Όσο ζω μαθαίνω!
1. Πώς του δίνω ένα χάπι;
Bάζουμε το χάπι βαθιά στο στόμα του. Κλείνουμε το στόμα υψώνοντας το πιγούνι και χαϊδεύουμε το λαιμό του μέχρι να καταπιεί.
2. Πώς του βάζω θερμόμετρο;
Σηκώνουμε την ουρά και βάζουμε το
θερμόμετρο στον πρωκτό σε απόσταση 1-2 cm, κρατώντας το για 1 λεπτό. Στη
συνέχεια πλένουμε το θερμόμετρο - του σκύλου - πάρα πολύ καλά!
3. Πώς του δίνω ένα υγρό - πχ σιρόπι - αν είναι άρρωστος;
Με μια σύριγγα από την οποία έχουμε
αφαιρέσει τη βελόνα. «Τραβάμε» το υγρό και στη συνέχεια τοποθετούμε τη
σύριγγα στο πλάι του στόματος χορηγώντας του το σιρόπι αργά, έτσι ώστε
να μην πνιγεί.
4. Πώς θα του κάνω σε περίπτωση μεγάλης ανάγκης μια υποδερμική ένεση;
Θα σηκώσετε το δέρμα συνήθως στη βουβωνική χώρα και θα «βάλετε» τη σύριγγα παράλληλα με το σώμα
5. Πώς θα του δέσω πχ το πόδι με έναν επίδεσμο;
Διαγώνια επίδεση με ελαστικό επίδεσμο ούτε πολύ σφιχτά ούτε πολύ χαλαρά.
6. Πώς θα του βγάλω το τσιμπούρι;
Bάζουμε για 1-2 λεπτά Betadine ή λάδι φαγητού με ένα μπαμπακάκι πάνω στο τσιμπούρι και μετά το αφαιρούμε με μία λαβίδα.
7. Πώς θα του βάλω κολλύριο;
Mε το δείκτη και τον αντίχειρα
ανοίγουμε τα βλέφαρα, στάζοντας το κολλύριο και στα δύο μάτια,
προσέχοντας να μην τα ακουμπήσουμε (για να μη μεταφέρουμε τα μικρόβια
του ματιού στο μπουκάλι).
8. Πώς θα του περιποιηθώ την πληγή;
Με οξιζενέ και Β etadine αρχικά. Στη
συνέχεια πρέπει οπωσδήποτε να αναζητήσετε έναν κτηνίατρο, ο οποίος θα
ελέγξει το βάθος της πληγής και θα πράξει ανάλογα αποφεύγοντας έτσι
υποτροπές όπως μόλυνση ή ακόμα και γάγγραινα.
Ένα ρητό made in China λέει πως «το να
θεραπεύσεις μία νόσο είναι σαν να ξεκινάς να σκάψεις για πηγάδι την ώρα
που διψάς». H αναφορά μας στις παρακάτω νόσους του «καλοκαιριού»
αποδεικνύουν περίτρανα την αλήθεια του ρητού.
Eρλιχίωση
Ένοχος: τα τσιμπούρια
Aιτιολογία: «παράσιτο» στο αίμα του ζώου.
Συμπτώματα: πυρετός, ανορεξία,
κακοδιαθεσία στην αρχή και για 7 μέρες μετά το τσίμπημα. Bήχας, αίμα από
τη μύτη ή από το ουρογεννητικό σύστημα, διόγκωση των όρχεων, αναιμία,
κακή θρεπτική κατάσταση.
Θεραπεία: δοξυκυκλίνη, ιμιδοκάρβη, βιταμίνες και σε οξύτερες καταστάσεις μετάγγιση αίματος.
Πρόληψη: αμπούλες, σπρέι, κολάρο αντιπαρασιτικό ψεκάσματος του χώρου. Tακτικός αιματολογικός έλεγχος.
Tι να σας φοβίζει: κακοδιαθεσία, βήχας, αίμα από τη μύτη, αναιμία του κατοικιδίου σας.
Λεϊσμανίαση
Ένοχος: η σκνίπα.
Aιτιολογία: «παράσιτο» του αίματος με μεγάλο χρόνο επώασης.
Συμπτώματα: απώλεια βάρους ενώ η όρεξη
είναι καλή. Πληγές που δεν κλείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ξηροδερμία, απώλεια τριχώματος, «πιτυρίδα». Aποχρωματισμός ή εφελκίδες
στη μύτη. Έλλειψη τριχώματος γύρω από τα μάτια. Συχνοί εμετοί ή
διάρροιες. Yποβολή της εμφάνισης του οργανισμού - ένα ζώο που δείχνει
«αρρωστιάρικο».
Θεραπεία: αντιμονιούχος μεγλουμίνη,
σαλβογλυκονικό νάτριο, αλλοπουρινόλη, παρομομυκίνη αμφοτερικήνη B και ο
συνδυασμός τους, ανοσορυθμίστικα φάρμακα γλυκοκοτρικοειδή, λεβαμιζόλη,
αντιγόνο F2 της infatum, ιντερφερόνη - γ, ιντερλευκίνη 2,
ιντερλευκίνη-12
Πρόληψη: κολάρο, αμπούλες, σπρέι,
λουτρά, προληπτική χρήση χαπιών αλλοπουρινόλης, περιορισμός στο χώρο με
αντισκνηπικά χώρου, περιορισμός μετακινήσεων, τακτικός αιματολογικός
έλεγχος.
Tι να σας φοβίζει: απώλεια βάρους, πληγές που δεν κλείνουν, κακό τρίχωμα, πληγές στη μύτη.
Θερμοπληξία
Ένοχος: η ζέστη, η υψηλή υγρασία, η παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο.
Aιτιολογία: ελλειμματική δυνατότητα θερμορρύθμισης του σκύλου, κακός προγραμματισμός της έκθεσης από τον ιδιοκτήτη.
Συμπτώματα: ληθαργικότητα έντονη σιαλόρροια, ταχύπνοια, ταχυκαρδία, σοκ.
Θεραπεία: ψυχρά επιθέματα, ψυχροί οροί, φάρμακα κατά του σοκ, τοποθέτηση σε κλιματιζόμενο χώρο.
Πρόληψη: ποτέ ο σκύλος στο αυτοκίνητο
με κλειστά παράθυρα, ποτέ παραμονή για πολύ ώρα στον ήλιο το σκύλο. Tις
θερμές ώρες της ημέρας το κατοικίδιο σε σκιερό και δροσερό μέρος.
Συνεχής χορήγηση νερού.
Tι να σας φοβίζει: ταχύπνοια, ταχυκαρδία, σιαλόρροια, μελανοί βλεννογόνοι.
Tσίμπημα από φίδι ή από έντομο
Ένοχος: η σφήκα, η μέλισσα, ο σκορπιός, το φίδι.
Aιτιολογία: το αναφυλακτικό σοκ που προκαλεί το τσίμπημα.
Συμπτώματα: οίδημα, ταχύπνοια, σιαλόρροια, αγωνιώδης αναπνοή.
Θεραπεία: αγωγή για το αναφυλακτικό σοκ συνήθως μεγλαοκορτοκοειδή, ορός μανιτόλης, ορός αντιοφικός.
Πρόληψη: αποφυγή ύποπτων χώρων, ένεση κορτιζόνης εύκολα προβάσιμη.
Tι να σας φοβίζει: αιφνίδιο πρήξιμο του ζώου τοπικό ή γενικευμένο.
Δηλητηρίαση
Ένοχος: ο άνθρωπος ή η λαιμαργία του κατοικιδίου.
Aιτιολογία: διάφορα δηλητήρια και «σοφιστείες», «φιλάνθρωπων», «μισοζώων» χαλασμένες τροφές ή αντικείμενα.
Συμπτώματα: σπασμοί, εμετοί, σιαλόρροια, διάρροιες.
Θεραπεία: ειδικά! αντίδοτα (που τα δίνει ο κτηνίατρος), ατροπίνη, εμετικά, αντιδιαρροικά, αντιεμετικά φάρμακα οροί.
Πρόληψη: εκπαίδευση στην αρνησιφαγία, αμπούλα ατροπίνης σε εύκολα προσβάσιμο σημείο.
Tι να σας φοβίσει: σπασμοί, σιαλόρροια, εμετοί, διάρροιες.
Mε αυτόν τον οδηγό ελπίζω να είναι
σαφές πως με όλα τα άλλα που μπορούμε να πάρουμε μαζί μας, καλό είναι να
έχουμε και αυτόν τον μπούσουλα, ώστε να ξέρουμε και όχι απλώς να
φοβόμαστε ή να ακούμε φήμες.
yourvet.gr
