Συνήθως τα δαγκώματα γίνονται στα άκρα των ζώων ή στο κεφάλι τους.
Τοξικολογικά στοιχεία
Η μορφή και η βαρύτητα της τοξίκωσης στο δηλητήριο του φιδιού εξαρτάται από το είδος του φιδιού. Το δάγκωμα από οχιά περιέχει 5 έως 50 mg δηλητηρίου. (το αντίστοιχο της κόμπρας 40 έως 50mg) .Μετά από τα γεύματα και μετά την αλλαγή του δέρματος του, το φίδι παράγει πιο δυνατό δηλητήριο.
- το δηλητήριο του φιδιού έχει πρωτεολυτική, αιμολυτική και νευροτοξική δράση. Με την επίδραση του δηλητηρίου παράγεται στον οργανισμό τεράστια ποσότητα ισταμίνης
- το δηλητήριο δεν απορροφάται από υγιές δέρμα και βλεννογόνο
- Συνήθως δαγκώματα από μη δηλητηριώδη φίδια προκαλούν μικρότερου βαθμού συμπτώματα.
- Τη στιγμή του δαγκώματος το ζώο αισθάνεται πολύ μεγάλο πόνο, γρυλίζει, τραβιέται πίσω και έχει τρομαγμένο βλέμμα
- Στο σημείο του δαγκώματος παρατηρείται μεγάλο οίδημα(πρήξιμο), υπεραιμία και ισχυρός πόνος μέσα στο πρώτο εικοσάλεπτο. Το οίδημα παράμενει συχνά για δύο εβδομάδες και μετά σταδιακά μειώνεται σε μέγεθος.
- Στο σημείο του δαγκώματος διακρίνονται δύο μικρές τρύπες (τα σημάδια από τα δόντια του φιδιού). Συνήθως εκεί δημιουργείται απόστημα ή νέκρωση.
- Το ζώο μπορεί να κάνει εμετό, διάρροια και να έχει ταχυκαρδία και ταχύπνοια.
- Αναλόγως το είδος του φιδιού και την ευαισθησία κάθε οργανισμού στο συγκεκριμένο δηλητήριο, η γενική εικόνα του ζώου μπορεί να επιδεινωθεί και να εμφανιστούν σπασμοί, παράλυση, κώμα, άπνοια,ακόμη και θάνατος.
Επικοινωνήστε άμεσα με κάποιον κτηνίατρο. Κάθε λεπτό είναι πολύτιμο. Αν αυτό είναι ανέφικτο, προσπαθήστε να:
- ακινητοποιήστε όσο γίνεται το ζώο σας. Κάθε σωματική κίνηση βοηθά την απορρόφηση του δηλητηρίου από τον οργανισμό. Μην αφήσετε το ζώο να περπατήσει μόνο του.
- αν έχετε δει το φίδι αυτό βοηθάει τον κτηνίατρο να εκτιμήσει αν πρόκειται για οχιά ή όχι.
- μην προσπαθήσετε να πλησιάσετε ή να σκοτώσετε το φίδι!! Υπάρχει κίνδυνος για την ζωή σας.
- αν το δάγκωμα βρίσκεται σε κάποιο άκρο, τοποθετήστε το κάτω από το επίπεδο της καρδιάς.
- ανάμεσα στο σημείο του δαγκώματος και στην καρδιά του ζώου, πρέπει να κάνετε σφικτή επίδεση με επίδεσμο ή ταινία, (ή ακόμη και ζώνη παντελονιού).Η επίδεση μπορεί να παραμείνει μέχρι 2 ώρες. Αν το χρώμα του άκρου στο μέρος κάτω από την ταινία επίδεσης αλλάξει (γίνει σκούρο), χαλαρώστε την επίδεση.
- ακινητοποιήστε το άκρο με νάρθηκα (ακόμη και πρόχειρο)
- μην βρέχετε την πληγή διότι αυτό αυξάνει την απορρόφηση του δηλητηρίου από τον οργανισμό.
- μην προσπαθήσετε να ρουφήξετεμε το στόμα το δηλητήριο από την πληγή. Κινδυνεύετε εσείς ο ίδιος.
- διήθηση διαλύματος ξυλοκαϊνης 2% με αδρεναλίνη (1:1000) στην πληγή επιβραδύνει την απορρόφηση του δηλητηρίου.
- ο καυτηριασμός της πληγής βοηθά πολύ στην εξουδετέρωση του δηλητηρίου. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί καυτό σίδερο ή ακόμη και αναμμένο τσιγάρο πάνω στην πληγή.
- μπορείτε να χαράξετε προσεκτικά με ξυραφάκι ή μαχαίρι πάνω στο οίδημα και μετά να πλύνετε την πληγή με βάμμα ιωδίου ή αμμωνία
- μέχρι 2 ώρες από το δάγκωμα, ενίεται διηθητικά στην πληγή σε ποσότητα 50ml έως 200ml .Μετά από 2 ώρες από το δάγκωμα ο αντιοφικός ορός χορηγείται μόνο ενδοφλεβίως.
- πάντα κάνουμε υποστηρικτική και συμπτωματική αγωγή στο ζώο.(κορτιζονούχα και αντισταμινικά σκευάσματα, αντιβιοτικά, καρδιοτονωτικά, οροί ενδοφλεβίως, κ.α.)
Δεν αφήνουμε ελεύθερο το ζώο μας σε μέρη που γνωρίζουμε ότι ζουν φίδια. Όταν βρισκόμαστε στην εξοχή και ο σκύλος μας κυκλοφορεί ελεύθερος πρέπει έχουμε συνεχή επαφή μαζί του και να έχουμε πάντα μαζί μας ένα κουτί Πρώτων Βοηθειών πλήρες και ενημερωμένο από τον Κτηνίατρό μας.
iatronet.gr
