Αγχος αποχωρισμού

Είναι γεγονός πως οι σημερινοί σκύλοι πάσχουν από αυτό που ονομάζετε άγχος αποχωρισμού πολύ περισσότερο από ότι στα παλιότερα χρόνια. Δυστυχώς βρίσκομαι αντιμέτωπη όλο και περισσότερο με αυτήν την κατάσταση σε καθημερινή βάση. Μεγάλο ποσοστό τετραπόδων μαθητών μου έχει άγχος αποχωρισμού.
Στην σημερινή εποχή η πλειοψηφία σκύλων βρίσκονται μαζί μας στα διαμερίσματα μας και έχουν αναπτύξει πολύ ισχυρούς δεσμούς σε βαθμό πολλές φόρες εξάρτησης.

Δυστυχώς όλα ξεκινάμε από λάθος χειρισμούς/συμπεριφορές μας. Το βασικότερο λάθος μας είναι πως συμπεριφερόμαστε στα σκυλιά μας σαν να ήταν άνθρωποι. Μοιάζουν σε πολλές συμπεριφορές με ανθρώπους αλλά η ανατροφή τους διαφέρει σε κάποια πράγματα και βαθμό. Ξεκινώντας από την πραγματικότητα πως δεν μπορούμε να εξηγήσουμε με λόγια στον σκύλο μας «τι, πως και γιατί». Φυσικά στην ανατροφή τον σκύλων χρησιμοποιείται μέρος από παιδοψυχολογία διότι όπως ίσως μερικοί δεν γνωρίζετε τα σκυλιά μοιάζουν με δίχρονα παιδιά (συναισθηματικό δέσιμο).

Οι αίτιες στης οποίες οφείλετε το άγχος αποχωρισμού είναι οι εξής

Πως εκδηλώνετε? Επειδή όλα ξεκινάμε ακόμη πριν φύγετε από το σπίτι, καθώς πλησιάζει η ώρα οπότε υπάρχουν τρία στάδια όπου η εκδηλώνετε το άγχος αποχωρισμού.
Πριν φύγετε από το σπίτι ο σκύλος καθώς πλησιάζει η ώρα αρχίζει να νιώθει ένταση και στρες και εκδηλώνει πιθανές συμπεριφορές όπως σηκώνεται/ξυπνά πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι και ίσως προσπαθεί να σας ξυπνήσει. Ξεκινά το κλαψούρισμα, όταν σηκώνεστε από το κρεβάτι σας ακλουθεί παντού, πηγαινοέρχεται σε όλο το σπίτι ίσως λαχανιάζει, να έχει σιελόρροια η και να αφοδεύσει. Υπάρχουν περιπτώσεις με πιθανή επίθεση του σκύλου σας την ώρα που ανοίγει η πόρτα του σπιτιού.
 

Όταν κλείσει η πόρτα οι μη επιθυμητές συμπεριφορές οποίες είναι πιθανές να εμφανιστούν είναι οι ακόλουθες:
Κλαψούρισμα, δυνατό κλάμα, γαύγισμα ,ουρλιαχτό, έντονο λαχάνιασμα, σιελόρροια, καταστροφή ή μασούλημα πραγμάτων, ξύσιμο/καταστροφή έξω πόρτας ή πόρτας δωματίου όπου είναι περιορισμένος, αφόδευση στο πάτωμα, καναπέ, κρεβάτι, να κάνει βόλτες πάνω κάτω στο σπίτι. Ο σκύλος συνήθως αδιαφορεί για το νερό ή το φαγητό ή και τα παιχνίδια του.
ʼλλο ένα γνώρισμα του άγχους αποχωρισμού είναι όταν επιστρέφουμε στο σπίτι (ή όπου αλλού βρίσκετε) και αυτός μας αποδέχεται με υπερβολική χαρά όπως το να πηδήξει πάνω μας, να μας υποδεχτεί κλαψούρισμα, ενδεχόμενη ούρηση από την ένταση, στριφογύρισμα, κυνήγημα ουράς κλπ.

Γενικά από ότι καταβαίνετε είναι ιδιαίτερα δυσάρεστη κατάσταση που βιώνει το φιλαράκι σας όπως και εσείς. Τα κακά νέα σε αυτό είναι πως οι γείτονες με έναν σκύλο που κλαίει ένα οκτάωρο σίγουρα δεν είναι ευχαριστημένοι και τα παράπονα δεν αργούν να εμφανιστούν τα καλά νέα είναι όμως πως τα πράγματα διορθώνονται είτε εντελώς είτε σε μεγάλο βαθμό με την σωστή αντιμετώπιση με την βοήθεια ενός έμπειρου εκπαιδευτή που δεν ασκεί βία. Ο χρόνος που θα χρειαστεί γα να αντιστραφούν οι συμπεριφορές είναι ανάλογος και διαφορετικός για κάθε σκύλο. Μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες ή και μήνες. Φυσικά οι πρώτοι πρόοδοι δεν αργούν να φανούν οπότε αξίζει να έχουμε υπομονή. Μου έχουν τύχει περιπτώσεις όπου ένας σκύλος τριών ετών με τεράστιο πρόβλημα αποχωρισμού από την ηλικία των έξη μηνών όπου μέσα ένα μήνα άλλαξε ριζικά. Φυσικά χάρη στην αποφασιστικότητα και την απόλυτη συνεργασία από μέρος του γονέα/ιδιοκτήτη οπότε και ανταμείφτηκε ο κόπος και υπομονή του.

Για αυτό πρέπει να μην θυμώνουμε με την συμπεριφορά αυτή του τετραπόδου φίλου μας διότι δεν φταίει για αυτήν την συμπεριφορά την οποία εξάλλου του την μάθαμε/ενισχύσαμε άθελα μας. Να έχετε στο μυαλό σας πως ο σκύλος σας δεν γνωρίζει ποιες είναι η αποδεκτές συμπεριφορές στην κοινωνία μας και έχει της ίδιες ανάγκες με ένα παιδί. Την ασφάλεια, προστασία, χάδια, φαγητό, παιχνίδια, βόλτες, ιατρική περίθαλψη κλπ. Ούτε όμως θα καλυτερεύσουν τα πράγματα από μόνα τους νομίζοντας πως όταν μεγαλώσει όλα θα στρώσουν.
Πρέπει να σταματήσουμε να ενισχύουμε τα αρνητικά συναισθήματα που νιώθει. Να του μάθουμε με μικρά βήματα κτίζοντας την εμπιστοσύνη ότι θα ξαναγυρίσετε κοντά του οπός επίσης να του τονώσουμε/κτίσουμε την αυτοπεποίθηση.
Επίσης μια εξέταση από τον κτηνίατρο ίσως να είναι απαραίτητη για να αποκλείσουμε το γεγονός να νοσεί ο σκύλος μας μιας και είναι πιθανό το άγχος αποχωρισμού να εμφανίζετε σαν σύμπτωμα μιας άλλης ασθένειας.

forumboxer.com, ourdogs.gr

Διαβάστε επίσης: Άγχος αποχωρισμού: Τι μπορείτε να κάνετε

Posted in: Εκπαίδευση