Υιοθετώντας σκύλο προσθέτετε ακόμα ένα μέλος στην οικογένειά σας.
Η απόφαση είναι πολύ σοβαρή και οι παράμετροι που πρέπει να λάβετε υπ’ όψιν σας πολλές. Όση καλή θέληση και να έχετε αλλά και αστείρευτη υπομονή, η επιλογή να αποκτήσετε έναν υψηλών-τόνων κυνηγετικό σκύλο και να τον έχετε σε διαμέρισμα, λείποντας από το σπίτι σας 8 ή 10 ώρες την ημέρα είναι καταδικασμένη από την αρχή.
Εξίσου καταδικασμένη είναι η επιλογή να αποκτήσετε έναν σκύλο «φύλακα» μονοκατοικίας με κήπο ο οποίος μένει και κοιμάται μονίμως έξω και η σχέση του με την οικογένειά σας περιορίζεται λίγο-πολύ στις ώρες του ταΐσματος.
Πριν τον καλωσορίσετε, σκεφτείτε:
Που θα κοιμάται;
Προτείνουμε μέσα στο σπίτι σας που τώρα είναι και δικό του, σε κλωβό ύπνου/μεταφοράς (τουλάχιστον για την περίοδο προσαρμογής του), που θα τον χωράει άνετα ακόμα και όταν φτάσει στη πλήρη ανάπτυξή του (για να μπορείτε να τον μεταφέρετε με ασφάλεια στα ταξίδια σας με αυτοκίνητο ή αεροπλάνο), αλλά όχι μεγαλύτερο. Αυτό θα είναι το σπίτι του για τις ώρες που κοιμάται ή τις ώρες που δεν μπορείτε να τον επιβλέψετε (ειδικά όσο είναι κουτάβι) μέχρι να μάθει να μην λερώνει και να μην μασουλάει πράγματα που δεν του ανήκουν. Ως προς το που, προτείνουμε μέσα στο υπνοδωμάτιο ενός ενήλικου, συνήθως δηλαδή στο υπνοδωμάτιο του μπαμπά και της μαμάς, ή ακριβώς έξω απ’ αυτό, με ανοιχτή την πόρτα του υπνοδωματίου αυτού.
Που θα τρώει;
Εμείς προτείνουμε σε μία συγκεκριμένη γωνία της κουζίνας σας σε δικό του μπολ και δίπλα άλλο μπολ με καθαρό νερό.
Πού θα κάνει τις ανάγκες του (το κουτάβι σας);
Μόλις επιτρέψει ο Κτηνίατρος, έξω. Μέχρι τότε, σε πάνα στην βεράντα, στην αυλή ή σε συγκεκριμένη γωνία του σπιτιού, μακριά από την κεντρική πόρτα εισόδου, από το φαγητό του ή το νερό του. Μήπως "δεν ξέρει από λουρί"; Ε, που να ξέρει αν δεν του μάθετε;
Που θα παίζετε και με τι μαζί του;
Εμείς προτείνουμε έναν άνετο χώρο, με πάτωμα που δεν γλιστράει για να μην καταπονείται ο σκελετός του σκύλου, ειδικά αν είναι σε ανάπτυξη. Συνήθως είναι ένας χώρος της αυλής ή του κήπου, ή, προκειμένου για μέσα στο σπίτι, πάνω σε ένα χαλάκι ή μοκέτα που δεν σας νοιάζει κι αν λερωθεί και πρέπει να το αντικαταστήσετε. Όσο για τα είδη και παιχνίδια, θα χρειαστείτε τουλάχιστον μία κοτσίδα, ένα μπαλάκι ή ένα άλλο παιχνίδι από καουτσούκ (κατά προτίμηση με τρύπα μέσα από την οποία σφηνώνετε μπισκοτάκια), αναλώσιμα κόκαλα, ένα-δυo λούτρινα παιχνίδια και φυσικά επιβραβεύσεις για την καλή του συμπεριφορά. Καλό είναι επίσης να εναλλάσσετε τα παιχνίδια που του αφήνετε όταν φεύγετε (ανά 2-3 μέρες) για να μην τα βαριέται. Προσοχή στα μεγέθη: ένα κουτάβι θα φοβηθεί να παίξει με μια τεράστια κοτσίδα. Επίσης, ένα μπαλάκι που ήταν κατάλληλου μεγέθους για ένα κουτάβι, γίνεται επικίνδυνο για έναν ενήλικο σκύλο όπως αυτός μεγαλώνει αν δεν αντικατασταθεί από μεγαλύτερο εγκαίρως.
Τι να μην παίζετε μαζί του:
Όχι κυνηγητό, διότι γρήγορα ο σκύλος θα επιδοθεί στο να σας "πιάνει" τα πόδια σας ίσως και πολύ άγαρμπα με το στόμα του και τα δόντια του διότι όπως όλοι ξέρουμε χέρια δεν έχει!
Όχι παιχνίδι-δαγκώματα στα δάχτυλα. Σκεφτείτε το λίγο: Ένα κουτάβι που από ένστικτο και μόνο θέλει να δαγκώνει τα πάντα για να σταματήσει ή να μειώσει έστω, την ενόχληση που αισθάνεται στο στόμα του λόγω της αλλαγής δοντιών, γρήγορα θα μάθει από δικό σας λάθος ότι μπορεί να δαγκώνει και τα δάχτυλά σας. Αναπόφευκτα Αποτελέσματα : 1) πόνος για εσάς, 2) εκνευρισμός σας λόγω πόνου και άρα ένταση στην σχέση σας με τον σκύλο σας, 3) εκνευρισμός του σκύλου διότι στην αρχή του το επιτρέψατε και όταν άρχισε να πονάει, το πήρατε πίσω! Και το χειρότερο; 4) Τα χέρια σας, αντί να είναι οι "μαγνήτες" για όλα τα καλά (πρόσκληση, επιβράβευση με χάδι κλπ) τελικά δεν είναι διαθέσιμα και κάθε φορά που πάτε να τα χρησιμοποιήσετε με "καλό" σκοπό, ο σκύλος σας νομίζει ότι επαναφέρετε το "παιχνίδι" αυτό και αρχίζει και τα δαγκώνει. Άρα, δεν μπορείτε πια να τον χαϊδέψετε, να τον καλέσετε κοντά σας και να χαρείτε και οι δύο το χάδι της επιβράβευσης, ούτε εύκολα να του βάλετε το λουρί για να πάτε τη βόλτα σας και χίλια μύρια όσα!
Ποια είναι η ιεραρχία στο σπίτι σας;
εμείς προτείνουμε μπαμπάς, μαμά, παιδιά με ηλικιακή σειρά και τελευταίος ο σκύλος. Εδώ πρέπει να αναλογιστείτε ότι αν ο σκύλος σας ζούσε στον δρόμο θα επέλεγε να ζήσει σαν μέλος μιας αγέλης με ιεραρχία. Αυτήν την ιεραρχία λοιπόν χρειάζεται και στο δικό σας σπίτι, για να αισθάνεται ασφαλής και να γίνει ένας ισορροπημένος σύντροφος. Εάν ζείτε μόνος/μόνη και η «οικογένεια – αγέλη» αποτελείται μόνο από εσάς και τον σκύλο, τότε εσείς είστε ο αρχηγός και εκείνος έπεται. Φυσικά υπάρχουν πολλές και ποικίλες αντιρρήσεις στο σκεπτικό της ιεραρχίας, άλλες αρκετά εμπεριστατωμένες και άλλες καθόλου. Εννοείται είστε ελεύθεροι να επιλέξετε, άλλωστε ζούμε στην κοινωνία της πληροφορίας και οι πηγές και γνώμες είναι αμέτρητες. Όμως, οι υπογράφοντες τις συμβουλές αυτές, με πολύχρονη πείρα και δοκιμή έχουμε καταλήξει ότι σε βασικά θέματα, ο σκύλος μας χαίρεται την ασφάλεια του "αρχηγού" τον οποίον σέβεται (όχι φοβάται) και ο οποίος τον καθοδηγεί, του επιτρέπει ή του απαγορεύει συμπεριφορές, πάντα δίκαια, και με περίσσια αγάπη για τον σκύλο-σύντροφό του.
Πώς αντιλαμβάνεται ο σκύλος σας την ιεραρχία;
Ο σκύλος σας αντιλαμβάνεται τη θέση του μέσα στην οικογένειά σας από τη πρώτη στιγμή που θα πατήσει το πόδι του μέσα στο σπίτι σας, ανάλογα με την συμπεριφορά σας. Προσοχή: τονίζουμε ότι την σωστή ιεραρχία δεν την εφαρμόζουμε επειδή θέλουμε να υποβιβάσουμε το σκύλο, αλλά μόνο διότι κάθε σκύλος ηρεμεί και αισθάνεται ασφαλής όταν έχει αρχηγούς ενώ αγχώνεται πολύ εάν δεν έχει, οπότε και πρέπει εκείνος (ο σκύλος) να γίνει αρχηγός. Τρανά παραδείγματα των λεγόμενων «ανυπάκουων» σκύλων είναι ακριβώς αυτών που κάνουν ό,τι θέλουν και όποτε θέλουν, γιατί δεν χαίρουν κάποιου στοιχειώδους συστήματος ιεραρχίας. Αυτοί οι δυστυχείς σκύλοι είναι οι ίδιοι που δένονται και απομονώνονται όταν η οικογένεια έχει καλεσμένους, δεν πάνε βόλτα ποτέ γιατί ορμούν και γίνονται «επιθετικοί» προς όλα και όλους και γενικά όλη τους η ζωή είναι μία τιμωρία, όχι για κάτι που έπραξαν οι ίδιοι αλλά για πολλά που αμέλησαν να πράξουν οι κηδεμόνες τους (και όχι ιδιοκτήτες τους), με αγάπη καθοδήγηση, και απόλυτη αίσθηση ευθύνης.
Χριστίνα Οικονόμου - Δημήτρης Λιαρίκος
Εκπαιδευτές Σκύλων
facebook.com
