Ο
Πίτερ Οικονομίδης θεωρείται από τους πιο έξυπνους ανθρώπους στον κόσμο,
έχοντας ταξιδέψει στις μεγαλύτερες χώρες και εργαστεί για κορυφαίες
εταιρίες, φτιάχνοντας το brand τους και πλέον δίνοντας σεμινάρια για την
ενίσχυση της εικόνας της Ελλάδας και πώς μπορούμε να επιβιώσουμε από
την κρίση. Και με χαρά μας είδαμε ότι είναι και ζωόφιλος!Διαβάστε τι
γράφει αποκλειστικά για το σκύλο του τον Πλουκ:
''Θυμάμαι τη μέρα που τον βρήκα. Ή μήπως με βρήκε;
Ο Μαξ είχε πεθάνει τον Απρίλιο, από καρδιακό επεισόδιο την Κυριακή του Πάσχα. Εφυγε σαν κύριος, όπως είχε ζήσει.
Κολωνάκι, Τεκαματσάκο, Σαν Έιτζελ, Απερ Ιστ Σαϊντ, Σόχο, Πλάκα και τελικά Εκάλη. Όχι άσχημα!
Οι φίλοι μου με ρωτούσαν αν θα πάρω άλλο σκύλο και απαντούσα ''Όχι αλλά ίσως με βρει ένας σκύλος''.
Ήταν μέσα Σεπτεμβρίου 2003, 9:15 το πρωϊ. Έφυγα απ το σπίτι μου όπως
κάθε μέρα. Η Αγάπη, με ένα τεράστιο χαμόγελο, άνοιγε την γκαραζόπορτα
και εγώ έκανα όπισθεν. Εβαλα μουσική, το κινητό χτυπούσε, όπως κάθε άλλη
μέρα.
Και τότε συνέβη. Δεν είχε ξανασυμβεί ποτέ, δεν ξανασυνέβη από τότε.
Κοίταξα τον καθρέφτη και είδα την Αγάπη να έχει πλακωθεί από την
γκαραζόπορτα! Σταμάτησα το αυτοκίνητο, έτρεξα πίσω, την έσωσα και
ξαναχαμογέλασε...Και τότε τον άκουσα...
Ένα κλάμμα. Νόμιζα ότι ήταν κάποιο γατάκι.
Κοίταξα κάτω απ το αυτοκίνητο, τρυγύρω, τίποτε. Περπάτησα ξανά προς το αυτοκίνητο και το ξανάκουσα! Έψαξα...Τίποτα.
Έμεινα εκεί, ακούγοντας την ησυχία, προσπαθώντας να καταλάβω από πού ερχόταν το κλάμμα.
Κοίταξα και είδα ένα μεγάλο αδέσποτο γατούλη. Κι αυτός το ίδιο προσπαθούσε και κοιτούσε σε έναν αγωγό απέναντι απ το σπίτι μου.
Το κλάμμα. Ο αγωγός. Άνοιξα το κάλυμμα και είδα λίγα εκατοστά
φουντωτής...ζωής. Μία παραμορφωμένη αριστερή πατούσα. Μάτια κλειστά.
Εκεί, εγώ, η γάτα και το μικρό πλασματάκι.
Τον σήκωσα και τον έβγαλα έξω απ τον αγωγό, χωρούσε στην παλάμη του χεριού μου.
Γύρισα στην ''τραυματισμένη'' Αγάπη και της είπα ''Αγάπη, αυτό είναι το νέο μας σκυλί''.
Γύρισα στο αυτοκίνητο, άνοιξα τα παράθυρα και οδήγησα στο γραφείο με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπό μου.
Ο Πλουκ ήταν στη ζωή μου. Με μάτια κλειστά, 5 ημερών, ανέπνεε.
Δεν ξέρω τι έφαγε τελικά η γάτα για πρωϊνό αλλά έβρεξε τόσο εκείνη τη μέρα που ο αγωγός πλημμύρισε...''
adespoto.gr/facebook
