Το
Thessalianews.gr φιλοξενεί πιο κάτω τη συγκλονιστική μαρτυρία δύο
φιλόζωων κυριών όπως τη μετέφεραν οι ίδιες σε εξειδικευμένα blogs.
Ελπίζουμε αυτή η κραυγή αγωνίας για τις συνθήκες διαβίωσης των ζώων στο
δημοτικό κυνοκομείο της Λάρισας, να συγκινήσει τους αρμόδιους ώστε να
κάνουν κάτι για τα δυστυχή τετράποδα.
Επίσης αν η
συμπεριφορά των υπαλλήλων που είναι επιφορτισμένοι με την φροντίδα των
σκυλιών, συνιστά παράβαση καθήκοντος η οποία έχει ως αποτέλεσμα την κακή
μεταχείριση των ζώων, ας επιληφθεί το ταχύτερο η δικαιοσύνη:
''Χθες
Παρασκευή πήγα στο κυνοκομείο για να πάρω τα κουτάβια να τα κατεβάσω
στην Αθήνα. Μπαίνοντας μέσα αντίκρισα ένα τριτοκοσμικό κόσμο. Παντού
νερά. Θερμοκρασία 5 βαθμοί. Καθώς πέρναγα ένα-ένα τα κλουβιά... άρχισα
να νιώθω ρίγος. Παντού αποστεωμένα σκυλάκια, φοβισμένα με απλανές
βλέμμα. Τρέμανε από το κρύο. Όλα βρεγμένα. Παίρνοντας κάπου 10 κλουβιά
άρχισα να συνειδητοποιώ κάτι. Κανένα μα κανένα κλουβί δεν είχε νερό και
φαγητό. Μάλιστα δεν υπήρχαν καν μπολ για φαγητό.
Προχωρώντας
κι΄ άλλο, βλέπω ένα μαύρο κουταβάκι μια σταλιά, να κάθεται τρέμοντας σε
μια γωνιά. Έτρεμε από το κρύο. Το κλουβί του μέσα στα νερά όπως και όλα
τα κλουβιά του κυνοκομείου. Η ματιά του όμως διαπεραστική. Δεν
σταμάτησε να με κοιτάζει στα μάτια. Μου μιλούσε: "Βγάλε με σε παρακαλώ
από δω. Δεν θα αντέξω για πολυ. Σώσε με. "Εκείνη τη στιγμή έβαλα τα
κλάματα, γιατι εκείνη τη στιγμή διαπίστωσα ότι σχεδόν όλα τα σκυλάκια
είχαν το ίδιο βλέμμα. Τα υπόλοιπα απλώς ήταν ήδη ζωντανά-νεκρά. Είχαν
παραδοθεί στην τύχη τους. Πιθανόν να παρακαλούσαν να ήταν ήδη νεκρά.
Υποσχέθηκα
σε αυτό το κουτάβι να το πάρω φεύγοντας αλλά δεν τα κατάφερα. Μέσα στον
πανικό για να προλάβω να πάρω τα άλλα σκυλάκια δεν το βρήκα. Σου
υπόσχομαι όμως ότι θα σε πάρω από εκεί, στο υπόσχομαι.
Προχωρώντας
πιο κάτω είδα ένα όμορφο μεγαλοπρεπές μεγαλόσωμο σκυλί. Το πόδι του
ήταν μαζεμένο ψηλά σαν να ήταν ατροφικό. θυμάμαι ότι του χαμογέλασα,
είμαι σίγουρη ότι του μίλησα δεν θυμάμαι όμως αν το χάιδεψα. Δεν θυμάμαι
γαμώτο. Ήταν πολύ σημαντικό για αυτόν. Δεν πρέπει να τον έχουν χαϊδέψει
ποτέ. Ελπίζω να σε χάιδεψα. Το βλέμμα του άδειο, νεκρό. Καθόταν
συνέχεια όρθιο και ακίνητο σε μια γωνιά. Παρ΄ όλη την φασαρία δεν
αντέδρασε ούτε μια στιγμή.
Ο μεγαλοπρεπής κύριος
Μια
οικογένεια πέρασε να δει τα σκυλάκια. Αυτού του σκυλιού όμως δεν του
ρίξανε ούτε μια ματιά. Ούτε ένα σχόλιο. Σαν να μην υπήρχε. Σαν να ήταν
ένα φάντασμα.
Όταν
κάποια στιγμή τους ρίξανε φαγητό (για να μας κλείσουν τα μάτια) το
πέταξαν στο βρεγμένο πάτωμά τους. Μπερδεμένο μαζί με τα κόπρανά τους.
Τρώγανε σαν λυσσασμένα. Το ένα δάγκωνε το άλλο. Δεν ξέρω από πότε είχαν
να φάνε.
Παρακάτω ένα καθαρόαιμο κόκερ. Το τρίχωμά του είχε τόσο μπερδευτεί που ήταν σαν να είχε όγκο στα πόδια του... Και αυτό βρεγμένο.
Πιο κάτω μια μητέρα με έξι νεογέννητα κουτάβια. Όλα μαζί μαζεμένα σε μια βρεγμένη γωνιά, προσπαθούσαν να ζεσταθούν μεταξύ τους.
Δεν
θα δώσω λεπτομέρειες για την σωματική βία που άσκησαν οι υπάλληλοι
γιατί το μόνο που με ενδιαφέρει είναι τα σκυλάκια και δεν θέλω να σας
αποσπάσω την προσοχή από αυτά ούτε στιγμή. Σας ικετεύω! σώστε τα!
Υιοθετήστε τα! Βγάλτε τα από εκεί.
Θα σε βγάλω μαύρο κουταβάκι. Και εσένα μεγαλοπρεπή κύριε. Σας το υπόσχομαι. Θα σας βγάλω...''
animalspress.blogspot.com Σταυρούλα Φ.
Μια ακόμα μαρτυρία
Κυνοκομείο
Λάρισας: Εικόνες αίσχους!! Εικόνες ντροπής!!Εγκλήματα που διαπράττονται
εις βάρος αθώων πλασμάτων επειδή κάποιοι βαριούνται κυριολεκτικά να
δουλέψουν, καταγγέλλει η Κατερίνα Μ.
Αυτά
συμβαίνουν στο δημοτικό τυροκομείο Λάρισας... Σήμερα πάλι για άλλη μια
φορά η εικόνα ήταν ίδια. Σκελετωμένα κουτάβια, χωρίς φαγητό, μέσα στα
νερά και η θερμοκρασία μόλις 5 βαθμούς . Οι κοιλίτσες τους γεμάτες
σκουλήκια, μανούλες με νεογέννητα κουτάβια μέσα στα νερά..
Πέντε
μέτρα πιο πέρα (κυριολεκτικά 5 μέτρα πιο πέρα) Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣ
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ.. Μέσα στο γραφείο των υπάλληλων επικρατούσε μια διαφορετική
ατμόσφαιρα. Η δυστυχία εκεί μέσα δεν φτάνει... Ένα δεντράκι
χριστουγεννιάτικο στολισμένο με λαμπάκια να αναβοσβήνουν, μουσικούλα στο
ραδιόφωνο χαρμόσυνη στο κλίμα των ημερών , η ζεστή αφόρητη (παρ' όλη
την ακρίβεια του πετρελαίου εκεί μέσα πάντα η θέρμανση είναι σε πλήρη
λειτουργία...) και η κτηνίατρος στο γραφείο της ανέμελη και χαρούμενη να
ασχολείται με τον υπολογιστή της. Η άλλη υπάλληλος έπινε τον καφέ
της...
Πάντα
απορούσα με τις δικλείδες ασφάλειας που λειτουργούν στο μυαλό ορισμένων
ανθρώπων , που όση δυστυχία και να επικρατεί γύρω τους δεν τους
αγγίζει. Άλλα αυτό που είδα σήμερα ξεπερνά κάθε όριο.
Όταν
της είπα ότι θα πάρω δυο κουτάβια γιατί είναι σε άθλιες συνθήκες και
δεν πρόκειται να ζήσουν μου απάντησε " Έτσι είναι αυτά , δεν επιβιώνουν
όλα..." Και αφού έφερε τα κουταβάκια, δυο αφυδατωμένα, υποσιτισμένα,
σκελετωμένα με υποθέρμια κουτάβια που το κλουβί τους ήταν γεμάτο
διάρροια τα πήρε για να τα εμβολιάσει... Ε , όχι η άγνοια έχει και τα
όριά της... Εντάξει δεν θέλει να δουλέψει, δεν την ενδιαφέρουν τα σκυλιά
του κυνοκομείου, το καταλάβαμε. Τα Χριστούγεννα είναι μια όμορφη εποχή
για να επιτρέψουμε κάτι τέτοια πράγματα να μας χαλάσουν την διάθεση...
Αλλά να εμβολιάζουμε κουτάβια που είναι ένα βήμα πριν τον θάνατο
δίνοντας τους την οριστική κλωτσιά προς αυτόν, ε αυτό παραπάει. Και όλα
αυτά για να είναι νομότυπη. Αν ήθελε όμως να είναι νομότυπη να τα είχε
φροντίσει, να είχε εξασφαλίσει την ευζωία τους όλο αυτό το διάστημα που
αργοπέθαιναν εκεί μέσα, αλλά οι υποχρεώσεις της όχι δεν περιορίζονται
στο να εμβολιάσει τα σκυλιά ένα λεπτό πριν φύγουν από αυτό το
κολαστήριο.
Τελικά
και αφού την απείλησα ότι αν τα εμβολιάσει θα την καταγγείλω στον
κτηνιατρικό σύλλογο, με έβαλε ο διευθυντής του κυνοκομείου να υπογράψω
μια υπεύθυνη δήλωση ότι τα συγκεκριμένα κουτάβια τα παίρνω με δική μου
ευθύνη. Ε, λοιπόν με δική μου απόλυτη ευθύνη παίρνω αυτά τα δυο πλάσματα
από αυτή την κόλαση και τώρα κοιμούνται πάνω σε μια ζεστή κουβέρτα. Με
δική μου ευθύνη αποπαρασιτώθηκαν και φάγανε φαγάκι για κουτάβια. Με δική
μου ευθύνη για πρώτη φορά στην μέχρι τώρα σύντομη ζωή τους ένιωσαν
αγκαλιά και φιλάκια. Με δική μου ευθύνη έχουν μια ελπίδα να ζήσουν. ΜΕ
ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΕΥΘΥΝΗ!!
Και
τώρα ζητάμε εγώ και η Σταυρούλα Φ., χάρη στην οικονομική βοήθεια της
οποίας έβγαλα αυτά τα δυο πλασματάκια από εκεί μέσα, οποιοδήποτε τρόπο
μπορεί να βοηθήσει ο καθένας για να βγάλουμε και άλλα σκυλάκια από εκεί.
Το δικό μου τηλέφωνο είναι 6978776965 και το τηλέφωνο του κυνοκομειου 2417722721
Δείτε τα video από την επίσκεψη στο κυνοκομείο Λάρισας και την όχι και πολύ φιλόξενη συμπεριφορά των υπευθύνων.
thessalianews.gr
