Ο Ρίβερ είναι ο σκυλάκος, που βλέπετε, ο οποίος ανασύρθηκε στις 4 Μαΐου 2012 από ένα ποτάμι στην περιοχή της Κατερίνης από τον Δημήτρη Κατιρτζή (μέλος του Φιλοζωικού Σωματείου «Ο Άργος»). Το ζώο δεν το μάζεψε εξειδικευμένο προσωπικό του Δήμου Κατερίνης, όπως ο νόμος ορίζει, αλλά ένας ηλικιωμένος άνδρας και δύο κορίτσια, που έθεσαν σε κίνδυνο και τη ζωή τους.
Το ταλαιπωρημένο πλάσμα οδηγήθηκε στον κτηνίατρο, ο οποίος ακόμα αναμένει, να υπογράψει τη σχετική σύμβαση με τον Δήμο Κατερίνης, και μετά από μια απλή κλινική εξέταση οδηγήθηκε στο Δημοτικό Κυνοκομείο.
Η διάγνωση έδειξε, ότι το ζώο είναι ηλικιωμένο και έχει όγκους. Οι εθελοντές της φιλοζωικής ομάδας «Συμμετέχω - Αδέσποτα Κατερίνης» τονίζουν τα προφανή, που προκύπτουν, από την εξωτερική εικόνα του ζώου. Αναφέρουν ότι είναι υποσιτισμένο σε μεγάλο βαθμό και δεν σηκώνεται μόνο του.
Αυτό δεν σημαίνει, ότι είναι παράλυτο, γιατί περπατάει, όταν τον κρατούν όρθιο και ενίοτε σηκώνεται μόνο του έστω για λίγο. Ο σκύλος κινείται μόνο δεξιόστροφα, όταν βρίσκεται ξαπλωμένος και αυτό ίσως είναι δείγμα εγκεφαλικής βλάβης.
Οι όγκοι του αποδείχτηκαν μάζες λίπους και υγρών με πολύ μικρή βάση - σύνδεση με το σώμα (ίσως διαμέτρου 1 εκατοστού). Αυτοί οι όγκοι άνοιξαν και άρχισαν να αδειάζουν, πράγμα, το οποίο σημαίνει, ότι μπορούσαν, να αφαιρεθούν άμεσα και να κλείσουν μ’ ένα ράμμα.
Πιθανόν ο σκύλος να έχει πρόβλημα και στα νεφρά, αφού δεν ουρεί κανονικά. Έχει βέβαια και σκουλήκια και αιμορροΐδες στο έντερο. Δεν βλέπει καλά λόγω ηλικίας και πιθανόν να πάσχει και από προχωρημένη επιπεφυκίτιδα καθώς έχει πάρα πολλές εκκρίσεις στα μάτια.
Ο γέρος σκυλάκος εξαιτίας όλων αυτών, που του συμβαίνουν, βρίσκεται ξαπλωμένος αρκετές ώρες την ημέρα στο έδαφος πάνω στις εκκρίσεις και τα περιττώματά του, με αποτέλεσμα λόγω της αμμωνίας και της υγρασίας να έχει τραύματα κατάκλισης.
Αυτά περιγράφουν οι εθελοντές, και τα διαπίστωσαν χωρίς να είναι κτηνίατροι, εξαιτίας της εμπειρίας, που έχουν αποκτήσει με την καθημερινή φροντίδα δεκάδων άρρωστων ζώων.
Τι θα γίνειμε τον Ρίβερ, κύριε Δήμαρχε;
Τι λέει ο νόμος (4039/2012, Άρθρο9, παρ. 4): «Τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς, που περισυλλέγονται, οδηγούνται τμηματικά στα υπάρχοντα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς, στα δημοτικά κτηνιατρεία ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις και σε ιδιωτικά κτηνιατρεία, που διαθέτουν την κατάλληλη υποδομή και μπορούν να φιλοξενήσουν προσωρινά και για εύλογο χρονικό διάστημα τα προς περίθαλψη ζώα, μέχρι την αποθεραπεία τους, υποβάλλονται σε κτηνιατρική εξέταση, στειρώνονται, σημαίνονται με ηλεκτρονική σήμανση ως αδέσποτα και καταγράφονται στη διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση.
Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι τραυματισμένα ή πάσχουν από ιάσιμο νόσημα, υποβάλλονται στην κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.
Αν διαπιστωθεί ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους και αρνηθούν τα φιλοζωικά σωματεία της περιοχής να αναλάβουν τη φροντίδα, εποπτεία και τη διαδικασία υιοθεσίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία».
Τι σημαίνει αυτό στην περίπτωση του Ρίβερ;
Ότι θα έπρεπε να παραμείνει στο ιατρείο για να κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις πέραν της κλινικής, ώστε να διαπιστωθεί από τι πάσχει, τι είναι οι όγκοι, γιατί δεν μπορεί να σηκωθεί, εάν υπάρχει εγκεφαλική βλάβη, εάν πάσχει από ερλιχεία ή άλλη ασθένεια, πως είναι τα νεφρά και το συκώτι του, και να υπάρξει καρτέλα και υπογεγραμμένη διάγνωση από τον κτηνίατρο, που τον ανέλαβε, για το εάν είναι αναστρέψιμη η κατάστασή του, και εάν όχι, να προταθεί στα δύο φιλοζωικά σωματεία της πόλης να αναλάβουν το περιστατικό, διαφορετικά με τη σύμφωνη γνώμη τους σε συνεδρίαση της πενταμελούς επιτροπής που ορίζει ο νόμος να αποφασιστεί και να γίνει ευθανασία (συμπονετικός φόνος).
Τι πραγματικά έγινε σε αυτή την περίπτωση;
Τον Ρίβερ τον «ξεφορτώθηκαν» στο Δημοτικό Κυνοκομείο. Εκεί βρίσκεται σε εγκαταστάσεις ακατάλληλες και δέχεται την αποκλειστική φροντίδα των εθελοντών και όχι του προσωπικού.
Οι εθελοντές καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι με την απελπιστική κατάσταση ενός ζώου, που αργοπεθαίνει, ίσως χωρίς λόγο, μια και οι παθήσεις τους, χρήζουν γιατρειάς με συγκεκριμένες θεραπείες.
Οι εθελοντές δεν ξέρουν πώς να βοηθήσουν αυτό τον σκύλο και δεν μπορούν να κάνουν γι’ αυτόν κάτι άλλο πέρα από τη βασική φροντίδα και περιποίηση (μπάνια, καθαρισμός κατακλίσεων και πληγών, χτένισμα, τάισμα) αφού τη θεραπεία, που χρειάζεται, πρέπει να την υποδείξει γιατρός, για να συνέλθει το ζώο.
Οι εθελοντές της φιλοζωικής ομάδας «Συμμετέχω - Αδέσποτα Κατερίνης» επισημαίνουν ότι: «Εάν θέλουμε να μιλάμε για πολιτισμένο Δήμο και νόμιμες διαδικασίες, θα έπρεπε ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΑ να δοθεί εντολή από τον υπεύθυνο του κυνοκομείου να ξεκινήσει έρευνα για την ανεύρεση και δίωξη του “ιδιοκτήτη”, που έκανε την απόπειρα φόνου του ζώου, και να ακολουθήσει σχετική ανακοίνωση και δημοσίευση του Δήμου όσον αφορά τη δίωξη, τις ποινές και τα πρόστιμα.
Γιατί όχι και επικήρυξη του ιδιοκτήτη με αμοιβή, έτσι ώστε να ανευρεθεί σίγουρα και να τιμωρηθεί παραδειγματικά, για να μην επαναλαμβάνονται τέτοιες ειδεχθείς πράξεις στο μέλλον.
Τα πράγματα είναι πάντα απλά, όταν ο κάθε ένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Ο Δήμος πρώτιστα, για να δώσει και το καλό παράδειγμα, και οι πολίτες με την σειρά μας. Με λύπη διαπιστώνουμε πως μόνο ανευθυνότητα και εγωισμός επιδεικνύονται.
Αναρωτηθείτε για την γενικότερη κατάσταση της χώρας, και θα διαπιστώσετε, επίσης, πως αυτή είναι η αμαρτία του ανθρώπου, η αμαρτία του Έλληνα, η αμαρτία των ιθυνόντων, η αμαρτία του πολίτη και του δημότη, η αμαρτία που μας οδήγησε στη γενικότερη κρίση που ζούμε σήμερα».
