“Ο παραπάνω γατουλης βρέθηκε το προηγούμενο Σάββατο, σε ένα
στενάκι στην περιοχή της Μαρτίου. Ήταν κουβαριασμένος και ακίνητος σε
μια γωνία του δρομου,σε άθλια κατάσταση, και δεν ανταποκρινόταν καν στο
άγγιγμα μας. Τα μάτια ήταν και τα δυο κλειστά από το πύον και δεν έβλεπε
καθόλου, το σαγόνι σπασμένο και δεν μπορούσε να φάει, ενώ ήταν τρομερά
κοκαλωμένος από την πείνα και την αφυδάτωση. Τον μεταφέραμε το
συντομότερο δυνατόν στον κτηνίατρο κ. Δασκαλοπουλο, με ένα κλουβάκι
μεταφοράς που (εντελώς τυχαία;) βρισκόταν ακριβώς διπλά του στο
πεζοδρόμιο.”Αυτά μας είπε η Μαρία που βρήκε και μετέφερε στο γιατρό το δύστυχο γατάκι.
Η πραγματικότητα αυτή καθ’ εαυτή μας προβλημάτισε έντονα. Ένα ζωάκι που είχε προφανώς υιοθετηθεί και έζησε για μερικά χρόνια μαζί με κάποια οικογένεια βρέθηκε ξαφνικά τραυματισμένο και εγκαταλελειμμένο με τον χειρότερο τρόπο στο δρόμο.
Το να τοποθετήσουν δίπλα στο κορμάκι του που λαχταρούσε ένα χάδι για να ανακουφισθεί από τον πόνο, το καλαθάκι μεταφοράς του μας τρελαίνει. Οι δικοί του άνθρωποι δηλαδή του έδωσαν μια τελευταία ευκαιρία για να σωθεί από κάποιον άλλον όμως και όχι από τους ίδιους.
Εμείς θα επαναλάβουμε ξανά και ξανά πόσο σημαντικό είναι να σεβόμαστε την ζωή όποια μορφή και αν έχει αυτή.
Υιοθετείς ένα ζώο και σαν υπεύθυνο άτομο πρέπει να το αγαπάς και να το προστατεύεις πάντα και ιδιαίτερα όταν υπάρξει πρόβλημα υγείας. Εκεί ο άνθρωπος δείχνει το μεγαλείο και την ανωτερότητα του.
Είναι δυνατό να αφήσουμε για τον οποιαδήποτε λόγο οικονομικό ή δεν ξέρω τι άλλο το δικό μας ζώο όταν με την υιοθεσία γίνεται μέλος της οικογένειας έτσι απλά και χωρίς τύψεις να πεθάνει;
Ευτυχώς ο γατούλης σώθηκε χάρις την ευαισθησία και την άμεση μεταφορά του από την Μαρία στον κτηνίατρο. Χειρουργήθηκε, αναρρώνει κλαίει και ζητά συνέχεια χάδια όταν ανοίγει το κλουβάκι και φαίνεται ότι θέλει να συνεχίσει την ζωούλα του και να ξεχάσει το άσχημο παρελθόν.
Εάν κάποιος τον αναγνωρίσει ή εάν κάποιος θέλει πραγματικά να το στηρίξει στην ανάρρωση του με μια ζεστή φιλοξενία ας μας τηλεφωνήσει. Και φυσικά ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Μαρία που με την ευαισθησία και την αμεσότητα της πραγματικά έσωσε τον γατούλη.
love4pets.gr
