Τι συμβαίνει σε μία έκθεση σκύλων;
Πάρα πολλά! Το σημαντικότερο ή «σκελετοδομή», είναι ότι οι εκτροφείς και εκθέτες παρουσιάζουν (εκθέτουν ή επιδεικνύουν) τους σκύλους τους προς τον κριτή αλλά και το κοινό, προκειμένου ο πρώτος να επιλέξει τα αντιπροσωπευτικότερα δείγματα κάθε φυλής, ώστε αυτά να χρησιμοποιηθούν στην αναπαραγωγή με σκοπό τη συνεχή βελτίωση κάθε φυλής. Η έκθεση επίσης είναι εορτασμός, τόπος συνάντησης και γνωριμίας, πεδίο συναγωνισμού και ευγενούς άμιλλας, πηγή ενημέρωσης και επιμορφωτική εκδήλωση, φόρος τιμής στον καλύτερο φίλο του ανθρώπου, εξύμνηση, θαυμασμός και επιβράβευση των ποιοτικών σκύλων και των προσπαθειών των εκτροφέων και ιδιοκτητών τους, χώρος επαφής της εγχώριας κυνοφιλίας και κυνοτροφίας με το πλατύ κοινό και άλλα πολλά…
Τι σημαίνει «αντιπροσωπευτικότερα δείγμτα»;
Η κάθε μία καθαρόαιμη φυλή σκύλου έχει ένα πρότυπο. Το (γραπτό) αυτό πρότυπο είναι η λεπτομερής περιγραφή του τέλειου εκπροσώπου της φυλής, του ιδανικού. Χαρακτηριστικά μορφολογίας (εξωτερικά) και ανατομικά, σωματικές αναλογίες, ποιότητα και χρώμα τριχώματος, δομή και κίνηση αλλά και χαρακτήρας, είναι οι σημαντικότερες παράμετροι που καλύπτονται στο πρότυπο και αξιολογούνται από τον κριτή. Αυτός, συγκρίνει τον κάθε σκύλο που εξετάζει με το ιδεώδες πρότυπο της φυλής του. Οι σκύλοι εκείνοι που ανταποκρίνονται/ταυτίζονται στον μεγαλύτερο βαθμό με αυτό, επιβραβεύονται. Και επειδή τέλειος σκύλος δεν υπάρχει, θα λέγαμε ότι ο σκύλος που, κατά την άποψη του εκάστοτε κριτή, παρουσιάζει τα σημαντικότερα προτερήματα ή επιθυμητά χαρακτηριστικά και τις λιγότερες σημαντικές ατέλειες, διακρίνεται.
Και πώς στον τελικό (π.χ. για την επιλογή του «Καλύτερος Ομάδος»), ο κριτής επιλέγει ανάμεσα σε σκύλους διαφορετικών φυλών;
Με τον ίδιο τρόπο, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω. Ο κριτής δεν συγκρίνει τους σκύλους μεταξύ τους, αλλά με το πρότυπο της φυλής τους. Εάν π.χ. ο βαθμός ταύτισης ενός συγκεκριμένου Ροτβάιλερ, με το πρότυπο της φυλής του είναι μεγαλύτερος από εκέινον ενός συγκεκριμένου Ντόμπερμαν με το δικό του πρότυπο φυλής, τότε κατά την άποψη του συγκεκριμένου κριτή, το Ροτβάιλερ θα είναι πρώτο και το Ντόμπερμαν δεύτερο…
Για πολλούς λόγους – και όχι γιατί ο ιδιοκτήτης ενός σκύλου δωροδοκεί τον κριτή με μεγαλύτερο ποσό από τον ιδιοκτήτη του άλλου!!! Επιγραμματικά: α) η συνολική αξιολόγηση και «εκτίμηση» ενός σκύλου εξάγεται από τον συνυπολογισμό τόσων πολλών διαφορετικών χαρακτηριστικών και παραμέτρων, ώστε συχνά το πόρισμα του ενός ειδικού διαφέρει από του άλλου,
β) διαφορετικοί κριτές δίνουν βαρύτητα σε διαφορετικά χαρακτηριστικά, θεωρώντας τα μεν ή τα δε πιο σημαντικά – άλλοι στο κεφάλι, άλλοι στην κίνηση, άλλοι στην παρουσία του σκύλου μέσα στο στίβο, κ.λ.π.,
γ) η παρουσία, φυσική κατάσταση, κίνηση και γενική «ακτινοβολία» και διάθεση, μπορεί να διαφέρει σημαντικά από έκθεση σε έκθεση,
δ) ένα κουτάβι – «ασχημόπαπο» που μέχρι τους 15 πρώτους μήνες της ζωής του δεν έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης από τους κριτές που έτυχε να το έχουν κρίνει μέχρι τότε, εν τέλει ωριμάζει και «ανθίζει» καταπλήσσοντας τους επόμενους. Αλλά και αντιστρόφως…! Τέλος, καλό είναι να έχει κανείς υπ’ όψιν του ότι σε όλους τους τομείς, οι απόψεις των ειδικών συχνά διαφέρουν. Στην περίπτωση του χόμπυ μας, το οποιοδήποτε αποτέλεσμα σε 2-3 μόνον εκθέσεις δεν σημαίνει τίποτα, αν ο σκύλος δεν ενηλικιωθεί και δεν έχουμε την άποψη 10-15 διαφορετικών κριτών τουλάχιστον…
Τι σημαίνουν οι τίτλοι «C.A.C.» και «Πρωταθλητής»;
Το «C.A.C.» (ή «Πιστοποιητικό Πρωταθλήματος Μορφολογίας»), απονέμεται από τον κριτή σε ένα σκύλο τον οποίο θεωρεί πραγματικά εξαιρετικής γενικής ποιότητας και άξιο να φέρει τον τίτλο του Πρωταθλητή. Ο κριτής δεν υποχρεούται να απονείμει το «C.A.C.» παρά μόνον εάν πιστεύει ότι ο σκύλος το αξίζει (και μόνον σε ένα αρσενικό και ένα θηλυκό ζώο σε κάθε φυλή). Με τρία «C.A.C.» από τρεις διαφορετικούς κριτές ο σκύλος αποκτά τον τίτλο του «Πρωταθλητή Ελλάδος».
Ένας σκύλος πρέπει να είναι εκπαιδευμένος για να συμμετάσχει στην έκθεση;
Όχι, με την κλασική έννοια. Δεν απαιτείται δηλαδή από τον σκύλο να εκτελέσει εντολές όπως «κάτσε» ή «μείνε» ή «έλα», κ.λ.π. Πρέπει όμως μέσα στον στίβο να επιδεικνύει καλή συμπεριφορά, να είναι ήρεμος με τα άλλα σκυλιά, να δεχθεί χωρίς φόβο ή επιθετικότητα την εξέταση από τον κριτή, καθώς και να παραμείνει στη στάση παρουσίασης που τον τοποθετεί ο χειριστής του. Όλα αυτά χρειάζονται από ελάχιστη έως αρκετή προπόνηση, ανάλογα με το συγκεκριμένο σκύλο και τη φυλή.
Γιατί οι κριτές ζητούν από τους χειριστές, να κινήσουν τους σκύλους τους μέσα στο στίβο;
Για να αξιολογήσουν την κίνηση, η οποία αποτελεί σημαντική παράμετρο και ένδειξη της κατασκευής αλλά και της ψυχοσύνθεσης του ζώου.
Στη ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ πλειοψηφία τους, ναι. Ο κριτής δεν κρίνει μόνον: «κρίνεται» από εκθέτες, κοινό και οργανωτές και δεν ριψοκινδυνεύει το κύρος του.
Μπορεί κανείς να αγοράσει κουτάβια στην έκθεση;
Όχι, γιατί η παρουσία τους δεν επιτρέπεται (προκειμένου να προστατευτούν από ασθένειες). Μπορεί όμως να έρθει σε επαφή με τους εκτροφείς και να ενημερωθεί ή να «κλείσει» κουτάβι.
Είναι οι κριτές επαγγελματίες;
Όχι.
Γιατί οι σκύλοι παρουσιάζονται «στημένοι» με ένα συγκεκριμένο τρόπο;
Προκειμένου ο κριτής να τους αξιολογήσει βλέποντας ένα περίγραμμα που πλησιάζει κατά το δυνατόν στην ιδανική εικόνα και να κάνει τις απαιτούμενες διεργασίες στο μυαλό του.
Από πού μπορεί κανείς να ενημερωθεί για το πότε και πού πραγματοποιείται μία έκθεση;
Από τον Κυνολογικό Όμιλο Ελλάδος (Κ.Ο.Ε.), τους κυνοφιλικούς ομίλους και τα ειδικά περιοδικά που κυκλοφορούν στα περίπτερα.
Γιατί πολλοί σκύλοι στις εκθέσεις είναι κλεισμένοι σε κλουβιά;
Τα ειδικά κλουβιά δεν είναι τιμωρία, αλλά ο χώρος όπου οι σκύλοι έχουν μάθει να παραμένουν μέχρι τη στιγμή της προετοιμασίας τους για το στίβο. Στο κλουβί ο σκύλος είναι ήρεμος, απερίσπαστος από την παρουσία ανθρώπων και άλλων σκύλων και με το τρίχωμά του καθαρό μέχρι τη στιγμή της παρουσίασής του.
Αφού έχει τελειώσει με την παρουσίαση του/των σκύλου/ων του. Πιο πριν συνήθως υπάρχει αρκετό άγχος και προετοιμασία.
Πού αντιστοιχούν τα καρτελάκια με τους αριθμούς που φέρουν στα ρούχα τους οι εκθέτες;
Στον κατάλογο της έκθεσης, στον αντίστοιχο αριθμό συμμετοχής του σκύλου, με τα πλήρη στοιχεία του, (επίσημο όνομα, γονείς, ημερομηνία γέννησης, αριθμός γενεαλογίου, όνομα εκτροφέα και στοιχεία ιδιοκτήτη).
Γιατί πολλές φυλές είναι κουρεμένες ή χτενισμένες «περίεργα»;
Εκτός του ότι είναι υποτιμητικό για τον κριτή, το κοινό, αλλά και την ίδια τη φυλή να παρουσιάζεται ένας σκύλος άπλυτος, αχτένιστος και με το τρίχωμα απεριποίητο ή γεμάτο κόμπους, σε ορισμένες φυλές (π.χ. Κανίς), απαιτούνται από το πρότυπο συγκεκριμένοι τρόποι κουρέματος ή παρουσίασης του τριχώματος, συνήθως επιβεβλημένοι από την ιστορική παράδοση και το ρόλο της φυλής. Αυτό βέβαια αφορά μόνο την έκθεση.
Οι ιδιοκτήτες των σκύλων που βραβεύονται κερδίζουν χρήματα;
Όχι. Συνήθως αναμνηστικά κύπελα ή μετάλλια, εκτός βέβαια από την ηθική ικανοποίηση. Είναι χόμπυ.
Τελικά, τόσος κόπος και έξοδα, μόνο για την ηθική ικανοποίηση; Μήπως είστε λιγάκι «τρελοί»;
Πολύ πιθανόν! Όμως το διασκεδάζουμε: γιατί, τί θα ήταν η ζωή χωρίς χόμπυ, πάθος, όνειρα, όραμα-και αν κάναμε όλοι τα ίδια; Τέλος, τρελοί ή όχι, όταν οι μεγάλες ευρωπαϊκές εκθέσεις συγκεντρώνουν 10.000-20.000 σκύλους και 100.000-200.000 επισκέπτες, σίγουρα δεν είμαστε λίγοι…
Αυτό το άρθρο τοποθετήθηκεμε την ευγενική παραχώρηση του εκτροφέα-κριτού
Γιώργου Κωστόπουλου
