Αυτές τις ημέρες στις περιοχές του Πολυγύρου, των Ν. Μουδανιών και της Καλαμαριάς (Κ. και Ν.Δ. Χαλκιδική) λειτουργεί συνεργείο για στειρώσεις, καταπολέμηση εσωτερικών (σκουλίκια κ.λπ) και εξωτερικών (ψίλλοι, μήκυτες, τσιμπούρια κ.λπ) παρασίτων και εμβολιασμούς κατά της λίσσας των αδέσποτων γάτων και σκύλων.
Η όλη προσπάθεια υποστηρίζεται, όπως πληροφορήθηκα, από την «Φιλοζωϊκή, Ορειβατική και Οικολογική Ένωση Χαλκιδικής» με έδρα τον Πολύγυρο (τηλ. 6937003232, Ρεβέκα Παπαδοπούλου), τρεις έλληνες κτηνιάτρους (Ελένη Νιτσοτόλη και Διομήδης Βασιλειάδης από τα Ν. Μουδανιά και Μαρία Πεγιά από τη Ν. Καλλικράτεια) και το Δήμο Ν. Προποντίδας, που παρεχώρησε τροφή και καταλύμματα.
Θα εξυπηρετηθούν καλύτερα οι κάτοικοι της περιοχής του Πολυγύρου μέχρι την ερχόμενη Τετάρτη, επειδή στη συνέχεια θα μεταφερθεί το συνεργείο στη Ν. Καλλικράτεια. Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι δυστυχώς από την πλευρά του Δήμου Πολυγύρου σημειώθηκε μια καθυστέρηση (τουλάχιστον) στις απαιτούμενες διαδικασίες παραχώρησης, για το συγκεκριμένο σκοπό, του κατάλληλου χώρου (κυνοτροφείου). Και επί τη ευκαιρία θα πρέπει να πω ότι και οι οκτώ (8) σκύλοι, «φιλοξενούμενοι» στο προαναφερόμενο κυνοτροφείο, θα πρέπει επίσης να τύχουν της ανάλογης περίθαλψης από το συνεργείο...
Επειδή ενδεχομένως μπορεί να κατηγορηθώ από ορισμένους (όχι ασφαλώς καλόπιστους) για την πρωτοβουλία υποστήριξης μιας τέτοιας προσπάθειας, διευκρινίζω από την αρχή ότι δεν γνωρίζω ούτε πρόσωπα, ούτε άλλες λεπτομέρειες του προγράμματος με το οποίο προφανώς και δεν έχω καμμιά σχέση. Απλά διαπιστώνοντας ότι το πρόβλημα των αδέσποτων στη Χαλκιδική θα πρέπει άμεσα και ριζικά να αντιμετωπισθεί, επισκέφθηκα το συνεργείο με το φίλο μου Γιώργο Α. Βασιλάκη, δάσκαλο, μεταφέροντας εκεί διάφορα ζώα. Γιατί το πρόβλημα των αδέσποτων, όπως είναι σε όλους γνωστό, έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, καθώς διάφοροι «φιλόζωοι» (τρομάρα τους) αμολούν τα κατοικίδιά τους ... μετά το τέλος των καλοκαιρινών διακοπών τους στη Χαλκιδική, η οποία καλείται, όπως και σε πολλά άλλα ζητήματα, να το αντιμετωπίσει.
Για όσως ενδεχομένως θα ...πρότειναν τη λύση με φόλα ή θανάτωση των άμοιρων ζώων (δυστυχώς υπάρχουν και τέτοιοι) με το γνωστό ...επιχείρημα ότι «εδώ πεινάνε άνθρωποι τα ζώα θα βλέπουμε» τους παραπέμπω στη ρήση μιας βουλευτού του Ολανδικού κοινοβουλίου, της Marianne Thieme: «Αν θέλουμε να οικοδομήσουμε μια δίκαιη κοινωνία που να στηρίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό, αλλά και να κληροδοτήσουμε ένα υγιές και ασφαλές περιβάλλον στις μελλοντικές γενιές, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η προστασία των ζώων».
Γιάννης Κύρκου Αικατερινάρης
αρχιτέκτων
