Αδέσποτα
ζώα, είναι τα ζώα χωρίς "δεσπότη", χωρίς ιδιοκτήτη. Μόνον ο
χαρακτηρισμός "αδέσποτα" δηλώνει καθαρά ότι είναι κάτι που εμείς (οι
άνθρωποι) προκαλέσαμε.
Στη φύση, υπήρχε πλήρης ισορροπία μεταξύ των ζωντανών οργανισμών και όλα τα πλάσματα ζούσαν ελεύθερα και ασφαλή. Η πολιτισμική εξέλιξη, που εμείς καταφέραμε, εγκλώβισε τα ζώα, αβοήθητα, σε δρόμους, τσιμεντένια κτίρια και περιοχές άγονες. Και ενώ εμείς δημιουργήσαμε το "πρόβλημα", το διαιωνίζουμε, αλλά το τραγικότερο είναι ότι αντιδρούμε σε αυτό και αρνητικά.
Ο μέσος όρος ζωής των αδέσποτων είναι 3 χρόνια.
Δυστυχήματα, ασθένειες, επιπλοκές γέννας, ασιτία δεν επιτρέπουν σε αυτά να ζήσουν περισσότερο.
Στο σκύλο, η διάρκεια της αναπαραγωγικής ζωής του είναι περίπου 8 χρόνια. Ο σκύλος κάνει δυο τοκετούς ανά έτος. Σε κάθε τοκετό γεννιούνται 8 έως 10 κουτάβια, άρα μιλούμε για 16 έως 20 κουτάβια, ανά έτος, για τα αδέσποτα σκυλιά που ζευγαρώνουν ελεύθερα. Έτσι κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής ζωής τους, αν αυτά ζήσουν 6-8 χρόνια, γεννιούνται 96-120 κουτάβια από κάθε αδέσποτο θηλυκό. Από αυτά τα κουτάβια τα μισά είναι θηλυκά, με αποτέλεσμα η ιστορία να επαναλαμβάνεται και η κατάσταση, διαρκώς, να επιδεινώνεται.
Στη γάτα, η διάρκεια αναπαραγωγικής ζωής της είναι 7-8 χρόνια. Η γάτα κάνει 3 τοκετούς, ανά έτος και σε κάθε τοκετό γεννά 4-6 γατάκια, άρα γεννά περίπου 12-18 γατάκια το έτος. Επομένως σε 7-8 χρόνια αν ζήσει η γάτα, γεννά 96-144 γατάκια, από τα οποία τα μισά περίπου είναι θηλυκά. Τα νούμερα είναι τραγικά και μιλούν από μόνα τους.
Το δυστύχημα είναι ότι στα προηγούμενα νούμερα προστίθεται και ένας μεγάλος αριθμός ζώων από ιδιοκτήτες που παράτησαν τα δικά τους ζώα, επειδή είτε τα βαρέθηκαν, είτε ήταν περίοδος διακοπών και δεν είχαν τί να τα κάνουν καθώς και από ιδιοκτήτες, που όταν γεννούν τα θηλυκά τους ζώα, παρατούν τα μικρά, γιατί δεν ξέρουν πού να τα δώσουν.
Στη φύση, υπήρχε πλήρης ισορροπία μεταξύ των ζωντανών οργανισμών και όλα τα πλάσματα ζούσαν ελεύθερα και ασφαλή. Η πολιτισμική εξέλιξη, που εμείς καταφέραμε, εγκλώβισε τα ζώα, αβοήθητα, σε δρόμους, τσιμεντένια κτίρια και περιοχές άγονες. Και ενώ εμείς δημιουργήσαμε το "πρόβλημα", το διαιωνίζουμε, αλλά το τραγικότερο είναι ότι αντιδρούμε σε αυτό και αρνητικά.
Ο μέσος όρος ζωής των αδέσποτων είναι 3 χρόνια.
Δυστυχήματα, ασθένειες, επιπλοκές γέννας, ασιτία δεν επιτρέπουν σε αυτά να ζήσουν περισσότερο.
Στο σκύλο, η διάρκεια της αναπαραγωγικής ζωής του είναι περίπου 8 χρόνια. Ο σκύλος κάνει δυο τοκετούς ανά έτος. Σε κάθε τοκετό γεννιούνται 8 έως 10 κουτάβια, άρα μιλούμε για 16 έως 20 κουτάβια, ανά έτος, για τα αδέσποτα σκυλιά που ζευγαρώνουν ελεύθερα. Έτσι κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής ζωής τους, αν αυτά ζήσουν 6-8 χρόνια, γεννιούνται 96-120 κουτάβια από κάθε αδέσποτο θηλυκό. Από αυτά τα κουτάβια τα μισά είναι θηλυκά, με αποτέλεσμα η ιστορία να επαναλαμβάνεται και η κατάσταση, διαρκώς, να επιδεινώνεται.
Στη γάτα, η διάρκεια αναπαραγωγικής ζωής της είναι 7-8 χρόνια. Η γάτα κάνει 3 τοκετούς, ανά έτος και σε κάθε τοκετό γεννά 4-6 γατάκια, άρα γεννά περίπου 12-18 γατάκια το έτος. Επομένως σε 7-8 χρόνια αν ζήσει η γάτα, γεννά 96-144 γατάκια, από τα οποία τα μισά περίπου είναι θηλυκά. Τα νούμερα είναι τραγικά και μιλούν από μόνα τους.
Το δυστύχημα είναι ότι στα προηγούμενα νούμερα προστίθεται και ένας μεγάλος αριθμός ζώων από ιδιοκτήτες που παράτησαν τα δικά τους ζώα, επειδή είτε τα βαρέθηκαν, είτε ήταν περίοδος διακοπών και δεν είχαν τί να τα κάνουν καθώς και από ιδιοκτήτες, που όταν γεννούν τα θηλυκά τους ζώα, παρατούν τα μικρά, γιατί δεν ξέρουν πού να τα δώσουν.