Η
άνοιξη είναι πλέον εδώ μαζί φέρνει κάποιους πολύ ενοχλητικούς
«επισκέπτες» για το σκύλο μας, αλλά και τη γάτα μας: τα τσιμπούρα.
Ενοχλητικά και σε αρκετές περιπτώσεις επικίνδυνα τα τσιπούρια ή κρότωνες είναι αρθρόποδα που τρέφονται με αίμα από τα ζώα και από τον άνθρωπο. Το άνοιγμα του στόματος βρίσκεται στη βάση μιας αγκαθωτής λόγχης, η οποία βυθίζεται στο δέρμα και ξεκινά την «αφαίμαξη». Όταν τραφεί το θηλυκό πέφτει στο έδαφος όπου γεννά έως και 18.000 αυγά (!) και ύστερα... πεθαίνει.
Γι' αυτό το λόγο είναι αναγκαίο η άμεση καταπολέμησή τους. Τα τσιμπούρια συνήθως προσκολούνται σε περιοχές που καλύπονται από λεπτό δέρμα και αιματώνονται καλά όπως η περιοχή γύρω από το σώμα, πίσω ή μέσα στ' αυτά, πάνω από τα μάτια, στις μασχάλες κ.ά. Αρχικά προκαλούν δυσφορία στον σκύλο, ο οποίος προσπαθεί να απαλλαγεί ξύνοντας και δαγκώντας. Πολλές φορές η δυσφορία έχει ως αποτέλεσμα να εκδηλώσει εκνευρισμό και ανορεξία.
Η παρουσία πολλών τσιμπουριών στο κατοικίδιό μας μπορεί να του προκαλέσει ακόμα και αναιμία. Δύο συνήθη νοσήματα που μεταδίδουν τα τσιμπούρια (φτάνει και ένα μολυσμένο) είναι η ερλίχια και η πιροπλάσμωση οι οποίες προκαλούν ανορεξία, κατάπτωση, εμετούς, διάρροια κ.ά. Στην αγορά υπάρχουν πολλά σκευάσματα για να προλάβουμε αυτό το πρόβλημα. Το πιο κοινό είναι τα αντιπαρασιτικά περιλαίμια και η διάρκειά τους είναι από 3 έως 6 μήνες. Προσοχή, όμως, γιατί η ουσίες που περιέχουν πολλά από αυτά ίσως «απενεργοποιηθεί» από το νερό και τη θάλασσα και φυσικά δεν πρέπει σε καμία περίπτωση ο σκύλος μας να το δαγκώσει γιατί ίσως είναι τοξικά.
Η επίδραση των ουσιών εξαρτάται από το μέγεθος του σκύλου μας. Ίσως η δράση του να μην «καλύπτει» κάποια μεγαλόσωμα σκυλιά. Μια άλλη ευρέως διαδομένη, εύχρηστη και καθόλου τοξική μέθοδος καταπολέμησης είναι τα διαλύματα σε αμπούλες, η προστασία της οποίας είναι για 4 με 5 εβδομάδες και χορηγείται ενέσημα στον σκύλο μας. Υπάρχουν στην αγορά και διάφορα σπρέι για την καταπολέμηση των παράσιτων αλλά χρειάζεται προσοχή κατά την εφαρμογή της.
Πρώτος να φροντίσουμε να γίνεται σε ανοιχτό χώρο ώστε να προκαλέσει αναπνευστικά προβλήματα, και σε εμάς και στο σκύλο μας, και δεύτερον να «ποτιστεί» όλη η επιδερμίδα του ζώου και όχι μόνο το τρίχωμα. Ένα πρόβλημα είναι ότι η εφαρμογή του είναι ιδιαίτερα δύσκολη σε μεγαλόσωμες ράτσες με μακρύ τρίχωμα. Στην αγορά κυκλοφορούν ειδικά σκευάσματα σε μορφή πούδρας, αλλά το μειονέκτημα είναι ότι μπορεί να απομακρυνθούν εύκολα με το τίναγμα του ζώου.
Σε κάθε περίπτωση, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε όταν αντιληφθούμε το πρόβλημα είναι να απευθυνθούμε στον κτηνίατρό μας για να μας συστήσει την ενδεδηγμένη λύση.
katoikidio.com
Ενοχλητικά και σε αρκετές περιπτώσεις επικίνδυνα τα τσιπούρια ή κρότωνες είναι αρθρόποδα που τρέφονται με αίμα από τα ζώα και από τον άνθρωπο. Το άνοιγμα του στόματος βρίσκεται στη βάση μιας αγκαθωτής λόγχης, η οποία βυθίζεται στο δέρμα και ξεκινά την «αφαίμαξη». Όταν τραφεί το θηλυκό πέφτει στο έδαφος όπου γεννά έως και 18.000 αυγά (!) και ύστερα... πεθαίνει.
Γι' αυτό το λόγο είναι αναγκαίο η άμεση καταπολέμησή τους. Τα τσιμπούρια συνήθως προσκολούνται σε περιοχές που καλύπονται από λεπτό δέρμα και αιματώνονται καλά όπως η περιοχή γύρω από το σώμα, πίσω ή μέσα στ' αυτά, πάνω από τα μάτια, στις μασχάλες κ.ά. Αρχικά προκαλούν δυσφορία στον σκύλο, ο οποίος προσπαθεί να απαλλαγεί ξύνοντας και δαγκώντας. Πολλές φορές η δυσφορία έχει ως αποτέλεσμα να εκδηλώσει εκνευρισμό και ανορεξία.
Η παρουσία πολλών τσιμπουριών στο κατοικίδιό μας μπορεί να του προκαλέσει ακόμα και αναιμία. Δύο συνήθη νοσήματα που μεταδίδουν τα τσιμπούρια (φτάνει και ένα μολυσμένο) είναι η ερλίχια και η πιροπλάσμωση οι οποίες προκαλούν ανορεξία, κατάπτωση, εμετούς, διάρροια κ.ά. Στην αγορά υπάρχουν πολλά σκευάσματα για να προλάβουμε αυτό το πρόβλημα. Το πιο κοινό είναι τα αντιπαρασιτικά περιλαίμια και η διάρκειά τους είναι από 3 έως 6 μήνες. Προσοχή, όμως, γιατί η ουσίες που περιέχουν πολλά από αυτά ίσως «απενεργοποιηθεί» από το νερό και τη θάλασσα και φυσικά δεν πρέπει σε καμία περίπτωση ο σκύλος μας να το δαγκώσει γιατί ίσως είναι τοξικά.
Η επίδραση των ουσιών εξαρτάται από το μέγεθος του σκύλου μας. Ίσως η δράση του να μην «καλύπτει» κάποια μεγαλόσωμα σκυλιά. Μια άλλη ευρέως διαδομένη, εύχρηστη και καθόλου τοξική μέθοδος καταπολέμησης είναι τα διαλύματα σε αμπούλες, η προστασία της οποίας είναι για 4 με 5 εβδομάδες και χορηγείται ενέσημα στον σκύλο μας. Υπάρχουν στην αγορά και διάφορα σπρέι για την καταπολέμηση των παράσιτων αλλά χρειάζεται προσοχή κατά την εφαρμογή της.
Πρώτος να φροντίσουμε να γίνεται σε ανοιχτό χώρο ώστε να προκαλέσει αναπνευστικά προβλήματα, και σε εμάς και στο σκύλο μας, και δεύτερον να «ποτιστεί» όλη η επιδερμίδα του ζώου και όχι μόνο το τρίχωμα. Ένα πρόβλημα είναι ότι η εφαρμογή του είναι ιδιαίτερα δύσκολη σε μεγαλόσωμες ράτσες με μακρύ τρίχωμα. Στην αγορά κυκλοφορούν ειδικά σκευάσματα σε μορφή πούδρας, αλλά το μειονέκτημα είναι ότι μπορεί να απομακρυνθούν εύκολα με το τίναγμα του ζώου.
Σε κάθε περίπτωση, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε όταν αντιληφθούμε το πρόβλημα είναι να απευθυνθούμε στον κτηνίατρό μας για να μας συστήσει την ενδεδηγμένη λύση.
katoikidio.com