Ο γενετικός προγραμματισμός ενός σκύλου είναι ένας καθοριστικός παράγοντας για τις αντιδράσεις του στις καταστάσεις της ζωής. Οι περισσότερες επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι περίπου το ήμισυ της σκυλίσιας (ή της ανθρώπινης) προσωπικότητας καθορίζεται από το περιβάλλον ενώ το άλλο μισό από το γενετικό μέρος. Για παράδειγμα, ο φοβικός σκύλος σας μπορεί να μην έχει βιώσει ούτε μια κακή μέρα στη ζωή του. Μπορεί να είναι η απεικόνιση της καλής υγείας, να ζει σε ένα σπίτι με πολλή αγάπη και να μην έχει αντιμετωπίσει ποτέ κάποια τραυματική εμπειρία αλλά, παρ' όλα αυτά, να είναι εξαιρετικά φοβικός. Έτσι όπως μερικοί άνθρωποι γεννιούνται ντροπαλοί, κάποια σκυλιά γεννιούνται με φοβικό ταμπεραμέντο.
Η αφομοίωση των εμπειριών ενός σκύλου καθορίζεται σημαντικά από τη γενετική «συνδεσμολογία» του. Για παράδειγμα, τέσσερα σκυλιά, τα οποία έχουν αφεθεί μόνα για μήνες σε μια αυλή και δεν τους έχει δοθεί καμία ουσιαστική προσοχή από άνθρωπο, μπορεί να έχουν τέσσερις εντελώς διαφορετικές αντιδράσεις όταν τοποθετηθούν σε σπίτια με αγάπη. Το ένα μπορεί να δεθεί αμέσως με τους νέους ιδιοκτήτες του, προφανώς όντας χαρούμενο και ευγνώμον που το έσωσαν. Το άλλο μπορεί να γίνει δύσκολο να ελεγχθεί επειδή είναι αχόρταγα περίεργο για όλα τα νέα πράγματα που το περιβάλλουν. Το τρίτο μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτα επιθετικό και το τελευταίο, μπορεί να τρέμει από φόβο λόγω της αλλαγής αυτής. Οι διαφοροποιήσεις στις αντιδράσεις αυτών των σκύλων είναι πιθανότατα καθορισμένες γενετικά.
Όλα τα είδη (συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων) έχουν προσωπικότητες που παρουσιάζουν ντροπαλότητα, μια συμπεριφορά η οποία είναι πολέμια στα ρίσκα. Οι έρευνες δείχνουν ότι περίπου το 15-20% του πληθυσμού ενός είδους θα γεννηθεί με προδιάθεση στην εσωστρέφεια και στο φόβο.
petcorner