Χατσίκο (Hachiko) στα Ιαπωνικά (忠犬ハチ公, chūken hachikō, lit) που σημαίνει “Πιστός σκύλος Χατσίκο”, ήταν ένας σκύλος ράτσας Ακίτα, ο οποίος γεννήθηκε στις 10 Νοεμβρίου το 1923, στην πόλη Odate, Akita Prefecture. Το
1924 ο ιδιοκτήτης του, καθηγητής Γεωργίας Χιντεσαμπούρο Ουένο
(Hidesamburō Ueno), τον πήρε μαζί του στο Τόκυο, όπου ζούσε και
εργαζόταν. Κατα
τη διάρκεια της ζωής του καθηγητή, κάθε πρωϊ που έφευγε για το
Πανεπιστήμιο, ο σκύλος τον συνόδευε μέχρι την πόρτα . Το βράδυ, ο
Χατσίκο πήγαινε και τον περίμενε στον σιδηροδρομικό σταθμό Shibuya. Όταν
ο καθηγητής επέστρεφε με το τρένο απο το Πανεπιστήμιο, τον υποδεχόταν
και τον συνόδευε σπίτι. Αυτό
γινόταν μέχρι τον Μάϊο του 1925, όταν ο καθηγητής έπαθε εγκεφαλικό
καθώς έκανε διάλεξη. Ο σκύλος, τον περίμενε να κατεβεί απ το
συγκεκριμένο τρένο όπως πάντα, αλλά ο καθηγητής είχε ήδη αφήσει την
τελευταία του πνοή. Μετά
απο τον θάνατο του καθηγητή, ο Χατσίκο δώθηκε σε άλλα σπίτια, αλλά
καθημερινά δραπέτευε επιστρεφοντας στο παλιό του σπίτι. Κάθε βράδυ, την
ίδια ώρα που περίμενε τον καθηγητή στον σταθμό ήτανε εκέι, περιμένοντας
να δεί τον φίλο του να κατεβαίνει απο το τρένο για να τον συνοδεύσει
σπίτι. Αυτό συνεχίστηκε για τα επόμενα 10 χρόνια. Οι
‘τακτικοί’ του σταθμού οι οποίοι είχανε δεί τον σκύλο να περιμένει τον
καθηγητή, πρόσεξαν οτι ακόμα και μετά τον θάνατο του, ήτανε εκεί
καθημερινώς την ίδια ώρα, περιμένοντας οτι θα τον δεί να κατεβαίνει απ
το τρένο. Αυτό τους συγκίνησε και κάθε μέρα αρκετοί τον φρόντιζαν
φέρνοντας του φαγητό και νερό. Το
1928, ο νέος υπεύθυνος του σταθμού συμπάθησε το σκύλο και φρόντιζε να
έχει πάντα τροφή και νερό. Του έφτιαξε ακόμη και χώρο σε μια απο τις
αποθήκες του σταθμού, ώστε να έχει ένα μέρος να κοιμάται. Ο σκύλος
εμφανιζότανε στην πλατφόρμα του τρένου, μόνο την ώρα που ερχότανε το
τρένο με το οποίο συνήθιζε να επιστρέφει ο καθηγητής και περίμενε. Τις
υπόλοιπες ώρες περιφερόταν στον σταθμό, ξεκουραζόταν στην αποθήκη, ή
επέστρεφε στο παλιό σπίτι του καθηγητή. Ένας
απο τους πρωην φοιτητές του καθηγητή ο όποίος ήτανε ειδικός στους
σκύλους Ακίτα, ακολούθησε τον Χατσίκο και έμαθε την ιστορία του. Μετά απ
αυτό, ο πρώην φοιτητής κατέγραψε πόσοι καθαρόαιμοι σκύλοι της ράτσας
αυτής υπήρχαν στην Ιαπωνία. 30 στο σύνολο, με τον Χατσίκο να είναι ένας
απο αυτούς. Τα
επόμενα χρόνια, μέχρι και τον θάνατο του Χατσίκο, συνήθιζε να τον
επισκέπτεται και να τον φροντίζει, γράφοντας άρθρα για την αφοσίωση του.
Σιγά σιγά ο κόσμος άρχισε να ενδιαφέρεται και να μαθαίνει περισσότερα
για την συγκεκριμένη ράτσα. Το 1932, ένα απο αυτά τα άρθρα δημοσιεύτηκε
στην μεγαλύτερη εφημερίδα του Τόκυο και η ιστορία του Χατσίκο έγινε
γνωστή σε όλη την χώρα, αγγίζοντας τις καρδιές όλων των ανθρώπων. Ο
Χατσίκο έγινε σύμβολο πίστης, εντυπωσιάζοντας τον κόσμο με την αφοσίωση
του στον νεκρό αφέντη του. Συμβόλιζε το πνεύμα αγάπης και πίστης που
πρέπει να υπάρχει σε κάθε οικογένεια. Γονείς και δασκάλοι
χρησιμοποιούσαν την ιστορία του ώς παράδειγμα προς μίμηση για μικρούς
και μεγάλους.
Τον
Απρίλιο του 1934 στην παρουσία του Χατσίκο, έγινε η παρουσίαση του
Μπρούτζινου αγάλματος του, στον σταθμό της Shibuya. Το άγαλμα κατα τον
2ο Παγκόσμιο πόλεμο καταστράφηκε. Έτσι το 1948, ζητήθηκε απο τον Τακέσι
Άντο (Takeshi Ando), γιό του γλύπτη που έφτιαξε το πρώτο άγαλμα (είχε
πεθάνει), να το ξαναφτιάξει. Το δεύτερο αυτό αγαλμα, παρουσιάστηκε τον
Αύγουστο του 1948 και είναι ένα δημοφιλές σημείο συναντησης. Η είσοδος
του σταθμού που βρίσκεται κοντά στο άγαλμα, ονομάζεται “Hachikō-guchi”,
που σημαίνει έξοδος του Χατσίκο και είναι μία απο τις 5 εξόδους του
σταθμού. Ένα
παρόμοιο άγαλμα υπάρχει και στην γενέτειρα του Χατσίκο, την Odate,
μπροστά στον σταθμό των τρένων. Το 2004 φτιάχτηκε και ένα τρίτο άγαλμα,
πάνω στην βάση του πρώτου αγάλματος που είχε δημιουργηθεί το 1934, και
τοποθετήθηκε μπροστά απο Μουσείο Σκύλων Ακίτα στην Odate. Ο
Χατσίκο, πέθανε στις 8 Μαρτίου το 1935 απο filariasis (heartworm). Ο
σκύλος βρίσκεται βαλσαμωμένος στο Μουσείο Φυσικών επιστημών στο Τόκυο. Κάθε
χρόνο στις 8 Απριλίου, εκατοντάδες κόσμου μαζεύονται για να τιμήσουν
την μνήμη και την αφοσίωση του Χατσίκο σε μια σεμνή τελετή που γίνεται
στον σιδηροδρομικό σταθμό της Shibuya.
Αξίζει να δείτε την ταινία του Hachiko: Hachiko: A Dog's Story
