Είναι
μέρος του προσωπικού "Οδηγού επιβίωσης" που έχω για τη Μάρθα. Δυστυχώς
δε θυμάμαι τις πηγές (τα site) απ' όπου συγκέντρωσα τις παρακάτω
πληροφορίες. Ό,που υπάρχουν λάθη ΗΛΙΑ σε παρακαλώ να επέμβεις. Έπεται
συνέχεια...Με τον όρο πρώτες βοήθειες εννοούμε τις άμεσες εκείνες ενέργειες που πρέπει να κάνει ο ιδιοκτήτης του σκύλου, ώστε να μην επιδεινωθεί η κατάσταση του ζώου μετά από ένα συμβάν π.χ. δηλητηρίαση, τραυματισμός, δάγκωμα φιδιού κ.λ.π. Οι πρώτες βοήθειες λοιπόν δεν είναι η οριστική θεραπεία του προβλήματος, αλλά ένας τρόπος να βοηθήσουμε το ζώο που πάσχει ώστε να σταθεροποιηθεί η κατάστασή του μέχρι να το δει ο κτηνίατρος. Οι γνώσεις παροχής πρώτων βοηθειών στον σκύλο όταν βρίσκεται σε χώρο ή χρόνο όπου η άμεση πρόσβαση σε κτηνιατρική βοήθεια είναι δύσκολη, μπορεί ακόμη και να σώσουν τη ζωή του.
Χρήσιμο είναι να έχετε μαζί σας το τηλέφωνο του κτηνιάτρου που παρακολουθεί τον σκύλο σας, ώστε μέσω κινητού τηλεφώνου να μιλήσετε απευθείας μαζί του. Για ακόμα μεγαλύτερη ασφάλεια, να μάθετε ακόμη 2-3 τηλέφωνα κτηνιάτρων, πέρα από τον μόνιμο. Αχρείαστα να είναι, αλλά αν συμβεί κάτι καλό είναι να είστε οργανωμένοι ώστε και χρόνο να κερδίσετε και το σκυλί σας να θεραπευτεί.
Μερικά σταθερά βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε για να βοηθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τον τραυματισμένο σκύλο:
• Κατ’ αρχήν τον μεταφέρουμε σε ένα σημείο που δε μπορεί να πέσει ή να χτυπήσει.
• Προσπαθούμε όσο γίνεται ψύχραιμα και πάντα χωρίς φωνές και κλάματα να του δείξουμε ότι είμαστε δίπλα του.
Προσοχή! Η αγωνία και το τρέμουλό του πολλαπλασιάζεται όταν μας νιώθει πανικόβλητους και ανασφαλείς.
• Μην ξεχνάτε ότι ένα τραυματισμένο σκυλί μπορεί να δαγκώσει το χέρι σας από το φόβο του, γι’ αυτό προσέξτε το στόμα του κάθε φορά που θέλετε να δώσετε τις πρώτες βοήθειες.
Ας δούμε όμως τις πιο συνηθισμένες περιπτώσεις και πώς εμείς θα τις αντιμετωπίσουμε.
1. Γδαρσίματα. Καθαρίστε την πληγή, και χρησιμοποιείστε αντισηπτικό.
2. Τραυματισμός – Αιμορραγία.
Αν το ζώο σας τραυματιστεί, τότε εκτός από τις κραυγές πόνου θα διαπιστώσετε ότι π.χ. κουτσαίνει αν έχει σκίσει το πόδι του και φυσικά θα δείτε την πληγή. Αν έχει κοπεί κάποιο αιμοφόρο αγγείο, τότε προκαλείται περισσότερο ή λιγότερο σοβαρή αιμορραγία. Το αίμα είτε θα έχει σκούρο κόκκινο χρώμα και θα ρέει αργά και σταθερά (φλεβική αιμορραγία), είτε θα έχει ζωηρό κόκκινο χρώμα και θα ρέει «κατά ριπάς» … σαν συντριβάνι (αρτηριακή αιμορραγία).
Αντιμετώπιση: Μείνετε ψύχραιμοι. Μην τα χάνετε λόγω της απώλειας αίματος. Ξεπλύνετε με καθαρό νερό την πληγή. Με μία γάζα ή ένα τσιμπιδάκι αφαιρέστε τα τυχόν ξένα σώματα, π.χ. θραύσματα γυαλιών, αγκάθια, κ.λ.π. Ξεπλύνετε καλά με οξυζενέ. Αν η αιμορραγία είναι φλεβική, πιέστε σφιχτά την πληγή με ένα ύφασμα, ένα ρούχο ή ένα μαντήλι και η αιμορραγία θα σταματήσει. Αν όχι, επαναλάβετε μέχρι να σταματήσει. Αν η αιμορραγία είναι αρτηριακή, τότε δέστε σφιχτά το ύφασμα ή το μαντήλι λίγα εκατοστά πιο πάνω από την πληγή. Κάθε 20 λεπτά να χαλαρώνετε το σφίξιμο για 5 λεπτά ώστε να μην νεκρωθεί το άκρο (κίνδυνος γάγγραινας). Αν το τραύμα βρίσκεται σε σημείο που δεν δένεται, πιέστε το δυνατά με το χέρι σας και κρατήστε το έτσι μέχρι να φτάσεται στον κτηνίατρο.
3. Κάταγμα (σπάσιμο) – εξάρθρωμα (στραμπούληγμα).
Σε περίπτωση κατάγματος, ο πόνος είναι ιδιαίτερα έντονος στην ψηλάφιση. Παρατηρείται πρήξιμο και το ζώο δεν στηρίζεται στο άκρο αυτό (αδυναμία στήριξης). Στο εξάρθρωμα η εικόνα είναι ίδια, με την διαφορά πως σε πιο ελαφριές περιπτώσεις το ζώο αν και διστακτικά, μπορεί να πατάει το πόδι του.
Αντιμετώπιση: Επειδή τα άκρα των σπασμένων οστών είναι πιθανό να τραυματίσουν τους μυς, τους συνδέσμους, τους τένοντες, αγγεία και νεύρα, επιβάλλεται η ακινητοποίησή τους. Με ένα ίσιο κομμάτι ξύλο, μια διπλωμένη εφημερίδα ή κάποιο παρόμοιο αντικείμενο κατασκευάζουμε νάρθηκα και τον δένουμε στο σπασμένο άκρο ώστε αυτό να είναι ακινητοποιημένο. Αν το κάταγμα είναι ανοιχτό, έχει δηλαδή σκιστεί το δέρμα, τότε ξεπλένουμε με άφθονο νερό και αφού εφαρμόσουμε τον νάρθηκα καλύπτουμε την πληγή με καθαρό ύφασμα. Περιορίστε όλες τις κινήσεις του σκύλου κατά τη μεταφορά του στο γιατρό.
4. Ηλίαση ή Θερμοπληξία.Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν γρήγορη αναπνοή, απώλεια συνείδησης, εμετό, σπασμούς. Η θερμοκρασία του σώματος του ανέρχεται σε υψηλά επίπεδα (40-41 βαθμούς. Η φυσιολογική θερμοκρασία του σκύλου είναι 38-39 βαθμοί Κελσίου). Ο κίνδυνος θανάτου είναι άμεσος, λόγω αφυδάτωσης.
Αντιμετώπιση: Το ζώο πρέπει να μεταφερθεί σε δροσερό, καλά αεριζόμενο χώρο. Ρίξτε άφθονο κρύο νερό σε όλο του το σώμα για πολύ ώρα για να ρίξετε τη θερμοκρασία του σώματος του. Αν είναι δυνατόν, βάλτε το ζώο σε δροσερό νερό μέχρι το λαιμό για 10 λεπτά και βάλτε πάγο στο κεφάλι του. Μεταφέρετε το στον κτηνίατρο όταν τα συμπτώματα αρχίσουν να υποχωρούν.
Πρόληψη: Κυρίως φροντίστε να είναι άνετες οι συνθήκες ταξιδιού του ζώου σας, σε καλά, άνετα και εξαεριζόμενα κλουβιά, με συχνές στάσεις για περπάτημα και για να πιει νερό. Ποτέ μην αφήνετε το σκύλο σας μόνο του μέσα στο αυτοκίνητο. Ούτε για λίγο, ούτε με ανοιχτά παράθυρα! Ποτέ μην αφήνετε το σκύλο σας δεμένο στον ήλιο. Μην αφήνετε ποτέ το σκύλο σας εκτεθειμένο στον ήλιο για περισσότερα από 10 λεπτά. Βεβαιωθείτε πως ο σκύλος σας, όπου κι αν βρίσκεται, έχει σκιά και δροσερό νερό.
5. Υποθερμία.
Είναι το αποτέλεσμα της πολύωρης έκθεσης σε ψύχος, ζώων που είναι κουρασμένα. Η θερμοκρασία του σώματος πέφτει κάτω από τους 37 ή και τους 36 βαθμούς (Η φυσιολογική θερμοκρασία του σκύλου είναι 38-39 βαθμοί Κελσίου). Το ζώο εμφανίζει έντονη αδυναμία, ανορεξία και είναι «κρύο» στην ψηλάφιση.
Αντιμετώπιση: Να μεταφερθεί το ζώο σε ζεστό χώρο, όχι όμως πολύ κοντά σε θερμαντική πηγή. Συμπληρωματικά, σκεπάστε το με μία κουβέρτα και δώστε του από το στόμα με σύριγγα νερό με ζάχαρη (μικρή ποσότητα: 10-15 εκ. κάθε μισή ώρα).
6. Κρυοπαγήματα.
Ο σκύλος μπορεί να υποφέρει από κρυοπαγήματα στα αυτιά, τα πόδια και την ουρά. Συνήθη συμπτώματα είναι η χλωμή και στιλπνή επιδερμίδα που κοκκινίζει και πονάει. Βάλτε αμέσως τον σκύλο σε ένα ζεστό μέρος. Ξεπαγώστε τις προσβεβλημένες περιοχές τοποθετώντας ζεστές υγρές πετσέτες οι οποίες πρέπει να αλλάζονται τακτικά. Συνεχίστε μέχρις ότου οι προσβεβλημένες περιοχές κοκκινίσουν. Σοβαρά κρυοπαγήματα μπορούν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες βλάβες σε αυτιά και πόδια και για αυτό τον λόγο θα πρέπει οπωσδήποτε ο κτηνίατρος να εξετάσει τις πληγές.
7. Εγκαύματα.
Ξεπλύνετε την περιοχή με κρύο νερό. Μπορεί να είναι απαραίτητο να ψαλιδιστεί η τρίχα γύρω από το έγκαυμα, για να κρατηθεί η «πληγή» καθαρή. Για πρώτου βαθμού εγκαύματα (κόκκινο δέρμα και καμένο τρίχωμα) απλώστε οποιαδήποτε αλοιφή για εγκαύματα. Για χημικά εγκαύματα πλύνετε με νερό το δέρμα για 10 με 15 λεπτά πριν πάτε τον σκύλο στον κτηνίατρο.
8. Τραύμα στο μάτι.
Μην επιδιώξετε να βγάλετε οποιοδήποτε ξένο σώμα από το μάτι. Ακινητοποιήστε τον σκύλο για να μην αυτοτραυματισθεί και πηγαίνετε αμέσως στον κτηνίατρο.
9. Πνιγμός.
Κρατήστε τον σκύλο ανάποδα 10 με 15 δευτερόλεπτα και ανοίξτε το στόμα του για να δείτε αν είναι κάποιο αντικείμενο ορατό. Εάν έχετε κατάλληλες γνώσεις κάνετε καρδιοπνευμονική ανάνηψη ή τεχνητή αναπνοή. Κρατήστε το ζώο ζεστό τυλίγοντάς το με μια κουβέρτα και πηγαίνετε στον κτηνίατρο.
10. Κατάποση αντικειμένων.
Εάν ο σκύλος σας έχει καταπιεί ένα αντικείμενο που δεν μπορεί να το χωνέψει, οδηγήστε τον στον κτηνίατρο. Μην προκαλέσετε εμετό γιατί το αντικείμενο μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη βλάβη.
11. Σοκ.Είναι η αντίδραση του οργανισμού σε κάθε σοβαρό τραυματισμό, και μπορεί να αποτελέσει απειλή ακόμη και για την ζωή του ζώου καθώς περιορίζει αισθητά την παροχή αίματος προς τον εγκέφαλο και άλλα ζωτικά όργανα.
Τα συμπτώματα είναι χλωμά ούλα, κρύες πατούσες, ταχυκαρδία (πάνω από 150 σφυγμούς το λεπτό) και γρήγορη αναπνοή.
Ανασηκώστε το πίσω μέρος του σώματος του σκύλου, τυλίξτε τον ζεστά και μεταφέρετέ τον άμεσα στον κτηνίατρο χωρίς να ασχοληθείτε καθόλου με οποιοδήποτε άλλο μικροτραυματισμό.
12. Ηλεκτροπληξία.Τα παιχνιδιάρικα κουτάβια μπορούν να μασήσουν ηλεκτρικά καλώδια και να πάθουν ηλεκτροπληξία. Ποτέ μην αγγίζετε ζώο το οποίο έρχεται σε επαφή με ηλεκτρικό καλώδιο. Κλείστε το γενικό διακόπτη ρεύματος και με ένα στεγνό ξύλο απομακρύνετε το σκύλο από το καλώδιο. Ζητείστε άμεσα τη βοήθεια του κτηνίατρου. Η ηλεκτροπληξία μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα στη γλώσσα και το στόμα. Μπορεί να παρατηρηθεί έντονη σιελόρροια και αναπνευστικά προβλήματα. Πολύ έντονο ηλεκτρικό σοκ μπορεί να προκαλέσει απώλεια των αισθήσεων ή θάνατο.
13. Δηλητηρίαση από σοκολάτα.
Η σοκολάτα μπορεί να σκοτώσει το σκύλο. Δύο βασικές της ουσίες, η καφεϊνη και η θεοβρωμίνη, παραλύουν το νευρικό σύστημα του σκύλου. Τα συμπτώματα της δηλητηρίασης περιλαμβάνουν εμετό, ανησυχία, αυξανόμενους παλμούς στην καρδιά και κώμα. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε όταν αντιληφθείτε ότι ο σκύλος σας έχει φάει μεγάλη ποσότητα σοκολάτας, είναι να προκαλέσετε με κάποιο τρόπο εμετό.
Η μεταφορά του πάσχοντος ζώουΈνα συνηθισμένο πρόβλημα είναι το πώς θα μεταφερθεί ένα τραυματισμένο ζώο μέχρι το αυτοκίνητο. Ο απλούστερος τρόπος είναι να το πάρουμε αγκαλιά, κατά τέτοιο όμως τρόπο ώστε να υφίσταται κατά το δυνατό την λιγότερη καταπόνηση. Να περπατάμε αργά αλλά σταθερά, χωρίς να τρέχουμε και χωρίς να κάνουμε άλματα. Όταν κουραστούμε θα μας αντικαταστήσει κάποιος από την παρέα, ή αν είμαστε μόνοι θα αποθέσουμε απλά το ζώο στο έδαφος, μέχρι να ξεκουραστούμε. Φανταστείτε τις ολέθριες συνέπειες αν το ζώο μας φύγει από τα χέρια λόγω δικής μας κούρασης, ή αν στην βιασύνη μας επάνω σκοντάψουμε σε μια πέτρα και πέσουμε μαζί με το ζώο.
Ένας άλλος τρόπος είναι να φτιάξουμε ένα μικρό αυτοσχέδιο φορείο. Δύο μακριά, γερά κλαδιά τα οποία περνάμε μέσα από ένα κουμπωμένο μπουφάν σχηματίζουν ένα άνετο φορείο.
Να θυμάστε: Στις πρώτες βοήθειες, το καλύτερο φάρμακο είναι η ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ourdogs.gr
