές. Για παράδειγμα, όταν χασμουριόμαστε και οι άλλοι δίπλα μας, ακόμα και αν είναι σκύλοι, μπορεί να χασμουρηθούν. Δεν σημαίνει ότι σας συμπονούν εν γνώσει τους παρότι μέρος του εγκεφάλου που έχει να κάνει με αυτό το κομμάτι εμπλέκεται στη διαδικασία. Στην πραγματικότητα, η μίμηση είναι αυτή που πυροδοτείται αρχικά, υποσυνείδητα. Κανείς δεν ξέρει σίγουρα τι γίνεται.

Μερικοί επιστήμονες πιστεύουν ότι έχει να κάνει με τα επίπεδα επικοινωνίας και συντονισμού. Τα σκυλιά όμως δεν μας αντιγράφουν απλά, σύμφωνα με την έρευνα των Silva και Sousa στο Abel Salazar Biomedical Sciences Institute.

Η έρευνα τους έδειξε ότι τα ζώα και κυρίως τα σκυλιά μπορεί να ανησυχήσουν όπως και τα παιδιά, όταν εκτεθούν σε ανθρώπους που περνούν δύσκολα. Αυτό είναι το σύνδρομο της συμπάθειας ή συμπόνοιας. Βρέθηκε επίσης ότι τα μη εκπαιδευμένα σκυλιά μπορεί να είναι ευαίσθητα όταν προκύπτει κάτι επείγον στον ιδιοκτήτη τους και έτσι δρουν περίεργα, σαν να προσπαθούν να βρουν βοήθεια. Αν αυτό αληθεύει, δείχνει συμπονετική συμπεριφορά.

Στα πειράματα που έγιναν, οι ιδιοκτήτες σκύλων υποκρίθηκαν ότι πάθαιναν κάτι, για παράδειγμα ότι δεν αισθανόντουσαν καλά ή ότι κάτι βαρύ έπεφτε πάνω τους. Τα σκυλιά τους απλά έδειχναν μπερδεμένα και δεν έκαναν τίποτα ιδιαίτερο αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα σκυλιά πρέπει να μυρίσουν και να ακούσουν σημάδια που συνδέονται με το άγχος αυτών των καταστάσεων για να ανταποκριθούν. Με άλλα λόγια, δεν μπορείτε να ξεγελάσετε το σκύλο σας αν δεν συμβαίνει όντως κάτι επείγον.

Μια άλλη έρευνα έδειξε ότι οι σκύλοι θεραπείας επηρεάζονται και συναισθηματικά και σωματικά από τη δουλειά τους και χρειάζονται μασάζ και ηρεμιστικές κινήσεις μετά τις συνεδρίες με ασθενείς.

Οι δύο επιστήμονες ισχυρίζονται ότι τα σκυλιά έχουν την ικανότητα να συμπονούν τους ανθρώπους για 3 κύριους λόγους:

1. Τα σκυλιά προέρχονται από τους λύκους, που είναι ιδιαίτερα κοινωνικά ζώα, που συμμετέχουν σε συνεργατικές διαδικασίες και έχουν την ικανότητα να συμπονούν τους λύκους-συντρόφους τους.
2. Οι βιολογικές αλλαγές που δημιουργήθηκαν όταν οι σκύλοι εξημερώθηκαν μπορεί να τους έκανε να συχρονίσουν τις ικανότητες..συμπόνοιας που έχουν κληρονομήσει από τους λύκους, με αυτές των ανθρώπων.
3. Η ποικιλία των ρατσών και της σκυλίσιας εξυπνάδας μπορεί να αύξησαν την ικανότητα του σκύλου να μας συμπονά.

Οι επιστήμονες καταλήγουν ότι χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να απαντηθούν όλα τα ερωτήματα, που μάλιστα όπως λένε έχουν σημαντική επίδραση στην εκπαίδευση και στην κοινωνία ως σύνολο.

πηγή: adespoto.gr

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Πιστός, όπως λέμε σκύλος

Το παρακάτω συμβάν διαδραματίστηκε σε πολυσύχναστο δρόμο της πόλης Νταζχί της Κίνας. Το σκυλάκι της φωτογραφίας αρνείται επίμονα να εγκαταλείψει το φιλαράκι του, που σκοτώθηκε όταν τον χτύπησε αυτοκίνητο. Ο φίλος του μικρού ζώου είναι νεκρός, αλλά ο πιστός φίλος του, αψηφά τα αυτοκίνητα και τον κίνδυνο, για την ίδια του τη ζωή του. Κάποιες φορές κάθεται δίπλα του, άλλοτε σηκώνεται σαν να θέλει να προειδοποιήσει τα επερχόμενα αυτοκίνητα - σαν να θέλει να προστατέψει τον «κολλητό» του! Τελικά η επιμονή του σκύλου είχε αποτελέσματα. Ένας οδηγός επιτέλους σταμάτησε, πήρε το άψυχο ζώο και το έθαψε. Μόνο τότε το πιστό σκυλάκι έφυγε από τον δρόμο...

Το συμβάν αυτό αποτελεί μια ακόμη απόδειξη, πως ο σκύλος μπορεί να δείξει την ίδια αφοσίωση και αγάπη, όπως στον άνθρωπο και για τους όμοιούς του. Βέβαια κάτι παρόμοιο συμβαίνει σε όλα τα είδη ζώων, λαμβάνοντας πάντα υπόψη και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε είδους... 
puppy-doggy.blogspot.com

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Η συγκλονιστική αφοσίωση ενός σκύλου (Photo)


Η συγκλονιστική αφοσίωση ενός σκύλου

Είναι γνωστό πως οι σκύλοι φημίζονται για την αφοσίωση και την αγάπη προς τον ιδιοκτήτη τους, όμως η παρακάτω ιστορία είναι βέβαιο πως θα σας συγκλονίσει.
Ο Leao, τον οποίο βλέπετε στην φωτογραφία, κάθεται για δεύτερη συνεχόμενη μέρα δίπλα στον τάφο της ιδιοκτήτριας του, Cristina Maria Cesario Santana, η οποία πέθανε στις 15 Ιανουαρίου κατά την διάρκεια της μεγάλης καταστροφής από κατολισθήσεις εξαιτίας των πλημμυρών στην Βραζιλία, στο κοιμητήριο της Teresopolis, κοντά στο Rio de Janiero. Αξίζει να σημειωθεί πως πρόκειται για την χειρότερη καταστροφή από πλημμύρες στην ιστορία της Βραζιλίας, η οποία στοίχησε εκατοντάδες ζωές.


otherside.gr

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

Yakutian Hachiko - Θρηνούσε 2 εβδομάδες δίπλα στην νεκρή σύντροφο του


Ακτιβιστές στην πόλη Γιακούτσκ στην Σιβηρία.  Περισυνέλεξαν ένα σκύλο, ο οποίος καθόταν και θρηνούσε τον χαμό μια σκυλίτσας που ήταν έγκυος μετά τον θάνατο της για δύο εβδομάδες και σε συνθήκες παγετού με το θερμόμετρο στους -50 βαθμούς κελσίου.

Ο σκύλος  θρηνούσε τον χαμό της συντρόφου του, που είχε δηλητηριαστεί και αυτό όρχησε να διαδίδετε μέχρι που το έμαθαν φιλόζωοι ακτιβιστές, που έσπευσαν  να δώσουν φαγητό και νερό στο σκύλο,  και στην συνέχεια αποφάσισαν να τον μεταφέρουν σε καταφύγιο, γιατί φοβόντουσαν ότι θα πέθαινε από το κρύο.


Στον σκύλο έδωσαν το όνομα Yakutian Hachikō από το γνωστό μας πιστό  Hachikō που στην Ιαπωνία περίμενε τον ιδιοκτήτη του σε ένα σιδηροδρομικό σταθμό για επτά χρόνια.

Μετά από δύο ώρες προσπάθειας κατάφεραν να πάρουν το σκύλο από εκεί, γιατί  γύριζε στο ίδιο μέρος..

Τώρα ο σκύλος είναι σε καταφύγιο, και αναζητούν ιδιοκτήτη.

Συγκινητικό: Δάνεισέ μου ένα Κουτάβι


Θα σου δανείσω για λίγο,
Ένα κουτάβι, είπε ο Θεός,
Για να τον αγαπάς όσο ζει
Και να τον θρηνείς όταν πεθάνει.

Ίσως για δώδεκα ή δεκατέσσερα χρόνια,
Ή μπορεί και για δύο ή τρία
Όμως, μέχρι να το φωνάξω πίσω,
Θα το φροντίζεις για μένα;
Θα σου φέρει τις χαρές του για να σε χαροποιεί
Και (αν η παραμονή του είναι σύντομη)
Πάντοτε θα έχεις τις αναμνήσεις του
Σαν παρηγοριά στη θλίψη σου.

Δεν μπορώ να σου υποσχεθώ ότι θα μείνει,
Καθώς όσα είναι στη γη επιστρέφουν,
Αλλά υπάρχουν μαθήματα που ακολουθούν
Τα οποία θέλω να μάθει αυτό το κουτάβι.
Έψαξα σε ολόκληρο τον κόσμο
Για πραγματικούς δασκάλους
Και από το πλήθος
Επέλεξα εσένα.

Τώρα, θα του δώσεις την αγάπη σου
Χωρίς να σκεφτείς ότι το έκανες άδικα,
Ούτε να με μισήσεις όταν έρθω
Να πάρω πίσω το Κουτάβι μου.
Μου άρεσε που τους άκουσα να λένε
«Αγαπημένε Κύριε, Θα γίνει το Θέλημά Σου»,
Για όλες τις χαρές που θα φέρει αυτό το Κουτάβι,
Έχουμε το ρίσκο της θλίψης.

Θα του δώσουμε καταφύγιο με τρυφερότητα
Θα τον αγαπάμε
Και για την χαρά που γνωρίσαμε
Θα είμαστε πάντοτε ευγνώμονες.
Όμως, αν τον καλέσεις κοντά σου
Πολύ νωρίτερα απ’ ότι σχεδιάζαμε,
Θα είμαστε δυνατοί στην θλίψη που έρχεται,
Και θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε.

Αν, με την αγάπη μας, καταφέραμε,
Να καλύψουμε τις επιθυμίες σου,
Σε μνήμη αυτού που αγαπήσαμε,
Να μας βοηθήσεις ενώ πενθούμε,
Όταν ο πιστός μας φίλος
Φύγει από τον μάταιο αυτό κόσμο,
Θα πάρουμε ένα ακόμη Κουτάβι
Και θα το αγαπάμε σε όλη του τη ζωή.

Πηγή: www.stardogs.gr

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Η πιο συγκινητική είδηση της ημέρας - Σκύλος φυλάει τον άνθρωπο, που του έσωσε τη ζωή!

Πρόκειται για τον σκύλο, που βλέπετε στη φωτογραφία...

Ο Προκόπης είναι ένας αδέσποτος σκυλάκος που ζει εδώ και πολλά χρόνια σε ένα συγκρότημα με συνεργεία και βιομηχανίες στη Ρόδο.Είναι η μασκώτ της περιοχής, έχει φαγητό από όλους και δεν έχει πειράξει ποτέ κανέναν! Κι όμως πριν λίγες μέρες, κάποιος υπάνθρωπος θέλησε να τον εξουδετερώσει, δηλητηριάζοντας τον!

Ένας άνθρωπος που έτυχε, κατ εξαίρεση, να είναι μέχρι αργά στο μαγαζί του, είδε τον Προκόπη να τρέμει και να μην είναι καλά και κατάλαβε ότι χρειάζεται βοήθεια! Κάλεσε άμεσα κτηνίατρο και με ενέσεις κατάφεραν να τον σώσουν!

Όπως διαβάζουμε στο adespoto.gr, ο υπάνθρωπος δεν κατάφερε να εξουδετερώσει τον μεγαλόσωμο, αγαθό Προκόπη και όλοι όσοι το έμαθαν εκεί γύρω είναι σε επιφυλακή για να εντοπίσουν τον δράστη.

Αν και στο παρελθόν έγιναν προσπάθειες να υιοθετηθεί ο Προκόπης, εκείνος αρνείται πεισματικά να ζήσει σε σπίτι και προτιμά την ζωή του εκεί, παρά τον κίνδυνο που παρουσιάστηκε.
Από την μέρα που ο κύριος αυτός έσωσε τη ζωή του, ο Προκόπης δεν φεύγει στιγμή έξω από το μαγαζί του και του ανταποδίδει την σωτηρία, με τη...φύλαξη και την παρέα του! Γιατί αυτά είναι τα ζώα...και αυτοί είναι οι άνθρωποι.

adespoto.gr

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Ακόμα τους περιμένει εκεί που τον παράτησαν

«Τον βρήκαμε να περιμένει καρτερικά έξω από μια πολυκατοικία. Το βλέμμα του ήταν εστιασμένο εκεί και μόνο εκεί, στην είσοδο της πολυκατοικίας. Όσο περίμενε, περιμέναμε μαζί του αλλά μάταια! Ρωτώντας μάθαμε πως είναι πρόσφατα εγκαταλελειμμένος, εδώ και περίπου έναν μήνα.
Τον φροντίζουν και τον ταΐζουν κάποιοι κάτοικοι της περιοχης, αλλά αυτός δεν θέλει να μείνει στους δρόμους περιμένει καρτερικά μ’ ένα βλέμμα όλο μελαγχολία. Τον χαϊδέψαμε, μας γύρισε την κοιλίτσα του, τον ξαναχαϊδέψαμε και μετά εκεί έξω από την πολυκατοικία να περιμένει εκείνους που τον παράτησαν!
Ο σκυλάκος φοράει πράσινο δερμάτινο λουράκι με ασημένιες λεπτομέρειες, το αναφέρουμε σε περίπτωση που κάποιος ίσως τον έχασε». Όποιος ενδιαφέρεται να τον υιοθετήσει ή να βοηθήσει με κάποιον τρόπο, ας επικοινωνήσει με τους φιλόζωους που βρήκαν το ζώο στο τηλέφωνο: 6944731673.

zoosos.gr 

Τυφλή σκυλίτσα με οδηγό... σκύλο


Μια σκυλίτσα στην Αγγλία έχασε την όρασή της και από τότε την φροντίδα της ανέλαβε μια άλλη σκυλίτσα. Δείτε πώς η μία οδηγεί την άλλη (Pics).
Η μία σκυλίτσα είναι τυφλή και η άλλη είναι η οδηγός της και τα δύο όμως σκυλάκια ψάχνουν νέο σπίτι μαζί, αφού οι ιδιοκτήτες τους δεν μπορούν πια να τα κρατήσουν.
Το προσωπικό του κέντρου φροντίδας σκύλων στο Shropshire της Αγγλίας αναζητά άτομα που θα φροντίσουν την τυφλή Lily και την καλύτερή της φίλη Maddison.
Το ζευγάρι είναι αχώριστο εδώ και 5 χρόνια, από την στιγμή που οι κτηνίατροι αναγκάστηκαν να αφαιρέσουν και τα δύο μάτια της πανέμορφης Lily.
Έχασε την όρασή της, όταν ήταν 18 μηνών και αφού έπασχε μια σπάνια ασθένια, κατά την οποία τα βλέφαρα μεγαλώνουν προς τα μέσα. Τα μάτια της 6χρονης σκυλίτσας είχαν καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό κι έτσι έπρεπε να αφαιρεθούν.


Τότε ξεκίνησε και ο ιδιαίτερος δεσμός της με την Maddison, η οποία δέχθηκε την τραυματισμένη Lily κάτω από τις αγκάλες της.
Τα δύο σκυλάκια ζούσαν μαζί μέχρι που οι ιδιοκτήτες αποφάσισαν ότι δεν μπορούν να τα φροντίζουν άλλο κι έτσι σήμερα περιμένουν εναγωνίως να βρουν μία καινούρια στέγη.
Όταν κυκλοφορούν έξω, τις περισσότερες φορές η Maddison οδηγεί και η Lily περπατά κοντά της ακουμπώντας τη, ώστε να γνωρίζει που πρέπει να πάει.

Η διευθύντρια του κέντρου φροντίδας Louise Campbell μιλά για την σχέση των δύο σκύλων και αναφέρει ότι: "Είναι γλυκό να τα βλέπεις. Η Maddison είναι πολύ προσεχτική σε σχέση με την Lily και πάντα την φροντίζει."
Η Lily κάνει όλα τα πράγματα που κάνουν οι φυσιολογικοί σκύλοι και αν κανείς την δει στον δρόμο δεν θα καταλάβει, ότι είχε πρόβλημα με τα μάτια της, αλλά απολαμβάνει πιο πολύ την ξεχωριστή παρέα της Maddison.

Πηγη: sigmalive.com