Τα οφέλη της στείρωσης στην υγεία του ζώου
- Από μία αυστηρά ιατρική οπτική γωνία, η στείρωση μπορεί να βελτιώσει και να παρατείνει τη ζωή ενός κατοικίδιου. Τα σημαντικότερα οφέλη της στείρωσης είναι:
- Θεαματική μείωση της πιθανότητας εμφάνισης καρκίνου. Τα αστείρωτα θηλυκά σκυλιά έχουν 16 φορές περισσότερες πιθανότητες για καρκίνο του στήθους από όσα στειρώθηκαν πριν τον πρώτο οίστρο τους (σε ηλικία 8 – 12 μηνών). Αν στειρώσουμε ένα ζώο πριν τον πρώτο οίστρο, η πιθανότητα εμφάνισης αυτού του καρκίνου είναι μόλις 1%, αν το στειρώσουμε σε ηλικία 2 χρόνων το αντίστοιχο ποσοστό είναι 5%. Επίσης, είναι αδύνατο να εμφανισθεί καρκίνος των ωοθηκών ή της μήτρας σε ένα στειρωμένο θηλυκό. Ανάλογα είναι και τα αποτελέσματα στα αρσενικά σκυλιά, όσον αφορά τα είδη καρκίνου των γεννητικών οργάνων.
- Εξάλειψη του κινδύνου κάποιων λοιμώξεων. Για παράδειγμα, ένα μη στειρωμένο θηλυκό μπορεί να παρουσιάσει μία λοίμωξη γνωστή ως πυομήτρα, που συνήθως είναι θανατηφόρα αν δεν εγχειρισθεί το ζώο. Με τη στείρωση, ωοθήκες και μήτρα αφαιρούνται, συνεπώς αυτός ο κίνδυνος δεν υφίσταται πλέον. Στα αρσενικά η στείρωση μειώνει σημαντικά τις πιθανότητες λοιμώξεων του προστάτη.
- Μείωση της τάσης φυγής στο ζώο και όλων των συνεπειών που μπορεί αυτή να έχει. Όταν το αρσενικό μυρίσει κάποια θηλυκιά σε οίστρο (ακόμη και από χιλιόμετρα μακριά) το μόνο που θέλει είναι να βρει τη συγκεκριμένη σκυλίτσα. Οι κίνδυνοι για ένα ζώο που φεύγει από το σπίτι είναι πολλοί: τροχαία ατυχήματα, κλοπή, καυγάδες με άλλα αρσενικά, φόλες ή μπορεί ακόμη και να χαθεί.
- Εκτός από τα οφέλη στην υγεία του ζώου, υπάρχουν και άλλα που σχετίζονται με την συμπεριφορά του. Η επιθετικότητα, οι δυσκολίες στην εκπαίδευση, το παρατεταμένο γαύγισμα ή ουρλιαχτό, η μανία καταστροφής αντικειμένων, όλα σχετίζονται με το ένστικτο της αναπαραγωγής. Ακόμη, το μαρκάρισμα της περιοχής του αρσενικού με ούρα και η συγκέντρωση πολλών αρσενικών όταν η θηλυκιά βρίσκεται σε οίστρο είναι δυσάρεστες καταστάσεις που θα εξαφανιστούν με τη στείρωση.
Με όλα τα παραπάνω οφέλη της στείρωσης, μου είναι δύσκολο να καταλάβω γιατί κάποιοι επιμένουν να μην στειρώνουν τα ζώα τους. Μερικοί από τους λόγους που επικαλούνται, είναι:
- «Ο σκύλος μου θα γίνει τεμπέλης και θα παχύνει».
Στην πραγματικότητα δεν είναι η στείρωση που οδηγεί στην αύξηση του βάρους ενός ζώου, αλλά η μετάβαση από την εφηβεία στην ώριμη ηλικία. Οι ανάγκες του σε θερμίδες μειώνονται, όπως ακριβώς στους ανθρώπους. Θα πρέπει λοιπόν να φροντίζουμε την εξισορροπημένη διατροφή του και την καθημερινή του άσκηση.
- «Θέλω να είναι καλός φύλακας του σπιτιού μου».
Στειρωμένος ή όχι, ο σκύλος σας νιώθει πως το σπίτι σας είναι και δικό του σπίτι και θα το προστατέψει με αυτοθυσία, αν χρειαστεί. Ο μη στειρωμένος σκύλος έχει την τάση να επεκτείνει την «περιοχή του» και ίσως σας φέρει σε δύσκολη θέση αν επιτεθεί σε κάποιον που δεν πρέπει (π.χ. σε καλεσμένο του γείτονά σας!).
- «Θέλω να βιώσουν τα παιδιά μου το θαύμα της γέννησης».
Το συνιστώ μόνο στην περίπτωση που θέλετε τα παιδιά σας να βιώσουν και την τραγωδία του θανάτου των κουταβιών. Πιο κατάλληλες είναι οι εκπαιδευτικές βιντεοκασέτες.
- «Θα ηρεμίσει πιο πολύ αν γεννήσει μία φορά».
Φυσικά, μία σκυλίτσα είναι πιο ήρεμη όσο μεγαλώνει κουτάβια, αυτό όμως είναι παροδικό. Θα ηρεμίσει ούτως ή άλλως με την ηλικία, είτε στειρωθεί είτε όχι.
- «Δεν θέλω να στειρώσω το ζώο μου γιατί δε θα μου άρεσε να στειρώσουν εμένα».
Οι σκύλοι δεν αντιλαμβάνονται τον έρωτα όπως εμείς, δεν έχουν ψυχολογικά κίνητρα ούτε ζευγαρώνουν για ευχαρίστηση. Είναι καθαρά ένα ένστικτο που βασίζεται στις ορμόνες τους και μόνο. Απόδειξη γι’ αυτό αποτελεί το γεγονός πως δεν υπάρχει περίπτωση να ζευγαρώσουν δύο σκυλιά αν το θηλυκό δεν βρίσκεται σε οίστρο. Είναι λάθος να αποδίδουμε στα ζώα μας ανθρώπινα χαρακτηριστικά.
- «Έχω καθαρόαιμο και θέλω να κερδίσω χρήματα από τις γέννες του».
Για μία επιτυχημένη γέννα πρέπει να ξοδέψουμε αρκετά χρήματα: τακτικά check up της μητέρας, ιατρική παρακολούθηση και εμβολιασμοί των κουταβιών, ειδική διατροφή και πιθανόν φάρμακα και βιταμίνες. Επιπλέον, για δύο μήνες ή περισσότερο θα πρέπει να τα ταΐζετε, να τα καθαρίζετε, να ανέχεστε τον θόρυβο και τις ζημιές τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι προετοιμασμένοι για όλα αυτά. Καλύτερα να αφήσετε την αναπαραγωγή των καθαρόαιμων στους εκτροφείς, που διαθέτουν τους κατάλληλους χώρους και τις απαραίτητες γνώσεις.
