Ο καρκίνος
είναι ο αναρχικός πολλαπλασιασμός ενός οποιουδήποτε σημείου του οργανισμού του
σκύλου. Ο όγκος δεν είναι υποχρεωτικά καρκίνος. Ένας όγκος στο σκύλο μπορεί να είναι καλοήθης και μετά την αφαίρεση του
δεν έχει καμιά συνέπεια.
Δε συμβαίνει το ίδιο όμως και με τον καρκίνο που συνήθως ανθίσταται σε οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση και έχει συνέχεια μεταστάσεις σε διάφορους ιστούς του οργανισμού. Η αιτία του καρκίνου είναι ακόμα άγνωστη. Ο καρκίνος εμφανίζεται στο σκύλο με μια συχνότητα από 3 ως 5 %.
Συμπτώματα: δε μπορούμε στην αρχή να διακρίνουμε ένα κοινό όγκο από ένα κακοήθη όγκο. Πρόκειται για σαρκώδεις μάζες, εμφανείς όταν βρίσκονται στην επιφάνεια, ψηλαφητές όταν βρίσκονται στην κοιλιά του σκύλου αλλά αδιάκριτες, όταν βρίσκονται σε πιο εσωτερικά σημεία, όπως στον εγκέφαλο, στα νεφρά, στο συκώτι. Ο καλοήθης όγκος δεν έχει την τάση να επεκτείνεται. Μεγαλώνει αργά στο ίδιο σημείο όπου εμφανίστηκε. Αντίθετα ο καρκίνος κάνει μεταστάσεις, δηλαδή νησίδες καρκινογόνων κυττάρων προσκολλώνται σε διάφορα όργανα, μεταφερμένες από το αίμα ή τα λεμφαγγεία. Οι διαταραχές είναι ποικίλες ανάλογα με το σημείο εμφύτευσης του όγκου.
Έτσι ένας όγκος στον εγκέφαλο του σκύλου δίνει επιληπτικά φαινόμενα, κώμα, διαταραχές της κίνησης και της όρασης.
Ένας όγκος στα οστά προκαλεί πρήξιμο που δυσχεραίνει το περπάτημα.
Ένας όγκος στους πνεύμονες προκαλεί βήχα και αποχρέμψεις αίματος.
Θεραπεία: δυστυχώς δεν υπάρχει. Αν ο όγκος εντοπιστεί καλά και η επέμβαση είναι έγκαιρη, η χειρουργική μπορεί να εξυπηρετήσει. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές ένας κακοήθης όγκος υποτροπιάζει και προκαλεί έντονους πόνους.
Δε συμβαίνει το ίδιο όμως και με τον καρκίνο που συνήθως ανθίσταται σε οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση και έχει συνέχεια μεταστάσεις σε διάφορους ιστούς του οργανισμού. Η αιτία του καρκίνου είναι ακόμα άγνωστη. Ο καρκίνος εμφανίζεται στο σκύλο με μια συχνότητα από 3 ως 5 %.
Συμπτώματα: δε μπορούμε στην αρχή να διακρίνουμε ένα κοινό όγκο από ένα κακοήθη όγκο. Πρόκειται για σαρκώδεις μάζες, εμφανείς όταν βρίσκονται στην επιφάνεια, ψηλαφητές όταν βρίσκονται στην κοιλιά του σκύλου αλλά αδιάκριτες, όταν βρίσκονται σε πιο εσωτερικά σημεία, όπως στον εγκέφαλο, στα νεφρά, στο συκώτι. Ο καλοήθης όγκος δεν έχει την τάση να επεκτείνεται. Μεγαλώνει αργά στο ίδιο σημείο όπου εμφανίστηκε. Αντίθετα ο καρκίνος κάνει μεταστάσεις, δηλαδή νησίδες καρκινογόνων κυττάρων προσκολλώνται σε διάφορα όργανα, μεταφερμένες από το αίμα ή τα λεμφαγγεία. Οι διαταραχές είναι ποικίλες ανάλογα με το σημείο εμφύτευσης του όγκου.
Έτσι ένας όγκος στον εγκέφαλο του σκύλου δίνει επιληπτικά φαινόμενα, κώμα, διαταραχές της κίνησης και της όρασης.
Ένας όγκος στα οστά προκαλεί πρήξιμο που δυσχεραίνει το περπάτημα.
Ένας όγκος στους πνεύμονες προκαλεί βήχα και αποχρέμψεις αίματος.
Θεραπεία: δυστυχώς δεν υπάρχει. Αν ο όγκος εντοπιστεί καλά και η επέμβαση είναι έγκαιρη, η χειρουργική μπορεί να εξυπηρετήσει. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές ένας κακοήθης όγκος υποτροπιάζει και προκαλεί έντονους πόνους.