Την περασμένη Τετάρτη το απόγευμα φιλόζωοι εντόπισαν στο χωριό Λευκόβρυση Κοζάνης ένα σκυλί να κείτεται στον δρόμο.
Η αρχική εκτίμηση τους ήταν, αφού το ζώο είχε τις αισθήσεις του, πως το ζώο είχε χτυπηθεί από διερχόμενο όχημα. Αμέσως το μετέφεραν σε κτηνίατρο στην πόλη της Κοζάνης, ο οποίος και ανέλαβε το επείγον περιστατικό.
Τελικά από αυτά που διαπίστωσε ο γιατρός αποδεικνύεται, ότι το ζώο βασανίστηκε αλύπητα και δεν έπεσε θύμα τροχαίου.
Όπως αναφέρει το Φιλοζωικό Σωματείο Κοζάνης «ΑΓΓΙΖΩΟ» το αριστερό μάτι του σκύλου κάποιος το είχε βγάλει από τον λοβό (!) ενώ το δεξί του μάτι ήταν χαρακωμένο (!) και φυσικά κατεστραμμένο.
Τα μοναδικά τραύματα, που είχε το ζώο ήταν στο κεφάλι. Εκτός από τα μάτια το σκυλί φέρει ένα κόψιμο στο κάτω δεξί χείλος του σαγονιού του και ένα βαθύτερο στην αριστερή πλευρά ανάμεσα στην επάνω και στην κάτω γνάθο.
Τέτοια τραύματα δεν γίνεται, να συνέβησαν στο ζώο μετά από επίθεση από κάποιον άλλο σκύλο ή από άλλο ζώο! Ανθρώπινο χέρι «φρόντισε» γι' αυτό το βασανιστήριο!
Το Φιλοζωικό Σωματείο Κοζάνης «ΑΓΓΙΖΩΟ» κάνει έκκληση σε όποιον είδε ή γνωρίζει κάτι σχετικά με τον φριχτό βασανισμό, που υπέστη αυτό το ημίαιμο κυνηγόσκυλο, να επικοινωνήσει στα τηλέφωνα των εθελοντών του: 6980336296 – 6974853294 – 6978461096 – 6973652651 – 6978288775 – 6977467330 ή στο email:aggizwokozanis@gmail.com.
Έχουμε τονίσει ξανά και ξανά, ότι εκείνος, που είναι ικανός, να βασανίσει έτσι ένα σκυλί, είναι ένας εγκληματίας, ο οποίος κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες μπορεί, να βασανίσει και έναν άνθρωπο, ένα παιδί, όποιον βρει του «χεριού του».
Κτήνη με ανθρώπινη μορφή κυκλοφορούν ανάμεσα μας και στις μικρές κοινωνίες, ενώ λίγο πολύ όλοι γνωρίζουν, ποιοι είναι οι δράστες τέτοιες φρικτών πράξεων, σιωπούν «για να λένε έστω μια καλημέρα με τον γείτονα»…
Ο κτηνίατρος καθάρισε ότι είχε απομείνει στα μάτια του ζώου και φυσικά τα έραψε. Ο σκυλάκος είναι πλέον τυφλός και ανίκανος να ζήσει στους δρόμους. Είναι περιττό να αναφέρουμε, ότι χρειάζεται κάποιον, που θα τον κάνει μέλος της οικογένειας του για πάντα!
Το Σύνδρομο Κακοποίησης Ζώων
Ο Απόστολος Περιστέρης, αστυνόμος β’, κτηνίατρος και υποψήφιος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας κατά τη διάρκεια ημερίδας, που πραγματοποιήθηκε στη Γ.Α.Δ.Α., τον Φεβρουάριο του 2011 έθιξε μαζί με άλλους εξειδικευμένους επιστήμονες το ευαίσθητο κοινωνικό ζήτημα της «Κακοποίησης και θανάτωσης ζώων συντροφιάς», που αποτελεί μια μεγάλη πληγή στη σύγχρονη – κατά τα άλλα – κοινωνία των Νεοελλήνων.
Σε αυτή την ημερίδα ο κ. Περιστέρης είχε τονίσει: «Οι βίαιες πράξεις σε βάρος των ζώων έχουν αναγνωριστεί ως ενδείξεις επικίνδυνης ψυχοπάθειας, που σπάνια περιορίζεται σ’ αυτά.
Οι κοινωνιολόγοι, οι νομοθέτες και τα δικαστήρια διαθέτουν αρκετά στοιχεία, που συνδέουν τις πράξεις βίας προς τα ζώα με αντίστοιχες συμπεριφορές με ανθρώπινα θύματα.
Σύμφωνα με το FBI – καθώς στις Η.Π.Α. υπάρχουν στατιστικά στοιχεία και γίνονται ανάλογες μελέτες – ιστορικό βίας προς τα ζώα έχουν οι περισσότεροι βιαστές και οι δολοφόνοι κατ’ εξακολούθηση.
Οι μελέτες, οι οποίες γίνονται πάνω σε ανθρώπους, που έχουν διαπράξει φριχτά εγκλήματα σε βάρος συνανθρώπων τους, αποδεικνύουν πολύ συχνά, ότι υπάρχει ιστορικό κακοποίησης ζώων, πριν οι εγκληματίες καταλήξουν στα ανθρώπινα θύματα.
Το αμερικανικό πρότυπο διαγνωστικό και θεραπευτικό εγχειρίδιο για ψυχιατρικές και συναισθηματικές διαταραχές αναφέρει τη βία προς τα ζώα ως ένα διαγνωστικό κριτήριο για διαταραχές συμπεριφοράς».
Η κακοποίηση ζώων είναι το βήμα πριν την κακοποίηση ανθρώπων
Ο κ. Περιστέρης υποστήριξε ότι, σύμφωνα με έρευνες στον τομέα της Ψυχολογίας και της Εγκληματολογίας, «υπάρχει στενή σχέση μεταξύ των κακοποιήσεων ζώων και της οικογενειακής βίας ή άλλων εγκλημάτων. Η κακοποίηση ζώων συχνά αποτελεί δείγμα μελλοντικής πιθανής βίας προς ανθρώπους».
Ανέφερε δε ότι «σε μια μελέτη, το 71% των γυναικών, που κακοποιήθηκαν, ανέφεραν, ότι το ίδιο άτομο, που τις κακοποίησε, είχε κακοποιήσει κάποτε το κατοικίδιό τους ή απείλησε να κακοποιήσει ζώο! (Ascione, 1998).
Σε άλλη μελέτη αναφέρεται, ότι το 88% όσων κακοποιούν παιδιά, είχε επίσης κακοποιήσει ζώα στο σπίτι του. Σε έρευνα του Johns Hopkins University από το 1994 ως το 2000, σε 11 πόλεις των Η.Π.Α., η κακοποίηση ζώων ήταν ένας από τους τέσσερις σημαντικότερους δείκτες που φανέρωναν πιθανούς μελλοντικούς κακοποιούς!
Το 70% όσων είχαν κακοποιήσει ζώο βρέθηκε να έχει κάνει κι άλλα εγκλήματα, ενώ το 44% είχε πειράξει ανθρώπους (Arluke, A. & Luke, C. 1997). Το 61,5% από αυτούς που είχαν κακοποιήσει ζώο είχε επιτεθεί σε ανθρώπους (Clarke, J. P. 2002).
Το 63,3% των κρατουμένων λόγω καταδίκης για βίαια εγκλήματα έχει παραδεχτεί πως έχει κακοποιήσει ζώα – εκτός από αυτούς που δεν το παραδέχονται (Schiff Louw Ascione, 1999)».