Σε αυτή την ενότητα θα ασχοληθούμε με το πλήρες προληπτικό
πρόγραμμα ενός σκύλου, ώστε να γνωρίσουμε τη σημασία όλων όσων μπορούμε
να κάνουμε για το κατοικίδιό μας. Δεν είναι λίγες οι φορές που παίρνουμε
μέτρα πρόληψης χωρίς να γνωρίζουμε το νόημα όλων αυτών των μέτρων….Πρώτα από όλα πρέπει να μας ενδιαφέρει η αποπαρασίτωση του σκύλου μας. Αυτή γίνεται με πάστα ή σιρόπι όταν είναι κουτάβι ή με χάπια όταν μεγαλώσει. Αφορά και εμάς μια και τα μισά περίπου σκουλήκια του σκύλου μας μπορούν να μεταδοθούν και σε εμάς. Καλό είναι τα χάπια να τα δίνουμε αν δίμηνο, για όλη τη ζωή του, ώστε να έχουμε πλήρη κάλυψη και από τον εχινόκοκκο, ο οποίος καλά κρατεί στην Ελλάδα.
Ένα πλήρες εμβολιακό πρόγραμμα προϋποθέτει τον εμβολιασμό των κουταβιών σε τρείς δόσεις και έκτοτε έναν ετήσιο εμβολιασμό. Υπάρχουν εμβόλια για πλήρη κάλυψη από 6 έως και για 9 αρρώστιες. Όλα περιέχουν τη Λεπτοσπείρωση , προστατεύοντας και εμάς και το σκύλο μας από την σοβαρότατη αυτή νόσο που προέρχεται από τα ποντίκια. Αυτός είναι και ο πιο σημαντικός λόγος εμβολιασμού για τη δημόσια υγεία.
Η πρόληψη από τα εξωπαράσιτα (ψύλλοι και τσιμπούρια), γίνεται κυρίως είτε με σπρέι είτε με αμπούλες, ανάλογα αν ο σκύλος μας είναι κοντότριχος ή μακρύτριχος αντίστοιχα. Τα σύγχρονα σκευάσματα έχουν μέσα τη δραστική ουσία φριπονίλη που παρέχει προστασία για ένα μήνα. Τα λουράκια δεν αποδίδουν το ίδιο. Ας μην ξεχνάμε ότι οι ψύλλοι αγαπάνε και τον άνθρωπο, ενώ τα τσιμπούρια μεταδίδουν την ερλιχίωση στο σκύλο, νόσο που πολλές φορές τον οδηγεί στο θάνατο.
Η διροφιλαρίαση ή το «σκουλήκι της καρδιάς» είναι νόσος που μεταδίδεται από σκύλο σε σκύλο με τα κουνούπια. Αν λοιπόν τσιμπηθεί ένας σκύλος από κουνούπι, μετά από αρκετό καιρό γίνεται καρδιοπαθής αφού η καρδιά του περιέχει μεγάλα σκουλήκια που εμποδίζουν τη φυσιολογική της λειτουργία. Η πρόληψη προϋποθέτει ένα «εμβόλιο» κάθε χρόνο ,που δρα σαν ασπίδα προστασίας. Υπάρχει και πρόληψη της νόσου με μηνιαία χορήγηση χαπιών, η οποία λόγω της ακρίβειας που πρέπει να δίνονται, κουράζει τον ιδιοκτήτη και ποτέ δεν τηρείται σωστά…
Τέλος, η λεϊσμανίαση είναι μια πολύ σοβαρή αρρώστια που ενδιαφέρει όλα τα θηλαστικά, ακόμα κι εμάς.
Μεταδίδεται από σκνίπες και η βασική διαφορά του ανθρώπου από το σκύλο, είναι ότι ενώ όλοι οι σκύλοι αρρωσταίνουν μετά το τσίμπημα της σκνίπας, στους ανθρώπους αφορά μόνο τις ειδικές ομάδες, δηλαδή αυτές που έχουν κακό ανοσοποιητικό σύστημα (βρέφη, ηλικιωμένοι, άτομα με βαριά νόσο – σάκχαρο, AIDS). Δηλαδή συνήθως δεν κινδυνεύουμε από το σκύλο μας, αλλά για να τον προστατεύσουμε τοποθετούμε ένα ειδικό λουράκι στο λαιμό του ανά 4 μήνες (υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι πρόληψης, αλλά αυτός θεωρείται ο πιο αποτελεσματικός).
Με όλα αυτά είναι σίγουρο πως μπορούμε να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο για τους τετράποδους φίλους μας, αφού η πρόληψη πάντα μας γλιτώνει από κακοτοπιές…
diagnovet
